Video

Transkrypcja

Samotne planety to planety podróżujące samotnie przez wszechświat.

Zamieszkują ciemną i rozległą przestrzeń międzygwiezdną.

Dryfując samotnie przez wieczną ciemność, żadne światło nie ogrzewa ich powierzchni

i są narażone na mroźne zimno kosmosu.

Nie znają pór roku, dni i nocy, które mogłyby zdradzić upływ czasu.

A jednak, samotne planety mogą przenosić obce życie.

do wszystkich zakątków galaktyki.

Jak by to działało?

I w jaki sposób planeta staje się samotną?

[Muzyka]

Istnieje kilka bardzo różnych rzeczy, które nazywane są samotnymi planetami.

Na przykład brązowe podrzędne brązowe karły, które powstają z zapadających się chmur gazowych

i są nudnymi młodszymi braćmi brązowych karłów.

To rodzaj nieudanej gwiazdy,

lecz teraz przestańmy o nich mówić.

O wiele bardziej interesującym rodzajem samotników są ziemskie planety, podobne do Ziemi.

które zostały wyrzucone z ich układu planetarnego.

Młode systemy gwiezdne to niebezpieczne miejsca,

gdzie protoplanety walczą o dostępną masę,

żłopiąc jak najwięcej materiału.

W tej walce o dominację zderzają się ze sobą,

lub niebezpiecznie zbliżają się do swoich orbit.

Jeśli bardzo masywna planeta przenosi swoją orbitę bliżej gwiazdy

może wyrzucić z systemu mniejsze planety.

Ale tylko dlatego, że planeta przeżyła bóle rośnięcia podczas formowania,

nie znaczy, że jest już bezpieczna.

Układy planetarne mogą być zakłócane przez przeloty gwiazd,

lub czarnych dziur, w dowolnym momencie.

Nawet połowa wszystkich urodzonych planet może skończyć jako samotne.

Naukowcy nie zgadzają się w liczbach,

ale najprawdopodobniej, w samej Drodze Mlecznej

są przynajmniej miliardy samotnych planet.

Większość samotników podzieli ten sam przygnębiający los,

gdy ich gwiazda będzie stawała się coraz mniejsza, dzień po dniu,

powierzchnia planety szybko schłodzi się do minus 270 stopni Celsjusza.

Jeśli miały oceany, zamarzną i staną się twarde jak skała.

Ich atmosfera zatonie w powierzchnię i ostatecznie zamarznie.

Ale, co dziwne,

niektóre z tych zamarzniętych, ciemnych pustyń mogłyby ukrywać życie.

Aby to zrozumieć, wyobraźmy sobie planetę podobną do Ziemi,

o tym samym rzędzie wielkości pod względem masy i składu.

Jeśli umieścimy ją w przestrzeni kosmicznej, jak może nadal podtrzymywać życie?

O ile rozumiemy naturę życia,

jest jeden niezbędny składnik, którego potrzebuje: płynna woda.

Woda jest ważna, ponieważ miesza różne rzeczy,

zarówno materię, jak i energię,

co pozwala na ciekawą reakcję, taką jak życie.

Nasza planeta potrzebuje więc wystarczającej ilości energii

aby przynajmniej część naszych oceanów była wystarczająco ciepła

aby utrzymać płynną wodę.

Niestety, około 99,97% energi Ziemi pochodzi od Słońca.

Więc nasza wyimaginowana ziemia rogue musi działać

z 0,03 procentami energii, która jej została,

która prawie wyłącznie pochodzi z jego gorącego centrum.

Wewnętrzne jądro Ziemi to gigantyczna metalowa kula,

prawie tak gorącej, jak powierzchnia Słońca,

otoczonej zewnętrznym rdzeniem wykonanym z ciekłych metali

które bardzo, bardzo powoli się zestalają.

uwalniając dużo ciepła w procesie.

Tak długo, jak proces ten trwa,

nasza planeta będzie aktywna geologicznie

z płynnym i stałym materiałem przemieszczającym się stale oraz

transportującym energię na powierzchnię

gdzie może zostać wykorzystany jako energia geotermalna.

Gorący rdzeń każdej planety kiedyś ostygnie, jednak

ten proces zajmuje miliardy lat.

Wystarczająco czasu, aby życie powstało i się rozwinęło.

Istnieje nawet jeden scenariusz, który może pozwolić

planetom podobnym do Ziemi mieć oceany, które nie są zamarznięte.

Jeśli planeta miałaby wyjątkowo gęstą i wysokociśnieniową atmosferę wodoru,

gaz by nie zamarzł.

podczas prób ucieczki z planety mógłby uwięzić wystarczająco dużo ciepła,

aby umożliwić oceany, które sięgają aż do powierzchni.

Jest jeszcze inny sposób na ocieplenie: księżyce.

Jeśli samotna planeta sprowadzi ze sobą księżyc

wystarczająco duży księżyc mógłby wprowadzić dodatkową energię do systemu

za pomocą sił pływowych.

Siły te rozciągają i ściskają planetę każdego dnia,

jak wyrabiane ciasto utrzymywane w cieple.

