Είναι η πραγματικότητα πραγματική; Το επιχείρημα της προσομοίωσης. | Kurzgesagt

🎁Amazon Prime 📖Kindle Unlimited 🎧Audible Plus 🎵Amazon Music Unlimited 🌿iHerb 💰Binance

Βίντεο

Αποσπάσματα

Εμείς οι άνθρωποι αδυνατούμε να βιώσουμε την αληθινή φύση του σύμπαντος, χωρίς φίλτρα.

Οι αισθήσεις και ο εγκέφαλός μας μπορούν να επεξεργαστούν μόνο ένα κλάσμα του κόσμου.

Πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε έννοιες και εργαλεία για να μάθουμε την πραγματική φύση της πραγματικότητας

Η τεχνολογική πρόοδος όχι μόνο διεύρυνε τις γνώσεις μας για το σύμπαν,

αλλά μας έκανε επίσης να συνειδητοποιήσουμε ανησυχητικά ενδεχόμενα.

Στο μέλλον θα μπορούσε να γίνει δυνατή η προσομοίωση ολόκληρων συμπάντων.

Μα αν αυτή είναι μια επιλογή, πώς ξέρουμε ότι δεν έχει ήδη συμβεί ;

Ίσως… να μην είμαστε δημιουργοί, αλλά δημιουργήματα.

Είναι πιθανό να μην είμαστε πραγματικοί και να μην το ξέρουμε καν;

Αν η τωρινή μας αντίληψη για τη φυσική είναι η σωστή,

τότε είναι αδύνατον να προσομοιωθεί ένα ολόκληρο σύμπαν, με τα τρισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια πράγματά του.

Αλλά δεν χρειάζεται να το κάνουμε αυτό, άλλωστε.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αρκετό σύμπαν ώστε να ξεγελάσουμε τους κατοίκους της προσομοίωσής μας

και να πιστέψουν ότι είναι αληθινοί

Ποιος χρειάζεται δισεκατομμύρια γαλαξίες, όταν

χρειαζόμαστε μόνο τον χώρο που θα επιτρέπεται στα υποκείμενά μας να εξερευνήσουν;

Jake: Το απέραντο σύμπαν θα μπορούσε να είναι απλά μία επίπεδη προσομοίωση και δεν θα είχαν κανέναν τρόπο… να γνωρίσουν.

Τι γίνεται όμως με τα μικρά πράγματα όπως τα κύτταρα και τα βακτήρια;

Δεν τα χρειαζόμαστε πραγματικά.

Όταν χρησιμοποιείς ένα μικροσκόπιο, οτιδήποτε βλέπεις θα μπορούσε απλά να δημιουργείται εκείνη την στιγμή.

Παρόμοια κατάσταση είναι αυτή των ατόμων, η καρέκλα που κάθεσαι αυτήν την στιγμή δεν χρειάζεται να είναι

προσομοιωμένη με τετράκις εκατομμύρια άτομα.

Χρειαζόμαστε μόνο το εξωτερικό περίβλημα,

μπορεί να είναι άδειο μέσα, μέχρι να αποφασίσεις να το ανοίξεις.

Μπορεί να νιώθεις το σώμα σου γεμάτο με στρογγυλά πραγματάκια, μα μπορεί να είναι άδειο, μέχρι να το ανοίξεις.

Η ελάχιστη απαίτηση της προσομοίωσής μας, είναι μόνο η συνείδηση των εικονικών μας ανθρώπων.

Τα υποκείμενα μας πρέπει απλώς να πιστεύουν ότι η προσομοίωση είναι πραγματική.

Εντάξει λοιπόν, είμαστε σε μια προσομοίωση;

Ίσως, αλλά υπάρχουν μερικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται.

Προφανώς, δεν είμαστε αυθεντία σε αυτό το θέμα, γι’ αυτό παρακαλώ διατηρήστε ένα σκεπτικισμό σε ό,τι πούμε.

Με βάση μια τροποποιημένη εκδοχή του αρχικού επιχειρήματος προσομοίωσης από τον Nick Bostrom,

έχουμε πέντε υποθέσεις για εσάς.

Αν είναι αλήθεια, αγαπητέ θεατή ζεις σε μια προσομοίωση.

Πρώτη υπόθεση:

είναι δυνατό να προσομοιωθεί η συνείδηση.

Κανείς δεν ξέρει τι είναι η συνείδηση.

Για χάρη της συζήτησης, ας υποθέσουμε ότι θα μπορούμε να δημιουργήσουμε συνείδηση ​​με προσομοίωση του εγκεφάλου.

Οι εγκέφαλοι είναι αρκετά περίπλοκοι.

Τζέικ: Εάν μετράμε κάθε αλληλεπίδραση μεταξύ των συνάψεων ως μία πράξη,

το μυαλό σας τρέχει με περίπου δέκα στη δύναμη των δεκαεπτά, εκατό … εκατομμύρια δισεκατομμύρια πράξεις ανά δευτερόλεπτο.

