วิดีโอ

สรุป

เมื่อเร็วๆ นี้ มีการพูดถึงไข้หัดมากมาย.

เป็นไข้หัดมันยังไงกัน, และต้องรับวัคซีนมั้ย?

หรือ เป็นเพียงความหวาดผวา?

หัด มัน เป็น ไวรัสซึ่งประกอบด้วย

เปลือกหุ้มที่เป็นโปรตีน, RNA,

และโปรตีนอื่นๆ สำหรับการสืบพันธุ์.

มันสืบพันธุ์ด้วยตัวมันเองไม่ได้; มันต้องเข้าไปอยู่ในเซลล์อื่นที่เป็นเจ้าบ้าน(โฮสต์)

เพื่อที่จะเข้าใจโรคหัด, เราต้องเข้าใจ ระบบภูมิคุ้มกัน

คุณอาจจะเคยดูคลิปอื่นของเรา

ที่เราได้จัดทำเอาไว้ เพื่อช่วยให้เข้าใจมัน

คลิปนี้ เน้นไปที่ส่วนของ ระบบภูมิคุ้มกันที่มีความเกี่ยวข้องกับโรคหัด

ไวรัสหัดเข้าสู่ร่างกายคน ผ่านทางจมูป ปาก หรือตา

การติดเชื้อหัดเริ่มต้นที่ปอด

หัดมันเก่ง ทำให้ ระบบป้องกันแนวหน้าติดเชื้อ:

มาโครฟาจ, คือเซลล์ป้องกันที่แข็งแกร่ง ป้องกันปอดจากผู้บุกรุก.

หัดเข้าไปในเซลล์นี้และเข้าควบคุม.

ไวรัสมันเปลี่ยนแปลงการทำงานของเซลล์

เพื่อให้กลายเป็นศูนย์เพิ่ม ปริมาณไวรัสสุดร้ายกาจ.

เมื่อเซลล์เต็มไปด้วยไวรัสมากมาย,

ไวรัสมันก็ออกมาจากเซลล์ และเริ่มต้นวงจรนี้ไปเรื่อยๆ

แต่เมื่อระบบภูมิคุ้มกันมีอาวุธ ที่จะต่อกรกับการติดเชื้อไวรัส:

เซลล์นักฆ่าตามธรรมชาติ.

เซลล์พวกนี้หลักๆ ลาดตระเวนทั่วร่างกาย และตรวจสอบหาเซลล์ติดเชื้อ

ถ้ามันพบเซลล์ติดเชื้อ, มันจะสั่งให้เซลล์พวกนั้นฆ่าตัวตายซะ

มันจะมีประสิทธิภาพได้ เป็นเวลา 10 วัน หรือมากกว่านั้นหน่อย

คุณไม่ทันสังเกตหรอกว่า คุณได้ติดเชื้อหัด

และตอนนี้, เหตุผลว่าทำไม หัด มันถึงร้ายกาจนัก

หลังจากช่วงเวลาที่ต่อสู้และล้มตาย,

มาโครฟาจกระตุ้น ส่วนสมองของระบบภูมิคุ้มกัน:

นั่นคือ เซลล์เดนไดรติก.

งานของเซลล์เดนไดรติก คือ จัดเก็บตัวอย่างของผู้บุกรุก

เดินทางไปสู่ต่อมน้ำเหลือง,

และก็กระตุ้นอาวุธหนัก

ที่กำจัดการติดเชื้อ อย่างเร็วแบบเป็นทีม

แต่ไวรัสหัด ใช้ไม้ตายมรณะ

มันทำให้เซลล์เดนไดรติกติดเชื้อ

และใช้เซลล์พวกนี้ เป็น ม้าโทรจัน เพื่อเข้าไปในร่างกายลึกขึ้น

เซลล์ติดเชื้อนี้เดินทาง ไปต่อมน้ำเหลือง

เพื่อไปเตือนระบบภูมิต้านทานอื่นๆ

เมื่อมันไปถึงที่นั่น

ไวรัสหัดแพร่สู่เซลล์เม็ดเลือดขาว ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เซลล์ชนิด T และ B

และมันก็ติดเชื้อ.

มันโจมตีทุกๆ ระบบ ที่ พยายามจะสู้กับมัน

ตอนนี้ทุกสิ่งเกิดเร็วมาก.

ระบบน้ำเหลือแพร่กระจาย ไวรัสไปทั่ว

และมันเข้าสู่กระแสเลือด

เข้าไปติดเชื้อเซลล์ระหว่างทางของมัน.

ไวรัสหัดทำให้อวัยวะ อย่าง

ม้าม ตับ ลำไส้ และ ปอด ติดเชื้อ

อาการมีตั้งแต่

มีไข้สูง, ปวดหัว, หลอดลมอักเสบ, และ ผื่น.

ระบบภูมิคุ้มกัน จัดการได้ดีที่ปอด.

