ดิโนเสาร์มีลักษณะอย่างไรจริงๆ? | Kurzgesagt

🎁Amazon Prime 📖Kindle Unlimited 🎧Audible Plus 🎵Amazon Music Unlimited 🌿iHerb 💰Binance

วิดีโอ

สรุป

อดีต เป็นดินแดนลึกลับและกว้างใหญ่ ที่เริ่มต้นจากบิ๊กแบงและสิ้นสุดในปัจจุบัน

ขยายตัวตามแต่ละช่วงเวลาที่ผ่านไป

มันคือบ้านของทุกๆ สิ่งที่มีมาก่อน กุญแจสำคัญในการเข้าใจปัจจุบันของเรา

เราได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่งที่สุด ที่เคยท่องไปในโลกของเรา

หลายร้อยล้านสปีชีส์ที่มีความหลากหลาย จนจินตนาการของเราไม่สามารถตัดสินได้

น่าเสียดายที่อดีตเก็บรักษาความลับเอาไว้อย่างดี

ในขณะที่มีหลายสิ่งเกี่ยวกับอดีตที่เรารู้ แต่ก็มีอีกหลายอย่างที่เรารู้ว่าเราไม่รู้

และที่แย่ไปกว่านั้นคืออาจมีอีกหลายสิ่งที่ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราไม่รู้

[INTRO]

นึกถึงความมหัศจรรย์ของชีวิต ในตอนนี้เรารู้จัก สายพันธุ์ยูแคริโอตประมาณ 1.5 ล้านสปีชีส์

แต่อาจมีมากถึง 10 ล้านสปีชีส์ในปัจจุบัน

แม้ว่าเราจะเพิ่มสายพันธุ์ใหม่ๆ ประมาณ 15,000 สปีชีส์ สำหรับความรู้โดยรวมของเราในแต่ละปีแล้ว

แต่สิ่งมีชีวิตบนโลกส่วนใหญ่ยังไม่ถูกค้นพบ

นี่เป็นเพียงสิ่งที่อยู่รอบๆ เราวันนี้

ประมาณสี่พันล้านสปีชีส์ เกิดขึ้นบนโลกของเราในสมัยก่อน

แต่อย่างน้อย 99% ของสปีชีส์ทั้งหมดตายไป ก่อนที่มนุษย์จะได้พูดคำแรกเสียอีก

สปีชีส์ต่างๆ ส่วนใหญ่ที่เคยมีอยู่ ได้ถูกลบออกไปจนหมด

จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของ “สิ่งที่เราไม่รู้จัก” ในอดีต และหายจากเราไปตลอดกาล

หรืออย่างไร?

เราสามารถใช้วิทยาศาสตร์และจินตนาการ เพื่อดูเงาของอดีตที่เราไม่สามารถเข้าถึงได้หรือไม่?

ลองเริ่มต้นจากสิ่งที่เรารู้ก่อน

หากต้องการรู้เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตในอดีต เราต้องมีฟอสซิล ซากใดๆ ที่ถูกเก็บรักษาไว้ตั้งแต่ยุคทางธรณีวิทยาในอดีต

กระดูกหรือเปลือกหอย รอยพิมพ์ รอยประทับ หรือสิ่งที่ถูกเก็บไว้ในอำพัน

จำนวนฟอสซิลทั้งหมดบนโลก เรียกว่าบันทึกฟอสซิล และเป็นช่องทางที่สำคัญที่สุดในอดีตที่เราเคยมี

สำหรับการทำสัตว์ที่ตายแล้วให้เป็นฟอสซิล มีหลายสิ่งที่ต้องดำเนินไปอย่างถูกต้อง

สภาพแวดล้อม เวลา และเงื่อนไขที่เหมาะสม

จากนั้นฟอสซิลต้องอยู่รอดเป็นเวลาหลายล้าน หรือหลายร้อยล้านปี แล้วกลับขึ้นมาบนพื้นดิน

จากนั้นจึงถูกค้นพบ ก่อนที่กระบวนการทางธรรมชาติจะสลายไป

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องมหัศจรรย์มาก ที่เรามีสิ่งที่เรามีและรู้ว่าเรารู้อะไรบ้าง

อย่างเช่นไดโนเสาร์ เพราะมันเป็นกลุ่มสัตว์ที่ใหญ่ที่สุด และประสบความสำเร็จมากที่สุดมาเป็นเวลากว่า 165 ล้านปี

และมันสนุกกับการออกแบบอีกด้วย

สิ่งที่มันควรจะเป็น และสิ่งที่เราพลาดไป?

