Video

Transcriptie

Als je op dit moment moest kiezen, hoe lang zou je dan willen leven?

Tachtig jaar?

Negentig?

Honderdtwintig?

Langer?

En denk je dat je van gedachte verandert wanneer je die leeftijd bereikt?

Vijftigduizend jaar geleden gingen de meeste mensen erg jong dood.

Terwijl we leerden de middelen om ons heen te gebruiken

om onszelf te behandelen, werd dit beter en beter.

Vandaag de dag leven mensen langere en betere levens dan ooit tevoren.

Maar dit heeft een onvoorzien gevolg.

We besteden een steeds groter wordend deel van ons leven ziek, en met behoefte aan zorg.

De meeste van ons zullen sterven in een ziekenhuisbed, wat op zichzelf al deprimerend genoeg is.

Maar we moeten hetzelfde ook zien gebeuren met onze geliefden.

Tenzij, misschien, we dit voor altijd kunnen stoppen.

De meest effectieve manier om een ziekte te behandelen, is door het te voorkomen.

Het redt veel meer levens als je een miljoen mensen ervan weerhoudt te roken

dan om betere chemoterapie te bedenken.

Dus waarom stoppen we niet gewoon de oorzaak van alle ziektes: het verouderingsproces.

In het kort: veroudering komt door natuurkunde, niet door biologie.

Denk aan auto’s. Onderdelen slijten door wrijving en slijpen.

Metaal roest, filters verstoppen, en rubber barst.

Ons lichaam slijt door biljoenen kleine processen.

Zuurstof, radiatie van de zon en onze stofwisseling.

Ons lichaam heeft vele mechanismen om deze schade te repareren..

…maar over tijd worden ze minder effectief.

Dus, onze botten en spieren worden zwakker, onze huid rimpelt, en ons immuunsysteem wordt zwakker.

We verliezen ons geheugen, en onze zintuigen verzwakken.

Sterven aan ouderdom bestaat niet. We gaan allemaal dood omdat een van onze belangrijke onderdelen kapot gaat.

Hoe ouder we worden, hoe meer beschadigd en zwak we worden,

totdat een of meerdere ziektes overnemen en ons doden.

Verouderingsonderzoek heeft vrijwel onopgemerkt belangrijke vooruitgangen geboekt in de laatste jaren.

Voor de eerste keer beginnen we de mechanismen achter veroudering te begrijpen, en hoe we ze moeten manipuleren.

Veroudering is niet langer mysterieus en ook niet onvermijdelijk, en misschien

kunnen we het stoppen of vertragen tijdens jouw leven.

We bespreken de wetenschap erachter en hoe wetenschappers proberen het te stoppen in een andere video.

Maar eerst, als we het konden, zouden we dan veroudering moeten stoppen?

Is dat wel een goed idee?

Het einde van veroudering, ofwel levensverlenging, geeft veel mensen een onbehaagelijk gevoel.

We worden geboren, zijn jong, worden ouder, en dan gaan we dood.

Dit is de natuurlijke orde geweest voor de gehele menselijke geschiedenis.

En oud worden is goed, toch?

We vieren het idee van lang genoeg leven om oude leeftijd te ervaren.

We noemen ze zelfs “de Gouden Jaren”

De realiteit is echter dat iedereen oud wil worden, maar niemand oud wil zijn.

Denk bijvoorbeeld aan de Griekse mythe van Tithonos.

Tithonos was de geliefde van de godin Eos. En waarschijnlijk een geweldige kerel…

…want ze smeekte Zeus hem onsterfelijkheid te geven zodat ze voor eeuwig samen konden zijn.

Maar ze vergat om specifiek voor eeuwige jeugd te vragen.

Tithonos kreeg het eeuwige leven, maar hij bleef ouder worden, niet in staat om dood te gaan.

Na een paar honderd jaar was hij gekrompen tot het formaat van een druif

voor eeuwig onzin brabbelend.

Duizenden jaren geleden vreesden mensen al het idee van eeuwige oude leeftijd.

