Βίντεο

Αποσπάσματα

Ας ξεκινήσουμε αυτό το βίντεο ρίχνοντας ένα ποντίκι, ένα σκύλο και έναν ελέφαντα

από έναν ουρανοξύστη πάνω σε κάτι μαλακό,

ας πούμε, μια στοίβα από στρώματα

Το ποντίκι προσγειώνεται και ζαλίζεται για μια στιγμή,

πριν να ξανασηκωθεί

και να φύγει αρκετά ενοχλημένο

γιατί αυτό είναι κάτι πολύ αγενές.

Ο σκύλος σπάει όλα του τα κόκκαλα

και πεθαίνει με έναν αναμενόμενο τροπο,

ενώ ο ελεφαντας εκρήγνυται σε μια κόκκινη λίμνη από κόκκαλα και εσωτερικά όργανα

και δεν έχει καμία πιθανότητα να ενοχληθεί.

Γιατί το ποντίκι επιβιώνει,

ενώ ο ελέφαντας και ο σκύλος όχι;

Η απάντηση είναι το μέγεθος.

Το μέγεθος είναι ο πιο υποτιμημένος ρυθμιστικός παράγοντας των έμβιων όντων

Το μέγεθος καθορίζει τα πάντα για την βιολογία μας,

το πώς έχουμε δημιουργηθεί,το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο,το πώς ζούμε και πεθαίνουμε.

Αυτό συμβαίνει επειδή οι φυσικοί νόμοι ειναι διαφορετικοί για ζώα διαφορετικού μεγέθους

Η ζωή εκτείνεται σε επτά τάξεις μεγέθους, από τα αόρατα βακτήρια ως τα ακάρεα, τα μυρμήγκια,

τα ποντίκια, τους σκύλους, τους ανθρώπους, τους ελέφαντες και τις μπλε φάλαινες.

Κάθε μέγεθος ζει στο δικό του

μοναδικό σύμπαν δίπλα στο άλλο, το καθένα με τους δικούς του κανόνες, τα πάνω και τα κάτω του.

Θα εξερευνήσουμε αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους σε μια σειρά από βίντεο. Ας γυρίσουμε

πίσω στο αρχικό ερώτημα: Γιατί το ποντίκι μας επιβίωσε την πτώση;

Λόγω του τρόπου με τον οποίο το μέγεθος αλλάζει τα πάντα. Μια αρχή που θα συναντήσουμε ξανά.

Τα πολύ μικρά πράγματα, για παράδειγμα, είναι σχεδόν άτρωτα σε πτώσεις από μεγάλα ύψη,

επειδή όσο μικρότερος είσαι, τόσο λιγότερο νοιάζεσαι για την επίδραση της βαρύτητας.

Φανταστείτε ένα θεωρητικό σφαιρικό ζώο, στο μέγεθος ενός βόλου.

Έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: το μήκος του, την επιφάνειά του (η οποία καλύπτεται από δέρμα),

και τον όγκο του, ή όλα τα πράγματα μέσα σε αυτό, όπως όργανα,

μυς, ελπίδες και όνειρα. Αν αυξήσουμε το μηκος του δέκα φορές, ας πούμε στο μέγεθος μιας

μπάλας μπάσκετ, τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του δεν θα αυξηθούν μόνο δέκα φορές.

Το δέρμα του θα αυξηθεί 100 φορές και το εσωτερικό του (ο όγκος του) θα αυξηθεί 1000 φορές.

Ο όγκος του καθορίζει το βάρος, ή ακριβέστερα, τη μάζα του ζώου.

Όσο πιο μεγάλη μάζα έχεις, τόσο μεγαλύτερη κινητική ενέργεια έχεις πριν χτυπήσεις στο έδαφος

και τόσο ισχυρότερο είναι το χτύπημα. Όσο μεγαλύτερη επιφάνεια έχεις σε σχέση με τον όγκο σου

ή τη μάζα σου , τόσο περισσότερο κατανέμεται η δύναμη και εξασθενεί, επιπλέον

η μεγαλύτερη αντίσταση του αέρα θα σας επιβραδύνει. Ένας ελέφαντας είναι τόσο μεγάλος που

έχει εξαιρετικά μικρή έκταση επιφανείας σχετικά με τον όγκο του. Έτσι, πολύ κινητική ενέργεια

διανέμεται σε πολύ μικρό χώρο και ο αέρας δεν επιβραδύνει καθόλου.

Γι ‘αυτό καταστρέφεται ολοσχερώς σε μια εντυπωσιακή έκρηξη γλίτσας όταν

χτυπήσει στο έδαφος. Στο άλλο άκρο, τα έντομα, έχουν τεράστια έκταση επιφάνειας

σε σχέση με τη μικρή τους μάζα ώστε να μπορείτε να ρίξετε ένα μυρμήγκι από ένα αεροπλάνο

και να μην χτυπήσει σοβαρά. Kαθώς η πτώση δεν είναι σημαντική στο μικρό κόσμο

υπάρχουν άλλες δυνάμεις ακίνδυνες για εμάς, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες

για τα μικρά όντα. Όπως η επιφανειακή τάση η οποία μετατρέπει το νερό σε μια δυνητικά

θανατηφόρα ουσία για τα έντομα. Πώς δουλεύει αυτό; Το νερό έχει την τάση να κολλάει στον εαυτό του·

Τα μόρια του έλκονται το ένα με το άλλο με μια δύναμη που λέγεται συνοχή,

η οποία δημιουργεί μια ένταση στην επιφάνεια, μπορείτε να τη φανταστείτε ως ένα είδος

αόρατου δέρματος. Για εμάς αυτό το δέρμα είναι τόσο ασθενές που δεν το παρατηρούμε καν.

