Video

Transkrypcja

Pewnego dnia ostatnia gwiazda umrze.

A wszechświat zgaśnie na zawsze.

Będzie to prawdopodobnie czerwony karzeł. Maleńki rodzaj gwiazdy,

który jest także naszą najlepszą szansą na znalezienie obcego życia.

I może być ostatnim domem ludzkości, zanim wszechświat stanie się niezdatny do zamieszkania.

Więc co o nich wiemy i dlaczego są naszą ostatnią nadzieją?

Przynajmniej 70% gwiazd we wszechświecie jest czerwonymi karłami.

Są najmniejszymi gwiazdami - z około 7% do 50% masy naszego Słońca.

Niewiele większe od Jowisza.

Jednak nadal są ogromne.

Są także znacznie przyćmione.

Niemożliwym jest zobaczenie ich gołym okiem.

Nigdy nie widziałeś ani jednej na nocnym niebie.

Nawet z całą naszą technologią możemy wyraźnie obserwować czerwone karły jedynie w naszym sąsiedztwie.

W przybliżeniu 20 z 30 gwiazd blisko Ziemi to czerwone karły.

Jak wszystkie gwiazdy czerwone karły przekształcają wodór w hel.

Podczas gdy znacznie masywniejsze gwiazdy gromadzą cały hel w jądrze, czerwone karły pozostają konwektywne.

Co znaczy, że hel i wodór nieustannie się mieszają.

A więc zużywają swoje paliwo niesamowicie powolnie, zanim zgasną.

Czerwone karły płoną tak powolnie, że przeciętna długość życia wynosi od 1 do 10 trylionów lat.

Dla porównania Słońce przetrwa przez następne 5 miliardów lat.

Ponieważ wszechświat ma tylko 13 750 000 000 lat, ani jeden czerwony karzeł nie osiągnął pełnej fazy rozwoju.

Każdy jeden z trylionów, które istnieją nadal jest “dzieckiem”.

Mówiąc o dzieciach, najmniejsza gwiazda w całym wszechświecie, także jest czerwonym karłem, ponieważ małe czerwone karły są tuż przy granicy w ogóle bycia gwiazdą.

Jedynie nieco mniej wodoru i są niemal brązowymi karłami - nieudane gwiazdy, które nie są w stanie podtrzymać fuzji na dłużej.

Więc co z kosmitami? Albo nowym domem dla ludzkości?

Skoro nasze Słońce “umrze” pewnego dnia, będziemy musieli ostatecznie poszukać nowego domu.

A tam gdzie są zdolne do zamieszkania planety tam także mogą być kosmici.

Teleskop kosmiczny Kepler odkrył, że przynajmniej połowa ze wszystkich czerwonych karłów posiada skaliste planety z masą pomiędzy 0,5, a 4 razy większą niż masa Ziemi.

Wiele z nich znajduje się w ekosferze - obszarem wokół gwiazdy gdzie woda może być cieczą.

Jednak czerwone karły płoną we względnie niskich temperaturach, więc planeta musiałaby być bardzo blisko, aby była zdolna do zamieszkania.

Prawdopodobnie tak blisko jak Merkury w stosunku do naszego Słońca albo nawet bliżej.

Co przynosi nam to wszelkiego rodzaju problemy.

Dla przykładu planeta znajdująca się tak blisko gwiazdy byłaby prawdopodobnie “uwięziona” w obrocie synchronicznym - co znaczy, że jedna strona byłaby zawsze zwrócona w stronę słońca.

Ta strona byłaby niesamowicie gorąca, podczas gdy strona zaciemniona byłaby zamarznięta. Co sprawia, że życiu trudno byłoby się rozwinąć.

Jednakże planeta z wystarczająco wielkim oceanem mogłaby być zdolna do rozdysponowania energii gwiazdy i wytworzenia pewnego rodzaju równowagi.

Wszystkie grawitacyjne wpływy czerwonego karła mogłyby ścisnąć planetę i podgrzać ją tak bardzo, że straciłaby swą wodę po pewnym czasie.

Te planety skończyłby jak Wenus - gorące, płonące piekło.

Następnym problemem jest to, że wiele czerwonych karłów różni się pod względem produkcji energii.

Mogą być pokryte ciemnymi plamami, które przyćmiewają emitowane światło do nawet 40% przez miesiące. Co spowodowałoby zamarznięcie oceanów na planetach.

W innym czasie mogą emitować potężne rozbłyski słoneczne - nagłe wybuchy niesamowicie potężnej energii.

Te czerwone karły mogą podwoić swoją jasność wciągu paru minut, co mogłoby usunąć spore kawały atmosfery planety i wypalić ją, czyniąc ją sterylną.

Z drugiej strony ich ekstremalna długość życia jest dużym plusem.

Czerwony karzeł jedynie z umiarkowanym poziomem aktywności mógłby być wspaniałym miejscem dla planety podtrzymującej życie.

Życie na Ziemi istnieje od około czterech miliardów lat i mamy około miliarda lat zanim Słońce stanie się tak gorące, że zaawansowane życie na Ziemi stanie się niemożliwe.

Albo wyginiemy, albo opuścimy Ziemię w poszukiwaniu nowego domu.

Moglibyśmy wybudować cywilizację potencjalnie trwającą przez tryliony lat wokół czerwonego karła z odpowiednimi warunkami.

Około 5% czerwonych karłów w Drodze Mlecznej może posiadać planety wielkości Ziemi, zdatne do zamieszkania.

To byłoby razem 4 miliardy planet.

Jednak życie może wcale nie potrzebować planety takiej jak Ziemia. Kandydaci na życie wokół czerwonych karłów mogą być księżycami gazowych olbrzymów także zwanymi Super Ziemiami. Bardzo masywne, skaliste planety.

W sumie szacuje się, że wokół czerwonych karłów znajduje się 60 miliardów potencjalnie zdatnych do zamieszkania planet, a to tylko w samej Drodze Mlecznej.

Tak więc czerwone karły mogą stać się naprawdę ważne dla naszego przetrwania w przyszłości,

jednak wszystko w pewnym momencie musi umrzeć, nawet czerwone karły.

Kiedy po trylionach lat życie ostatniego czerwonego karła we wszechświecie zakończy się nie będzie to bardzo widowiskowe wydarzenie.

Podczas gdy jego wodór skończy się, a on sam się skurczy, stanie się błękitnym karłem wypalając się całkowicie.

Po tym gdy jego paliwo wyczerpie się, przemieni się w białego karła, obiekt wielkości Ziemi. Bardzo gęsty i wytworzony ze zdegenerowanych gazów. Głownie z nukleonów helu-4.

Nie mając innych źródeł energii ochłodzi się niezwykle powolnie przez następne tryliony lat, aż uzyska swą ostateczną formę - zimnego, czarnego karła.

Białe i czarne karły są tak fascynujące, że zasługują na własne wideo.

Tak czy inaczej - upłynie dużo czasu, zanim ostatnia gwiazda we wszechświecie zaniknie. Co jest nieco pokrzepiające wiedzieć, że jeśli ludzkość zatriumfuje w podróżach po kosmosie, mamy naprawdę ogrom czasu nim wszechświat wyłączy światła.

Nasze wideo są tworzone dzięki waszemu wsparciu na Patreon.com. Jeśli chcecie pomóc nam tworzyć ich więcej, naprawdę doceniamy wasze wsparcie.

Tłumaczenie: mhroczyn, Regeneric Korekta: kebab22055, Regeneric, Soczmen