Βίντεο

Αποσπάσματα

To θεμελιώδες νόμισμα του σύμπαντος μας, είναι η ενέργεια

Φωτίζει τα σπίτια μας

Καλλιεργεί τα τρόφιμα μας

και δίνει ενέργεια στους υπολογιστές μας.

Μπορούμε να την προμηθευτούμε με διάφορους τρόπους:

καίγοντας ορυκτά καύσιμα,

διαχωρίζοντας άτομα

ή χρησιμοποιώντας φωτοβολταϊκά.

Αλλά τα πάντα έχουν μειονεκτήματα.

Τα ορυκτά καύσιμα είναι εξαιρετικά τοξικά

τα πυρηνικά απόβλητα είναι…πυρηνικά απόβλητα

και δεν υπάρχουν αρκετές μπαταρίες για να αποθηκευτεί αρκετή ηλιακή ενέργεια

Παρόλ’ αυτά ο ήλιος φαίνεται να έχει απεριόριστη ενέργεια

Υπάρχει τρόπος να δημιουργήσουμε ένα ήλιο στη γη;

Μπορούμε να τον περιορίσουμε;

Ο ήλιος λάμπει λόγω της πυρηνικής σύντηξης

Με λίγα λόγια-η σύντηξη είναι μια θερμοπυρηνική διαδικασία,

που σημαίνει ότι τα υλικά τους πρέπει να είναι πολύ θερμά,τόσο θερμά

που τα άτομα απογυμνόνωνται από τα ηλεκτρόνια τους

δημιουργώντας πλάσμα όπου οι πυρήνες και τα ηλεκτρόνια

κινούνται ελεύθερα.

Επειδή οι πυρήνες είναι θετικά φορτισμένοι, απωθούνται μεταξύ τους

Προκειμένου να ξεπεράσουν την απώθηση

τα σωματίδια πρέπει να κινούνται πολύ γρήγορα

Σε αυτή τη περίπτωση,πολύ γρήγορα σημαίνει πολύ θερμά

δηλαδή εκατομμύρια βαθμούς.

Τα αστέρια “κλέβουν” για να φτάσουν σε τέτοιες θερμοκρασίες

Είναι τόσο τεράστια,που η πίεση στο πυρήνα τους

παράγει τη θερμότητα ώστε να κολλήσουν μεταξύ τους οι πυρήνες

μέχρι να γίνει η ένωση και τελικά η σύντηξη,

δημιουργώντας έτσι βαρύτερους πυρήνες και απελευθερώνωντας ενέργεια.

Αυτή την απελευθέρωση ενέργειας

οι επιστήμονες ελπίζουν να αξιοποιήσουν

σε μια νέα γενιά πυρηνικών σταθμών:

τού αντιδραστήρα σύντηξης

Στη γη, δεν είναι εφικτή η χρηση μιας αντίστοιχης “βίαιης” μεθόδου

ώστε να υπάρξει σύντηξη.

Προκειμένου να φτιάξουμε έναν αντιδραστήρα που παράγει ενέργεια από σύντηξη,

πρέπει να σκεφτούμε έξυπνα.

Μέχρι σήμερα,οι επιστήμονες έχουν εφεύρει δύο τρόπους για να δημιουργήσουν πλάσμα

αρκετά θερμό ώστε να συντήκεται:

Ο πρώτος τύπος αντιδραστήρα χρησιμοποιεί το μαγνητικό πεδίο

που φτιάχνει πλάσμα σε ένα κυκλικό θάλαμο

όπου η αντίδραση γίνεται.

Αυτού του τύπου “περιοριστικοί” αντιδραστήρες,όπως ο ITER στη Γαλλία,

χρησιμοποιούν υπεραγώγιμους ηλεκτρομαγνήτες που ψυχραίνονται με υγρό ήλιο

με θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν.

Έχοντας ετσι κάποιες από τις μεγαλύτερες μεταβολές θερμοκρασίας στο σύμπαν

Ο δεύτερος τύπος,ονομάζεται αδρανειακός περιορισμός

χρησιμοποιεί παλμούς από πανίσχυρα λέιζερ

ώστε θερμάνει την επιφάνεια του βιοκαυσίμου,

προκαλώντας την κατάρρευση του,

δηλαδή κάνοντας το καύσιμο αρκετά θερμό και πυκνό ώστε να συντηχθεί

Στη πραγματικότητα,

ένα από τα πιο ισχυρά λέιζερ στο κόσμο

χρησιμοποιείται για πειράματα σύντηξης

στο National Ignition Facility στις ΗΠΑ.

Τέτοια πειράματα και άλλα πειράματα ανά το κόσμο

είναι απλώς ερευνητικά.

Οι επιστήμονες ακόμα βελτιώνουν την τεχνολογία.

Παρόλο που μπορούν να επιτύχουν σύντηξη,

αυτή τη στιγμή,κοστίζει περισσότερη ενέργεια για να γίνει το πείραμα

από αυτή που παράγει το πείραμα.

Η τεχνολογία έχει ακόμη δρόμο

μέχρι να γίνει εμπορικά εφικτή αυτή η ιδέα.