Maar veroudering stoppen betekent niet zwakker worden.

Als je te oud wordt, is het te laat.

Iemand van negentig die stopt te verouderen zou alsnog doodgaan na een paar jaar.

Hij heeft al te veel schade opgelopen aan zijn interne mechanismen.

Er zijn al te veel kanten voor ziektes om vanaf aan te vallen.

In plaats daarvan biedt het concept van levensverlenging het einde van ziektes

en daarmee het einde van een vaste maximumleeftijd.

We weten niet hoe veel we ons leven kunnen verlengen.

We kunnen ieder mens gezond maken tot aan de momenteel geaccepteerde maximumleeftijd van 120 jaar

of we kunnen biologische veroudering en ziektes voor onbepaalde tijd stoppen.

Niemand weet op dit moment wat er allemaal mogelijk is.

Maar zelfs als het haalbaar zou zijn, zouden we dat wel doen?

Levensverlening is eigenlijk gewoon een ander woord voor medicijnen.

Wat doctoren doen is leven verlengen, en lijden minimaliseren.

Het overgrote deel van de gezondheidszorg wordt gebruikt voor de gevolgen van veroudering.

Bijna de helft van jouw levenslange gezondheidszorgkosten worden

besteedt tijdens de late jaren, en nog een derde deel tijdens de middelbare leeftijd.

We proberen nu al leven te verlengen met huidige medicijnen.

We doen het alleen erg inefficiënt.

Proberen veroudering te stoppen is niet minder natuurlijk dan het transplanteren van een hart,

kanker behandelen met chemotherapie,

antibiotica gebruiken, of te vaccineren.

Niets wat mensen tegenwoordig doen is nog geheel natuurlijk

en als gevolg we genieten de hoogste levensstandaard ooit.

Wat we nu doen is wachten totdat het te laat is en de machine al stukken heeft.

Dan gebruiken we het overgrote deel van onze middelen om het zo goed mogelijk

op te lossen, terwijl het nog verder afbreekt.

Maar levensverlenging voelt nog steeds arrogant aan.

De meeste mensen gaan er van uit dat ze wel dood willen wanneer ze een bepaalde leeftijd bereiken.

En dit is misschien nog steeds waar.

Het idee om de dood in zijn geheel te vermijden is ontmoedigend voor velen.

Het einde van biologisch verouderen zou niet het einde zijn van de dood op wat voor manier dan ook.

Het is eerder als een zomeravond toen je nog klein was en je moeder je naar binnen riep.

Je wilde doorspelen en nog iets meer plezier hebben rond zonsondergang voordat je naar bed ging.

Het gaat niet om voor altijd buitenspelen, maar

gewoon een beetje langer, totdat we moe worden.

Als je je een wereld voorstelt zonder ziektes waar jij en je geliefden

konden leven in goede gezondheid voor nog honderd of tweehonderd jaar..

Hoe zou dit ons dan veranderen?

Zouden we beter voor onze planeet zorgen als we wisten dat we er nog langer zouden zijn?

Als we voor honderdvijftig jaar konden werken, hoe lang zouden we dan nadenken over waar we goed in zijn?

Hoeveel meer tijd zouden we besteden aan leren?

Zou het intense gevoel van druk en stress dat velen van ons nu voelen

weggaan of juist erger worden?

Dus, we vragen het opnieuw.

Als je kon kiezen hoe lang je in goede gezondheid zou kunnen leven samen met je vrienden en familie

wat zou dan jouw antwoord zijn?

Hoe zou jij willen dat jouw toekomst eruitziet?

Maar misschien ben je nog niet overtuigd.

Een zeurend gevoel blijft over.

Dat is Magere Hein die in je hersenen fluistert.

Kijk mijn video om te horen wat hij te vertellen heeft, en waarom je niet moet luisteren.

Je eeuwige toekomst hangt er misschien van af.

Ga het andere deel kijken op CGP Grey’s kanaal, en

als je nog niet geabboneerd bent, abboneer dan.