Ας υποθέσουμε απλόχερα ότι χρειαζόμαστε δέκα με τη δύναμη των είκοσι, πράξεις,

για να προσομοιώσουμε ένα δευτερόλεπτο ανθρώπινης συνείδησης.

Αλλά δεν θέλουμε να προσομοιώνουν μόνο έναν άνθρωπο…

θέλουμε να προσομοιώσουμε το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας με τη μία, ώστε να μπορούμε να πάμε μπρος πίσω

Ας πούμε ότι θέλουμε να προσομοιώσουμε διακόσια δισεκατομμύρια ανθρώπους, με μια μέση διάρκεια ζωής των πενήντα χρόνων.

Ένας χρόνος έχει τριάντα εκατομμύρια δευτερόλεπτα επί πενήντα χρόνια …

επί διακόσια δισεκατομμύρια ανθρώπους …

επί δέκα στη δύναμη των είκοσι πράξεις…

Χρειάζεται ένας υπολογιστής ικανός να χειριστεί εκατομμύρια τρισεκατομμυρίων, τρισεκατομμυρίων τρισεκατομμύρια πράξεις το δευτερόλεπτο.

Περισσότερες πράξεις κι από όλα τα αστέρια μέσα στο παρατηρήσιμο σύμπαν.

Ένας υπολογιστής σαν αυτόν είναι απλά αδύνατον.

Εκτός αν, ίσως δεν είναι…

Δεύτερη υπόθεση:

Η τεχνολογική πρόοδος δεν θα σταματήσει σύντομα.

Αν υποθέσουμε ότι η τεχνολογική πρόοδος θα συνεχιστεί με παρόμοιο ρυθμό όπως μέχρι τώρα,

τότε ίσως να υπάρχουν πολιτισμοί που εκτείνονται σε γαλαξίες, με απεριόριστη δύναμη υπολογιστών σε κάποιο σημείο.

Όντα σε επίπεδο τεχνολογίας τόσο προηγμένο, ώστε μόλις και μετά βίας θα μπορούσαμε να τα διαφοροποιήσουμε από Θεούς.

Ένας υπολογιστής που μπορεί να χειριστεί ένα εκατομμύριο τρισεκατομμυρίων τρισεκατομμυρίων τρισεκατομμύρια πράξεις είναι κάτι σοβαρό,

αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν ιδέες υπολογιστών που θα μπορούσαν να το διαχειριστούν.

Η «Matrioshka Brain», είναι μια θεωρητική υπερκατασκευή

αποτελούμενη από δισεκατομμύρια μέρη σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι, που τρέφονται από την ακτινοβολία του.

Ένας υπολογιστής αυτής της κλίμακας, θα είχε αρκετή δύναμη για να προσομοιώσει πολλές χιλιάδες,

αν όχι εκατομμύρια των ανθρώπων, την ίδια στιγμή.

Άλλες τεχνολογίες, όπως οι μελλοντικοί κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να μειώσουν το μέγεθος δραστικά,

έτσι ώστε ίσως να είναι δυνατόν να γίνει αυτό με έναν υπολογιστή σε μέγεθος μιας πόλης, ή ακόμα μικρότερο.

Αυτό όμως εφόσον υπάρχει ακόμα κάποιος εκεί τριγύρω για να κατασκευάσει τον υπολογιστή.

Τρίτη υπόθεση:

Οι προηγμένοι πολιτισμοί δεν αυτοκαταστρέφονται.

Αν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλοι οι πολιτισμοί αυτοκαταστρέφονται, τότε όλη αυτή η συζήτηση τελειώνει εδώ.

Αντικρίζοντας στο διάστημα, θα περιμέναμε το σύμπαν να είναι γεμάτο με τα εκατομμύρια των εξωγήινων πολιτισμών,

αλλά δε βλέπουμε κανέναν.

Ο λόγος για αυτό θα μπορούσε να είναι τα «Μεγάλα Φίλτρα»

Τα «Μεγάλα Φίλτρα» είναι εμπόδια όπου η ζωή πρέπει να ξεπεράσει, όπως ένας πυρηνικός πόλεμος,

αστεροειδείς, η κλιματική αλλαγή ή μια γεννήτρια μαύρης τρύπας.

Αν η ζωή είναι εγγενώς αυτοκαταστροφική, τότε δεν υπάρχουν προσομοιώσεις.

Θα το εξηγήσουμε αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες, στο βίντεο με το «Παράδοξο του Φέρμι».

Τέταρτη υπόθεση:

Οι σούπερ προηγμένοι πολιτισμοί θέλουν να εκτελέσουν προσομοιώσεις.

Όταν μιλάμε για εξωανθρώπινους πολιτισμούς, δεν ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε

Το να νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τι θέλουν όντα δυνατά σαν θεοί… είναι πολύ αλαζονικό.