Και ίσως δε θα γίνει ποτε.

Μπορεί απλά να είναι αδύνατο να φτιάξουμε ένα τέτοιο αντιδραστήρα στη γη.

Αλλά,αν είναι εφικτό θα είναι τόσο αποδοτικό,

ώστε ένα ποτήρι με θαλασσινό νερό

θα μπορούσε να παράγει τόση ενέργεια όση αν καιγόταν ένα βαρέλι πετρέλαιο,

χωρίς καμία απώλεια.

Αυτό συμβαίνει επειδή οι αντιδραστήρες σύντηξης έχουν ως καύσιμο το υδρογόνο ή το ήλιο

και επειδή το υδρογόνο είναι άφθονο στο θαλάσσιο νερό.

Αλλά δεν μιλάμε για οποιοδήποτε υδρογόνο:

συγκεκριμένα ισότοπα με παραπάνω νετρόνια δηλαδή το δευτερίτιο και τρίτιο

τα οποία είναι απαραίτητα ώστε να γίνουν οι σωστές αντιδράσεις.

Το δευτερίτιο είναι σταθερό και μπορεί να βρεθεί σε αφθονία στο θαλάσσιο νερό,

αντίθετα το τρίτιο είναι πιο δύσκολο.

Είναι ραδιενεργό και πιθανόν υπάρχουν μόνο 20 κιλά του ισοτόπου αυτού

σε όλο το κόσμο, κυρίως σε πυρηνικές κεφαλές

γεγονός που το κάνει απίστευτα ακριβό.

Οπότε,ίσως χρειαστούμε ένα άλλο σώμα σύντηξης για το δευτερίτιο αντί για το τρίτιο.

Το ήλιο-3,ένα ισότοπο του ήλιου, ίσως να είναι ένα καλό υποκαταστατο

Δυστυχώς,

είναι εξαιρετικά σπάνιο στη γη.

Αλλά η σελήνη πιθανόν να έχει τη λύση.

Με το πέρασμα δισεκατομμυρίων ετών,

ηλιακοί άνεμοι ίσως να έχουν δημιουργήσει μεγάλα αποθέματα

από ήλιο-3 στη σελήνη.

Αντί να φτιάξουμε ήλιο-3, μπορούμε να το εξορύξουμε.

Εάν καταφέρουμε να πάρουμε ήλιο από τη σεληνιακή σκόνη,

θα έχουμε αρκετά καύσιμα για να τροφοδοτήσουμε όλο το κοσμο

για χιλιάδες χρόνια.

Ένα ακόμα επιχείρημα για τη δημιουργία σεληνιακής βάσης,

αν δεν πειστήκατε ακόμη.

Ίσως να θεωρείται ότι το να φτιάξουμε ένα μικρο ήλιο

ακούγεται ακόμα κάπως επικίνδυνο.

Στην πραγματικότητα θα ήταν πιο ασφαλές από οποιοδήποτε άλλο τρόπο παραγωγής ηλεκτρισμού.

Ένας αντιδραστήρας σύντηξης δεν είναι σαν ένα πυρηνικό εργοστάσιο

που μπορεί να καταρρεύσει καταστροφικά.

Αν ο περιορισμός αποτύγχανε,

το πλάσμα θα διαστελλόταν, θα ψύχραινε και η αντίδραση θα σταματούσε.

Για να το πούμε απλά,δεν είναι βόμβα.

Η απελευθέρωση ραδιενεργού καυσίμου όπως το τρίτιο

θα μπορούσε να είναι απειλή για το περιβάλλον.

Το τρίτιο ίσως “δεθεί” χημικά με το οξυγόνο, δημιουργώντας ραδιενεργό νερό.

το οποίο είναι επικίνδυνο καθώς διαρρέει στο περιβάλλον.

Ευτυχώς,δεν υπάρχουν περισσότερα απο λίγα γραμμάρια τριτίου

σε χρήση αυτή τη στιγμή,

άρα η όποια διαρροή θα διαλυόταν γρήγορα.

Οπότε τώρα σας είπαμε

ότι μπορούμε να έχουμε απεριόριστη ενέργεια,

χωρίς κανένα κόστος για το περιβάλλον

σε κάτι τόσο απλό όπως το νερό.

Οπότε ποιο είναι το πρόβλημα;

Το κόστος.

Απλούστατα δεν ξέρουμε αν αυτού του είδους η ενέργεια είναι εμπορικά βιώσιμη.

Ακόμα και αν είναι,ίσως να είναι ακριβό να χτιστούν εγκαταστάσεις.

Το κύριο μειονέκτημα είναι ότι θεωρείται μη επιβεβαιωμένη τεχνολογία.

Είναι στοίχημα δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ίσως να είναι προτιμότερο αυτά τα λεφτά να ξοδευτούν σε άλλες καθαρές ενέργειες

που έχουν επιβεβαιωθεί.

Ίσως να πρέπει να περικοπούν οι ζημιές μας.

Ή ίσως,

όταν το κέρδος είναι απεριόριστη ενέργεια για όλους,

μήπως θα αξίζει το ρίσκο;

Υπότιτλοι από την κοινότητα του Amara.org