ในช่วง 200 ปีที่ผ่านมา เราพบฟอสซิล นับหมื่นตัวจากไดโนเสาร์กว่า 1,000 สปีชีส์

ระยะหลังนี้ เราเข้าสู่ยุคทองของการค้นพบ และค้นพบไดโนเสาร์ใหม่ๆ ประมาณ 50 สปีชีส์ในแต่ละปี

ขยายสิ่งที่เรารู้ และสิ่งที่เรารู้ว่าเราไม่รู้ เกี่ยวกับพวกมัน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์มาก

แต่ก็ทำให้เราได้ตระหนักถึง ทุกสิ่งที่เคยสูญเสียไปในอดีตตลอดกาล

ลองนึกภาพว่าถ้าเราเอาสัตว์ทั้งหมดที่เคยมีชีวิตอยู่ ในช่วง 50 ล้านปีที่ผ่านมาและสุ่มเลือก 10,000 ตัว

จาก 1,000 สปีชีส์เพื่อทำฟอสซิล

ลองนึกถึงทุกสิ่งที่เราอาจพลาดไป หรือสิ่งที่ดูแปลกเกินกว่าจะเป็นจริง

อย่างยีราฟ สัตว์สีเหลืองที่มีลายสีน้ำตาลดูเหมือนม้า และละมั่งที่มีลูก มีคอยาวและเขาเล็กๆ ที่เป็นขนสองอัน

จะมี “ยีราฟไดโนเสาร์” กี่ตัว?

สัตว์แปลกๆ และได้รับการคัดเลือกสำหรับนิเวศวิทยา ที่วิวัฒนาการร่างกายของพวกมันอย่างเจาะจง

วันนี้พวกมันดูเหมือนสร้างขึ้นมาเพื่อเรา

เรารู้ว่ามีหลายสปีชีส์ที่สูญหายไปตลอดกาล แค่เพราะสภาพแวดล้อมที่พวกมันอาศัยอยู่

ตัวอย่างเช่น ป่าดงดิบ โดยทั่วไปแล้ว มีการป้องกันการกลายเป็นซากฟอสซิล

เนื่องจากสัตว์ที่ถูกฝังที่นี่มีน้อยมาก

สัตว์ที่กินซากนับไม่ถ้วนกินสัตว์ที่ตายใหม่เร็วมาก และดินมักเป็นกรดมากจนกระดูกละลาย

ดังนั้นฟอสซิลไดโนเสาร์จากป่าดงดิบจึงไม่มีอยู่จริง

ทุกวันนี้ ครึ่งนึงของสปีชีส์ทั้งหมดที่เรารู้จักอยู่ในป่าฝน ที่เหลือไม่กี่แห่ง ซึ่งครอบคลุมพื้นที่เพียง 2% ของทวีป

เมื่อหลายล้านปีก่อนตอนที่ไดโนเสาร์ยังครองโลกอยู่ ป่าดงดิบปกคลุมโลกมากกว่าในปัจจุบัน

ดังนั้น นอกจากแมลง และสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆ ที่ติดอยู่ในอำพันแล้ว

น่าจะมีสัตว์นับล้านสปีชีส์ที่เกิดขึ้น และหายไปโดยไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย

ติดอยู่ในส่วนลึกของสิ่งที่เราไม่รู้จัก

แต่ชีววิทยาพื้นฐานก็มาขัดจังหวะเรา

ดูที่ร่างกายของเรา ส่วนใหญ่จะนุ่ม หนึบ ซึ่งเก็บรักษาได้ไม่ดี

สิ่งที่เหลือไว้ได้นานที่สุด คือส่วนที่เป็นผลึกของกระดูกของเรา

ดังนั้นฟอสซิลไดโนเสาร์ ส่วนใหญ่จึงเป็นกระดูกหรือฟัน

ซึ่งมักจะเป็นชิ้นส่วน ไม่ใช่โครงกระดูกทั้งหมด

หมายความว่าสัตว์ที่ไม่มีกระดูกหรือไม่มีเปลือก เกือบทั้งหมดถูกลบออกจากบันทึกฟอสซิล

หากเราพิจารณาจากความหลากหลายของสัตว์แปลกๆ เช่น หนอน แมงกระพรุน และทากที่ยังมีชีวิตในปัจจุบัน

เราคงได้แต่คาดเดาถึงสิ่งที่เราพลาดไป

แม้ว่าจะโชคดีที่สปีชีส์ที่นิ่มและเหนอะหนะส่วนมาก จะทิ้งเปลือกหอยที่หลากหลายไว้อย่างไม่น่าเชื่อ

บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอดีตของเราได้อย่างน่าทึ่ง ดังนั้นอย่างน้อยเราก็ยังมีสิ่งที่เหลืออยู่

เมื่อเรานึกถึงสปีชีส์ที่ไม่มีกระดูกทั้งหมดที่อาจมีอยู่ในช่วง ครึ่งพันล้านปีที่ผ่านมา เราก็อาจจินตนาการถึงมันไม่ได้