Φανταστείτε το πιο έξυπνο μυρμήγκι στη γη όπου ζει δίπλα σε ένα πάρκο ψυχαγωγίας,

Έχει περιέργεια για το τι είναι οι άνθρωποι, έτσι λοιπόν προσπαθείς να του εξηγήσεις.

Δυστυχώς το μυρμήγκι απλά δεν πρόκειται να καταλάβει.

Το τραινάκι σαν έννοια, το να στέκεσαι στις γραμμές τις αργίες για να διασκεδάσεις

δεν βγάζει νόημα σε ένα μυρμήγκι που ζει μια ζωή μυρμηγκιού.

Όμοια θα είναι με μας και με ένα εξελιγμένο υπερανθρώπινο ον,

γιατί σε σύγκριση με αυτούς, είμαστε τα μυρμήγκια.

Το να τρέχεις προσομοιώσεις για διασκέδαση ή για επιστήμη, θα μπορούσε να είναι μια παράλογη και ηλίθια ιδέα γι’ αυτούς.

Αλλά, αν θέλετε να εκτελέσετε προσομοιώσεις για οποιονδήποτε λόγο και οι παραδοχές ένα, δύο, τρία είναι αλήθεια -

τότε οι πιθανότητες να ζείτε μέσα σε μια προσομοίωση δεν είναι μηδενικές.

Πέμπτη υπόθεση:

Αν γίνονται πολλές προσομοιώσεις, τότε πιθανώς να είσαι ήδη μέσα σε μια προσομοίωση.

αν υπάρχουν οι προσομοιώσεις των πολιτισμών, μάλλον θα είναι πολλές τέτοιες.

Άλλωστε υποθέτουμε ότι κάποια εξωανθρώπινα όντα έχουν πρόσβαση σε σχεδόν απεριόριστη υπολογιστική ισχύ.

Επομένως αν τρέχουν προσομοιώσεις, θα τους βόλευε να τρέχουν εκατομμύρια ή ακόμη και δισεκατομμύρια τέτοιες.

Αν υπάρχουν δισεκατομμύρια σύμπαντα σε προσομοίωση, πιθανώς να υπάρχουν τρισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια

συνειδητά όντα σε προσομοίωση.

που θα σήμαινε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του συνόλου των συνειδητών όντων που έχει υπάρξει πότε,

προσομοιώνονται.

Άρα για κάθε συνείδηση που γίνεται από σάρκα, υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο προσομοιώσεις της.

Jake: Επειδή δεν έχουμε τρόπο να γνωρίζουμε αν είμαστε προσομοίωση ή όχι,

σε μια τέτοια περίπτωση, οι πιθανότητες να βρίσκεσαι σε μια προσομοίωση από τις εννιακόσια ενενήντα εννέα εκατομμύρια

εννιακόσια ενενήντα εννέα χιλιάδες εννιακόσια ενενήντα εννέα, είναι αρκετά υψηλή.

Αυτό που θεωρείς πραγματικότητα ίσως δεν είναι καθόλου πραγματική.

Πραγματικά θα μπορούσες να είσαι…

μια προσομοίωση.

Όλα αυτά βασίζονται σε πολλές υποθέσεις που δεν μπορούμε στ’ αλήθεια να δοκιμάσουμε αυτή τη στιγμή.

Έτσι πολλοί επιστήμονες διαφωνούν με όλο αυτό το νοητικό πείραμα.

Γι’ αυτό μην κάψεις το σπίτι σου για να δοκιμάσεις εάν θα υπάρξουν δυσλειτουργίες στον προσομοιωτή.

Αν είσαι προσομοίωση, δεν είναι και τόσα πολλά που αλλάζουν στη ζωή σου.

είτε ίσως βρίσκεσαι πάνω σε ένα μικρό πλανήτη που ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στην αιώνια ανυπαρξία,

είτε είσαι μια προσομοίωση μέσα σε έναν υπολογιστή.

Η ύπαρξή σου δεν γίνεται περισσότερο ή λιγότερο τρομακτική και παράξενη.

Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να ζήσουμε μια καλή ζωή και να περνάμε καλά.

Και ελπίζω ότι αν είμαστε πραγματικά προσομοιώσεις σε έναν υπερυπολογιστή,

κανείς δε θα σκοντάψει στο καλώδιο τροφοδοσίας.

Ω, ω, ω όχι, νομίζω ότι απλά αποσυνδέθηκε η προσομοίωση

Αλλά… τι και αν αυτό δεν έχει σημασία, τι κι αν βρισκόμαστε μέσα σε μια τώρα; Τι και αν εσύ είσαι προσομοίωση;

Ο Τζέικ, στο Vsauce3, το ψάχνει.

Κάντε κλικ εδώ για να δείτε το βίντεο του και εγγραφείτε στο κανάλι του.

Γιατί είσαι ακόμα εδώ; Πήγαινε στο Vsauce3, δες το βίντεο και πάτα εγγραφή,

υποσχόμαστε, αξίζει το χρόνο σας…