แต่คราวนี้, ไวรัสนับล้านๆ โจมตีครั้งที่สอง

และฆ่าเซลล์ไปนับไม่ถ้วน, แทบจะทั้งหมดของระบบคุ้มกัน

ในระยะนี้คุณจะเริ่มไอ ทำให้ไวรัสหัดนับล้านๆ ออกมา.

ระยะนี้เป็นระยะติดต่อของโรคหัด,

ถ้าคุณไปพบคนที่ ไม่ได้ฉีดวัคซีน

มีโอกาสประมาณ 90% ที่ ทำให้เค้าติดเชื้อได้

เมื่อไม่มีด่านป้องกันที่ปอด, แบคทีเรียหรือไวรัสอื่นๆ

ก็จะได้โอกาสไปด้วย ตอนนี้ก็พากันเข้ามาในปอดได้

และก็พัฒนาไปเป็นความอันตราย ที่สามารถเกิดโรคปอดอักเสบ

เป็นวิธีที่ธรรมดา ที่สุดเลย ที่จะตายด้วยโรคหัด

ระบบภูมิต้านทานของร่ายกาย ตอนนี้บาดเจ็บสาหัส.

ระบบป้องกันทั้งหลาย บาดเจ็บและโดนทำลาย

ไวรัสแพร่ไปในวงกว้าง ติดเชื้อที่ผิวหนังและทั่วร่างกาย

เป็นโรคหัดที่เราคุ้นเคย ตอนนี้ ผื่นเริ่มเห็นได้ชัดแล้ว

ในบางกรณี, เชื้อหัด

ไปถึงสมอง ทำให้สมองติดเชื้อ

ถ้าเป็นแบบนั้น โอกาสตาย มีประมาณ 20-40 %

และอาจจะมีความเสียหายระยะยาวได้

แต่ว่า ระยะนี้ ร่างกายเรายังไม่ยอมแพ้

มันสู้กลับอย่างทรหด.

เซลล์เดนไดรติกบางตัวอยู่รอด ยาวนานพอที่จะกระตุ้น

กองกำลังต้านทานไวรัสในร่างกาย.

เซลล์พลาสม่าในต่อมน้ำเหลือง เริ่มผลิตแอนติบอดี้นับล้านๆ

ซึ่งคือโปรตีนจิ๋ว ที่จะไปชี้เป้าเซลล์ติดเชื้อเพื่อการทำลาย

หรือ ทำให้ไวรัสกระจุกเป็นก้อน

นักฆ่าซึ่งคือ เซลล์ T เดินทางไปทั่วร่างกาย และฆ่าเซลล์ติดเชื้อ.

หลังจาก 2-3 อาทิตย์, ร่างกายมักจะ

เป็นต่อและ ล้มล้างการติดเชื้อ

แต่ตอนนี้ ระบบภูมิต้านทานอ่อนแอ

และอาจจะใช้เวลาเป็นสัปดาห์หรือเดือนเพื่อพักฟื้น

ทำให้ร่างกายเปราะบาง ต่อโรคอื่นๆ

แต่ถ้าคุณรอดมาได้, ตอนนี้คุณมีภูมิต้านทานแล้ว:

ระบบภูมิต้านทาน จดจำไวรัสหัดได้ตลอดไป

หัด มันไม่ใช่เล่นๆ.

แม้ว่า 84% ของคนเรา ได้รับวัคซีนต้านทานหัด,

มี 122,000 คน เสียชีวิต เพราะ การติดเชื้อ ในปี 2014.

บางคนไม่สามารถได้รับวัคซีน,

ไม่ว่าจะเป็น เพราะ อายุน้อยไป, เพราะ เคมีบำบัด หรือ HIV,

หรือเพราะพวกเขา มีอาการแพ้วัคซีน

พวกเขาต้องการให้พวกเรา หยุดยั้งโรคให้

วัคซีนหัดนั้นปลอดภัย ถูกและหาได้ง่าย.

ไม่มีประโยชน์จากการติดเชื้อหัด.

เราไม่จำเป็นที่จะให้ระบบภูมิคุ้มกัน ต่อสู้และเก่งขึ้นด้วยตัวมันเอง

คนที่ไม่รับวัคซีนส่วนมาก แค่อยากจะให้ลูกของเขาได้รับสิ่งที่ดีที่สุด

ซึ่งมันก็เป็นสิ่งที่ดี.

แต่ถ้าคุณถามตัวเอง,

“ฉันได้เอาชีวิตของลูกฉันและเด็กๆ คนอื่นๆ มาอยู่ในความเสี่ยง

โดยไม่ให้รับวัคซีนต้านโรคหัดหรือไม่?”

คำตอบที่น่าเศร้าคือ ใช่แล้วล่ะ.

อย่ามาเล่นเกมโทษกันไปมาเลย.

มาทงานร่วมกัน เพื่อกำจัดโรคหัด

ร่วมมือกัน, เราสามารถกำจัด ปีศาจมรณะตัวนี้

ส่งมันกลับบ้านเก่า: กลายเป็นแค่ประวัติศาสตร์หน้าหนึ่ง.

บรรยายไทยโดย ytuaeb sciencemath

คำบรรยายโดยชุมชน Amara.org