Video

Transcriptie

Neutronensterren zijn een van de meest extreme dingen in het heelal.

Ze zijn als reusachtige atoom kernen, kilometers in diameter. Ongelooflijk dicht, en gewelddadig.

Maar hoe kan zoiets eigenlijk wel?

De levensduur van een ster wordt beheerst door twee krachten zijn in evenwicht - zijn eigen zwaartekracht, en de straling druk van de fusiereactie.

In de kern van sterren wordt waterstof samensmelten tot helium. Uiteindelijk, de waterstof in de kern is uitgeput.

Als de ster is massief genoeg is, wordt helium nu versmolten in koolstof.

De kernen van deze massieve sterren geworden gelaagde zoals uien. Zwaardere en zwaardere atoomkernen opgebouwd in het midden.

Carbon gefuseerd in neon, hetgeen leidt tot zuurstof, wat leidt tot silicium. Uiteindelijk, de fusiereactie raakt ijzer, die niet versmelten ander element.

Wanneer het fusie stopt de straling drukval snel. De ster is niet meer in balans.

En als haar core massa van meer dan ongeveer 1,4 zonsmassa’s, een katastrofisch ineenstorting plaatsvindt.

Het buitenste deel van de kern bereikt snelheden van 70.000 km / s als het zakt naar het midden van de ster.

Nu, alleen de fundamentele krachten in een atoom worden overgelaten aan de gravitationele ineenstorting te bestrijden.

De kwantummechanische afstoting van elektronen wordt overwonnen, en elektronen en protonen zekering in neutronen, verpakt als dichtbevolkt als een atoomkern.

De buitenste lagen van de ster worden gekatapulteerd in de ruimte, in een gewelddadige supernova-explosie.

Zo, nu hebben we een neutronenster. De massa tussen 1 en 3 zonnen, maar gecomprimeerd tot een object ongeveer 25 km breed.

En 500.000 keer de massa van de Aarde in dit kleine bal. Dat is ongeveer de diameter van Manhattan.

Het is zo dicht dat een kubieke centimeter van de neutronenster bevat dezelfde massa als een ijzeren kubus 700 m breed.

Dat is ongeveer 1 miljard ton, zo massief als de Mount Everest, in de ruimte ter grootte van een suikerklontje.

Neutronenster zwaartekracht is behoorlijk indrukwekkend, ook. Als je aan een voorwerp laten vallen van 1 m boven het oppervlak, zou het de ster in 1 microseconde hit, en te versnellen tot 7,2 miljoen km / uur.

Het oppervlak is super plat, met onregelmatigheden van mm maximaal 5, met een super dunne atmosfeer van heet plasma.

De oppervlaktetemperatuur ongeveer 1.000.000 Kelvin, vergeleken met 5,800 Kelvin onze Sun.

Laten we eens kijken in de neutronenster. De korst is zeer hard, en is waarschijnlijk gemaakt van een ijzeratoom kernen rooster met een zee van elektronen doorheen stroomt.

Hoe dichter we bij de kern, hoe meer neutronen en protonen minder we zien, totdat er is gewoon een ongelooflijk dichte soep van te onderscheiden neutronen.

De kernen van neutronensterren zijn heel, heel raar. We zijn niet zeker wat hun eigenschappen zijn, maar onze naaste gok is superfluid neutron gedegenereerde kwestie of een soort van ultra-dense quark kwestie, genaamd quark-gluon-plasma.

Dat betekent geen zin in de traditionele manier, en kan alleen bestaan ​​in een dergelijke ultra-extreme omgeving.

In veel opzichten, een neutronenster is vergelijkbaar met een gigantische atoomkern. Het belangrijkste verschil is dat atoom kernen bij elkaar worden gehouden door een sterke interactie,

en neutronensterren, door de zwaartekracht.

Alsof al die was niet extreem genoeg, laten we eens een kijkje nemen op een paar andere eigenschappen. Neutronensterren draaien zeer, zeer snel.

Kleintjes, meerdere malen per seconde.

En als er een slechte ster in de buurt om de neutronenster te voeden, kan het draaien aan een paar honderd keer per seconde.

Graag om bezwaar PSRJ1748-2446ad. Het draait op ongeveer 252 miljoen kilometer per uur.

Dit is zo snel, dat de ster heeft een nogal vreemde vorm. We noemen deze objecten pulsars omdat ze uitstoten een sterk radiosignaal.

En het magnetisch veld van een neutrale ster is ongeveer een triljoen keer sterker dan het magnetisch veld van de aarde.

Zo sterk, dat atomen krijgen gebogen toen zij haar invloed in te voeren.

Oke, ik denk dat we het punt over. Neutronensterren zijn enkele van de meest extreme, maar ook enkele van de coolste objecten in het heelal.

Hopelijk zullen we een dag sturen ruimteschepen om meer te leren over hen, en wat leuke foto’s te maken.

Maar we moeten niet te dichtbij komen.