Ale najbardziej prawdopodobny scenariusz dla samotnych źródła życia

jest z oceanami znajdującymi się

pod warstwą o grubości jednego kilometra, złożonej głównie z lodu wodnego.

Nie są one całkowicie niemożliwe, albowiem mamy już ich kilka w naszym Układzie Słonecznym.

Jak więc życie może się utrzymywać na dnie zupełnie ciemnego, zimnego oceanu.

Na Ziemi, głęboko w naszych oceanach w całkowitej ciemności,

w obszarach aktywnych wulkanicznie,

istnieją hydrotermalne otwory zwane kominami hydrotermalnymi.

Wypluwają chmurę czarnego materiału i gorącej wody

zapewniając stały przepływ minerałów z płaszcza Ziemi.

Bakterie odżywiają się minerałami i wytwarzają materiały organiczne,

która przyciąga skorupiaki, małże, ślimaki,

ryby, ośmiornice i wieloszczety o długości wynoszącej do 2 metrów.

Nie tylko są one (otwory hydrotermalne) domem dla wyjątkowo różnorodnej grupy żyjących stworzeń

ale także kandydatem do miejsca gdzie życie mogło zacząć się na Ziemi

miliardy lat temu.

W ciemnym oceanie samotnej planety, podobne wydarzenia lub aktywność wulkaniczna,

mogły być punktami wyjścia i podstawą

dla złożonych ekosystemów, które możemy sobie tylko wyobrazić.

Jedną pozytywną stroną ekosystemu na samotnej planecie oceanicznej,

jest to, że środowisko jest wyjątkowo stabilne.

Gruba warstwa lodu chroni je od wszelkiego rodzaju zdarzeń wymierania,

i tak długo, jak energia z rdzenia ciągle dochodzi,

rzeczy pozostają prawie takie same.

Najbardziej prawdopodobnymi formy życia są bakterie i inne mikroorganizmy.

Ale mając wystarczająco dużo czasu,

bardziej złożone obce zwierzęta mogłyby się żywić mniejszymi istotami i rozwijać.

Nie jest niemożliwe że inteligentne życie może się w takim środowisku pojawić.

Gdyby tak było, znalazłoby się w całkiem dziwnym świecie.

Ograniczony przez nieprzekraczalną ścianę twardego jak kamień lodu

i skałę macierzystą na dnie.

Bez żadnych roślin do przechowywania energii gwiazdy,

nie byłoby drewna, ropy lub węgla.

Nawet gdyby były, to nie tak, że odkryjesz ogień na dnie oceanu.

Bez tej energii, metale nigdy nie zostaną przekute w użyteczne rzeczy.

Nasi inteligentni kosmiczni przyjaciele mogą nigdy nie przebić się przez lód.

Mogą nigdy nie zdawać sobie sprawy, że istnieje coś takiego jak “na zewnątrz”

i założyć, że ich mały świat jest wszystkim, co istnieje.

Miliony pokoleń mogą żyć i umierać w tych mrocznych oceanach,

nieświadome niesamowicie wielkiego wszechświata nad lodem.

Dopóki rdzeń ich planety nie ostygnie,

i całe życie znika.

Gdy oceany całkowicie zamarzną,

resztki kultur i ekosystemów

zostaną uwięzione w lodowatym grobie na zawsze.

Jeśli o tym pomyślisz, może lepiej nie być tego świadomym.

Ale pojęcie jest niepokojące i ekscytujące.

Wszechświat może tętnić życiem,

uwięzionym na planetach, których zasadniczo nie można opuścić.

Takie światy mogą często przechodzić przez Układ Słoneczny, bez naszej wiedzy.

Może pewnego dnia, w dalekiej przyszłości,

ludzie postawią stopę na jednym z tych zamrożonych światów

i spróbuj powiedzieć “cześć”.

Okej, więc uwielbiamy ponure scenariusze przyszłości,

ale wróćmy do teraźniejszości dla innego rodzaju niespodzianki.

Wielu z was chce wiedzieć, jak robimy nasze filmy,

więc zrobiliśmy o tym film.

Kurzgesagt połączył siły z Skillshare,

naszą ulubiona społecznośćią online dla twórców,

aby stworzyć trzyczęściową serię zajęć, w których możesz się nauczyć

naszego wyjątkowego stylu animacji,

Nie jesteśmy jedynymi którzy mówią wam o swoich poradach i sztuczkach.

Członkostwo premium Skillshare daje ci nieograniczony dostęp do ponad 25 000 lekcji

we wszystkich rodzajach umiejętności, takich jak pisanie, projektowanie i animacja

od ekspertów, którzy znają się na rzeczy.

Członkostwo premium kosztuje zaledwie 10 dolarów miesięcznie.

Ale jako nagroda,

pierwsze 1000 osób, które skorzystają z linku w opisie

pierwsze dwa miesiące dostaną za darmo.

Jeśli zawsze chciałeś zobaczyć, jak animujemy nasze filmy,

i nauczyć się robić to sam,

to jest twoja szansa.