แต่มันไม่เหมือนกับการทบทวนบางสิ่งบางอย่าง โดยอาศัยกระดูกของมันได้อย่างตรงไปตรงมา

และวิธีที่เราจินตนาการว่าไดโนเสาร์จริงๆ หน้าตาเป็นอย่างไร ได้เปลี่ยนแปลงไปมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้

ในอดีต ภาพประกอบจำนวนมากมีรูปลักษณ์ที่ดูเรียบง่าย และมีฟันที่บ่งบอกถึงความดุร้ายและความอันตราย

แต่ถ้าเราวาดสัตว์ในปัจจุบันในลักษณะเดียวกัน โดยยึดตามโครงกระดูกของมัน

เพียงเพื่อความสนุก เราจะได้สิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดที่สุด

ช้าง หงส์ และลิงบาบูน จะดูเหมือนสัตว์ประหลาดจากฝันร้าย

เพื่อให้คล้ายกับสัตว์ในทุกวันนี้ เราควรนึกภาพไดโนเสาร์ที่มี เนื้อเยื่ออ่อน พุงหรือหน้าอกที่มีไขมัน ส่วนอ่อนนุ่มแปลกๆ

เช่น อวัยวะเพศหญิง ริมฝีปาก และเหงือก และลักษณะ ที่เห็นได้ชัดกว่า ซึ่งจะทำให้มันดูเป็นมิตรขึ้นมาก

ลักษณะเฉพาะที่มีความอ่อนนุ่มบางอย่าง ทำให้เกิดร่องรอยบนกระดูกที่เราสามารถเห็นได้

ในโครงกระดูกของสัตว์ที่สูญพันธุ์ ซึ่งสัตว์ในปัจจุบัน ก็มีลักษณะเฉพาะที่คล้ายกันและเป็นประโยชน์มาก

เหมือนกันกับสี

เนื่องจากเรารู้ว่านกในปัจจุบันมีขนเป็นอย่างไร

เทคโนโลยีสมัยใหม่รวมกับฟอสซิลที่หายาก และซากขนปุยที่คงเหลืออยู่

ทำให้เราได้เห็นสีที่แท้จริงของไดโนเสาร์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว

เรารู้ว่าซิโนซอรอปเทอริกซ์ตัวเล็กๆ มีหางเป็นลาย และ แอนคิออร์นิส ฮักลีย์ ซึ่งเป็นคู่หูไดโนตัวน้อยของมัน

มีสีขาวดำ และมีขนสีแดงงดงามอยู่รอบหัว

ถึงอย่างนั้น สำหรับสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้วส่วนใหญ่ เราไม่อาจรู้ได้จริงๆ ว่าสีของมันเป็นอย่างไร

แต่เรารู้ว่าไดโนเสาร์สมัยใหม่ นก หน้าตาเป็นอย่างไร และที่นี่เราจะพบกับความหลากหลายที่น่าทึ่งที่สุด

ดังนั้นไดโนเสาร์บางตัว อาจปรับตัวเพื่อให้เข้ากับพื้นหลัง

ขณะที่บางตัวอาจใช้โทนสีที่ก้าวร้าว เพื่อดึงดูดเพื่อนฝูงหรือสร้างความน่ากลัว

บางตัวอาจมีการตกแต่งที่ดูน่าประทับใจ หรือมีจะงอยปากที่มีสีสันสดใส

บางตัวอาจมีริ้วลายและลวดลาย

ขณะเดียวกัน เราไม่รู้เกี่ยวกับพฤติกรรมไดโนเสาร์มากนัก แม้ว่าเราจะหาข้อสรุปได้จากสัตว์ที่ยังคงมีอยู่ก็ตาม

ตัวอย่างเช่น แม้ว่าสัตว์กินเนื้อบนห่วงโซ่อาหารอย่างสิงโต มักจะใช้เวลาส่วนใหญ่นอนอยู่รอบๆ กอด เลีย และเล่นกัน

ไดโนเสาร์ก็คงจะไม่ต่างกัน

เมื่อเราพบกระโหลกศีรษะของทีเร็กซ์เป็นครั้งแรกที่มีฟัน อันแหลมคม และอาจเป็นสัตว์บกที่กัดแรงที่สุดเท่าที่เคยมีมา

เรานึกภาพถึงสัตว์ที่ดุร้ายและดูโง่เขลา

แต่เทคโนโลยีการสแกนสมัยใหม่พบว่า ทีเร็กซ์มีอัตราส่วน ระหว่างสมองต่อร่างกายมากกว่าสัตว์กินเนื้อรุ่นก่อนๆ

และมันอาจมีการได้ยิน การมองเห็น และการรับกลิ่นที่ดีมาก และไม่น่าจะเป็นสัตว์ที่โง่เขลา

