نور چیست؟ | Kurzgesagt

🎁Amazon Prime 📖Kindle Unlimited 🎧Audible Plus 🎵Amazon Music Unlimited 🌿iHerb 💰Binance

ویدئو

متن

نور رابط بین ما و جهان است ( مترجم: حسین لواسانی)

از طریق نور ، میتونیم ستاره های بسیار دور و یا حتی شروع هستی رو ببینیم

اما واقعا نور چیه؟

به طور خلاصه،

نور کوچک ترین ذره ی انرژی است که میتواند جابه جا شود.

یک فوتون، یک ذره ی بنیادی بدون انذاره ای واقعی است،

که شکافته نمی شود، فقط به وجود می آِید و از بین میرود.

نور همچنین دوگانگی طول موج و ذره را دارد

در آن واحد هم ذره و هم موج است ( اگرچه این موضوع دروغ است).

وقتی از نور صحبت میکنیم درواقع منظور نور مرئی است

که فقط بخش کوچکی از طیف الکترومغناطیس است:

انرژیی به شکل امواج الکترومغناطیس

اشعه الکترومغناطیسی شامل دامنه وسیعی از طول موج و فرکانسها است.

اشعه های گاما کوچکترین طول موج را دارند،

چونکه آنها بیشترین فوتونهای انرژی را دارند.

اما بیشتر اشعه های گاما فقط زیر ده تریلینیوم متر هستند.

که هنوز خیلی کوچکتر از یک اتم هیدروژن است.

برای مقایسه، یک اتم هیدروژن با سکه ای یک سنتی مقایسه شد

که همانند اینست که بزرگی سکه یک سنتی را با ماه مقایسه کرده باشیم.

نور مرئی در مرکز این طیف قرار دارد

در دامنه ایی حدود 400 تا 700 نانومتر

به اندازه یک باکتری.

در انتهای دیگر این طیف،

امواج رادیویی میتواند بیش از 100 کیلومتر قطر داشته باشد.

بزرگترین طول موجی که میدانیم وجود دارد.

گستردگی پوشش ان از 10،000 کیلومتر تا محدوده 100،000 کیلومتر است.

بزرگتر از اندازه زمین.

از نقطه نظر علم فیزیک

همه این موجهای گوناگون یکسان هستند.

همه آنها دوگانگی طول موج و ذره را دارند و با سرعت نور"C" جابه جا می شوند،

فقط در فرکانسهای مختلف.

پس چه چیزی نور مرئی را خاص می کند؟

خوب … قطعا هیچ چیز.

اتفاقا چشمان ما طوری تکامل یافته است، که در ثبت کردن خوب هستند

دقیقا در ثبت این قسمت از طیف الکترومغناطیسی.

بهرحال این موضوع نمی تواند کاملا تصادفی باشد.

نور مرئی تنها مجموعه اشعه الکترومغناطیس است که در آب هم منتشر می شود.

که اتفاقا همانجایی است که چشمها برای اولین بار، میلیونها سال قبل، تکامل پیدا کردند.

این حرکتی هوشمندانه بود، چراکه نور نه تنها با ماده تعامل دارد،

بلکه بوسیله آن تغییر پیدا میکند و میتواند برای جمع آوری اطلاعات درباره جهان اطراف ما نیز بدون هیچ تاخیری بکار رود.

که شاید واقعا برای بقا مفید است.

بسیار خوب، نور از کجا می آید؟

دامنه وسیعی از امواج الکترومغناطیس موقعی بوجود می ایند که اتمها یا مولکولها از حالت بالاتری از انرزی به حالت پایین تر ریزش می کنند.

آنها انرژی از دست می دهند و آنرا به شکل اشعه منتشر می کنند.

در سطح میکروسکپی، نور مرئی هنگامی بوجود می آید که یک الکترون درون یک اتم در حالتی برانگیخته،

به حالتی پایین تر از انرژی ریزش می کند و این انرژی اضافه را ازدست می دهد.

به طریقی مشابه، نور واردشده می تواند یک الکترون را به حالت بالاتری از انرژی ارتقا دهد.

بوسیله جذب شدن در آن.

در سطح میکروسکوپی، بار متحرک الکترون، میدان مغناطیسی نوسانی ایجاد می کند

که یک میدان مغناطیسی نوسانی عمود بر آن ایجا می کند.

این دو میدان مغناطیسی ، خودشان را در فضا جابه جا می کنند و باعث انتقال انرژی از یک مکان به مکانی دیگر می شوند

که اطلاعاتی درباره محل ایجاد خود را باخود حمل می کنند

چرا همه چیزها در جهان بصورت نور است که سریع ترین چیز است؟

اجازه دهید که سوال را عوض کنیم:

سریعترین راه در این جهان برای سفر در فضا چیست؟

همان " C"، دقیقا دویست و نودونه میلیون و هفتصد و نودو دوهزارو چهارصدو پنجاه و هشت متر در ثانیه در خلا.

یک میلیارد کیلومتر در ساعت.

اشعه الکترومغناطیس اتفاقا با همین سرعت حرکت می کند.

هر ذره ای که جرمی برای مسافرت با سرعت نور ندارد، بدون شتابدهنده یا هرچیزی بین آن

نوری که از یک شمع ساطع می شود، سرعت نمی گیرد تا وقتیکه به سرعت نور برسد.

درست در لحظه خلقتش، سرعت ان برابر با " C " است.

بنابراین چرا " C " سرعت نور است، پس محدود است؟

خوب، هیچ کس نمی داند.

جهان ما فقط به این شکل ساخته شده است.

ما پاسخی هوشمدانه در اینجا نداریم.

بنابراین نور قسمتی از یک طیف است.

ذره ای بنیادی که همانند یک موج رفتار میکند،

که توسط دو میدان عمودی به جلو رانده می شود.

که در محدوده سرعت این جهان حرکت می کند.

خوب، این همه چیزی است که میدانیم، اما درباره مطالب محیرالعقول بالا چطور؟

مسافرت با سرعت نور،

و زمان، دو تناقض بهم پیوسته، مطالب کوانتومی، و چیزهایی شبیه آن.

ما باید آنها را برای ویدیویی دیگر کناربگذاریم.

برای حالا، بهتر است خوشحال باشیم که ما چشمانی تکامل یافته داریم که

طول موجهای اطلاعاتی که به این جهان تابیده می شود را دریافت می کند.

باعث میشود که ما اشیا را ببینیم و وجودمان را در معرض دیده شدن قرار بدهیم.