Αν βραχείτε, περίπου 800 γραμμάρια νερού ή περίπου το ένα τοις εκατό του σωματικού

βάρους σας κολλά πάνω σας. Ένα βρεγμένο ποντίκι έχει περίπου 3 γραμμάρια νερoύ κολλημένα πανω του,

το οποίο είναι πάνω από το 10% του σωματικού του βάρος. Φανταστείτε οκτώ μπουκάλια νερού

κολλημένα πάνω σας όταν βγαίνετε απο τη ντουζιέρα. Για ένα έντομο η δύναμη

της επιφανειακής τάσης του νερού είναι τόσο ισχυρή που το να βραχεί είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

Αν σας συρρικνώναμε στο μέγεθος ενός μυρμηγκιού

και αγγίζετε νερό, θα ήταν σαν να είχατε ακουμπήσει κόλλα.

θα σας κατάπινε γρήγορα, η επιφάνειακή του ένταση πολύ δυνατή για να τη σπάσετε

και θα πνιγόσασταν. Έτσι τα έντομα έχουν εξελιχθεί να είναι υδρόφοβα. Πρώτα πρώτα ο εξωσκελετός τους

είναι καλύμένος με ένα λεπτό στρώμα κεριού, όπως ένα αυτοκίνητο. Αυτό κάνει την επιφάνειά τους

εν μέρει υδρόφοβη, διότι δεν κολλά το νερό πάνω της. Πολλά έντομα

καλύπτονται απο μικροσκοπικές τρίχες που χρησιμεύουν ως ένα φράγμα. Αυξάνουν κατά πολύ

την επιφάνεια τους και αποτρέπουν τα σταγονίδια να αγγίξουν τον εξωσκελετό τους

κάνοντας πιο ευκολό να απαλλαγούν από αυτά. Για να κάνουμε χρήση της επιφανειακής τάσης

η εξέλιξη ξεκλείδωσε την νανοτεχνολογία δισεκατομμύρια χρόνια πριν από εμάς. Μερικά έντομα

έχουν εξελίξει μια επιφάνεια καλυμμένη από ένα κοντό και εξαιρετικά πυκνό στρώμα

υδρόφοβου τριχώματος. Μερικά έχουν πάνω από ένα εκατομμύρια τρίχες ανά τετραγωνικό χιλιοστό,

όταν το εντόμο καταδύεται, αέρας παγιδεύεται στο εσωτερικό της γούνας του και κάνει ένα στρώμα αέρα.

Το νερό δεν μπορεί να εισέλθει, επειδή οι τρίχες είναι πολύ μικρές για να σπάσει η επιφανειακή τους τάση .

Όμως, γίνεται ακόμα καλύτερο, καθώς το οξυγόνο της φυσαλίδας αέρα εξαντλείται, νέο οξυγόνο

εισέρχεται της φυσαλίδας από το νερό γύρω της, ενώ το διοξείδιο του άνθρακα εξέρχεται στο νερό.

Έτσι το έντομο φέρει τους δικους του εξωτερικούς πνεύμονες

και μπορεί ουσιαστικά να αναπνέει υποβρυχίως χάρη στην επιφανειακή τάση.

Έιναι η ίδια αρχή που επιτρέπει στις γερίδες να περπατάν στο νερό,

μικροσκοπικές υδρόφοβες τρίχες. Όσο μικρότερος γίνεσαι τοσο πιο περίεργο γίνεται το περιβάλλον .

Σε κάποια στιγμή ακόμα και ο αέρας γίνεται πιο στερεός. Τώρα ας μεγεθύνουμε

στα μικρότερα γνωστά έντομα, με μέγεθος περίπου όσο μισός κόκκος αλατιού,

με μόνο 0,15 χιλιοστά μάκρος: οι Νεραϊδόμυγες. Ζουν σε έναν κόσμο ακόμα πιο περίεργο από ό, τι τα

άλλα έντομα. Γι ‘αυτες ο ίδιος ο αέρας είναι σαν λεπτό ζελέ, μια μάζα σαν σιρόπι

τις περιστοιχίζει κάθε στιγμή. Η μετακίνηση μέσα του δεν είναι εύκολη.

Το πέταγμα σε αυτό το επίπεδο δεν είναι σαν κομψή πλεύση· πρέπει να αρπάξουν και

να κρατήσουν τον αέρα. Έτσι, τα φτερά τους μοιάζουν με μεγάλα τριχωτά χέρια και όχι σαν των εντόμων.

Μπορούν κυριολεκτικά να κολυμπήσουν μέσα στον αέρα, σαν έναv μικρό κακόγουστο εξωγήινο σε σιρόπι.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο παράξενα από εδώ και πέρα

όπως θα εξερευνουμε περαιτέρω την ποικιλομορφία των διαφορετικών μεγεθών. Οι φυσικoί κανόνες

είναι τόσο διαφορετικοί για κάθε μέγεθος ώστε η εξέλιξη έπρεπε να κατασκευάσει γύρω τους

ξανά και ξανά καθώς η ζωή μεγάλωσε σε μέγεθος τα τελευταία δισεκατομμύρια χρόνια.

Γιατί δεν υπάρχουν μυρμήγκια στο μέγεθος των αλόγων; Γιατί δεν υπάρχουν ελέφαντες στο μέγεθος της αμοιβάδας; Γιατί?

Θα το συζητήσουμε στο επόμενο μέρος.

Έχουμε ένα μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο τώρα, εγγραφείτε εάν

δεν θέλετε να χάσετε νέα βίντεο και βίντεο μπόνους.