ดังนั้น ทีเร็กซ์อาจเป็นเพื่อนที่น่ากอด ที่ส่วนใหญ่ใช้เวลาไปกับการเล่น

หรือสร้างความประทับใจให้กับเพื่อนของมันเมื่อมันไม่หิว

นอกจากนั้น แม้ว่าเขาและแผงคอของพวกมัน อาจทำให้ไทเซราทอปส์ดูเหมือนนักสู้แต่กำเนิด

แต่พวกมันน่าจะมีอะไรมากกว่านั้นมาก

จากพฤติกรรมของสัตว์สมัยใหม่ และการเต้นที่ซับซ้อนเมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์

บางทีแผงคอของพวกมันอาจมีสีสันที่น่าอัศจรรย์ และมันอาจเต้นเพื่อหาคู่เหมือนกับนกในปัจจุบัน

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ต้องน่าทึ่งมากขนาดไหน

และสิ่งที่เสียไปสำหรับเรา คือเราไม่สามารถ สัมผัสประสบการณ์พวกนั้นได้โดยตรง

การสูญเสียที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น คือมีอีกหลายสิ่ง มากมายที่เราไม่เคยได้รู้เกี่ยวกับพวกมัน

และที่น่าเศร้ายิ่งกว่า คือสิ่งมีชีวิตทั้งหมดนั้น ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

แต่มันคือชีวิต เวลาเดินต่อไปโดยไม่แคร์ความรู้สึกเรา และอดีตขยายใหญ่ขึ้นในทุกช่วงเวลาที่ผ่านไป

สัตว์ป่าส่วนใหญ่ที่ยังมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ จะไม่ทิ้งฟอสซิลไว้เบื้องหลังและหายไปตลอดกาล

เราสามารถทำอะไรบางอย่างได้ แทนที่จะเร่งการสูญพันธุ์ที่เรากำลังเป็นพยานอยู่

เราสามารถเป็นผู้พิทักษ์ชีวิต และรักษามันในที่ที่เราพบได้

เป็นไปได้ถ้าอยู่ในป่า ไม่ใช่ในพิพิธภัณฑ์ ภาพยนตร์ และในใจของเรา

เพราะจินตนาการของเรานั้นน่าอัศจรรย์ และน่าหลงไหลเมื่อคิดเกี่ยวกับสัตว์ต่างๆ

ที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เราไม่รู้จัก จะเป็นการดีกว่ามากหากได้เห็นมันในปัจจุบัน

ดินแดนที่เราอาศัยอยู่จริงๆ ที่ที่เราได้สัมผัส กับชีวิตตามที่มันควรจะเป็น

มีวิธีที่น่าตื่นเต้นอีกวิธีหนึ่งในการสัมผัส ประสบการณ์ไดโนเสาร์ในปีนี้

ปฏิทินยุคมนุษย์ ปี 12,022 Eons Edition

และเช่นเคย เราได้เพิ่มอีก 10,000 ปี ในปฏิทินปกติเพื่อเป็นตัวแทนของยุคมนุษย์

และรวมถึงทุกวัฒนธรรมทั่วโลก

แต่ในปีนี้เราได้ขยายขอบเขตเหนือมนุษยชาติ เพื่อแสดงถึงสัตว์และพืชที่ถูกลืม

จากบรมยุคฟาเนอโรโซอิก เช่น ปลาหุ้มเกราะยักษ์ กิ้งก่าเคียวหรือสลอธยักษ์ ในหน้าที่ซับซ้อน 12 หน้า

ร่วมเป็นสักขีพยานว่าสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ ยังคงดำรงอยู่ได้นานกว่าครึ่งพันล้านปี

รอดจากดาวเคราะห์น้อยตก ภูเขาไฟ และมหาสมุทรแช่แข็ง

และแน่นอน โรคระบาด

ในตอนท้าย ชีวิตจะหาทางได้เสมอ และเราต้องการฉลองสิ่งนั้น

คุณสามารถซื้อปฏิทินรุ่นลิมิเต็ดอิดิชันที่แวววาว และมีคุณภาพสูงได้ตั้งแต่วันนี้ จนกว่าเราจะขายหมด

และไม่มีขายอีกเลย

เพื่อที่จะสนับสนุนสิ่งที่เราทำในช่องนี้ เพื่อจะเติมส่วนที่หายไป หรือมีบางสิ่งที่สวยงามไว้ดู

ในทุกๆ ปี เรามีข้อเสนอบันเดิลและ ปฏิทินพิเศษสำหรับสินค้าที่คุณชื่นชอบ

ขอบคุณมากๆ สำหรับ Birbs หลายพันคนที่ซื้อปฏิทินทุกปี

คุณทำให้เราผลิตวิดีโอ และเผยแพร่ได้ฟรีสำหรับทุกคน

เราหวังว่าคุณจะมีความสุขในปี 12,022!

[OUTTRO]

translated by Anothertemp_