วิดีโอ

สรุป

ดาวนิวตรอน เป็นหนึ่งในสิ่งที่สุดยอดที่สุดในจักรวาล

มันเหมือนแกนอะตอมขนาดยักษ์

มีเส้นผ่าศูนย์กลางนับกิโลเมตร มีความหนาแน่นและรุนแรง

แต่เราก็รู้บางอย่างอยู่

ชีวิตของดาวฤกษ์ถูกควบคุมโดยทั้งสอง และอยู่ในความสมดุล

คือแรงโน้มถ่วงของตัวเอง และการฉายรังสีความดันของการเกิดปฏิกิริยาฟิวชั่นของมัน

ในแก่นของดาว ไฮโดรเจน มีการหลอมรวมเป็นฮีเลียม

ในที่สุดไฮโดรเจนก็หมด

ถ้าดาวฤกษ์ยังมีมวลจำนวนมากพอ ฮีเลียมจะหลอมรวมเป็นคาร์บอน

แก่นขนาดใหญ่ของดาวฤกษ์เหล่านี้ กลายเป็นชั้นนีออน

หนักและหนักกว่าอะตอม นิวเคลียสสร้างขึ้นที่ศูนย์กลาง

คาร์บอนผสมกับนีออนแล้วเป็น ออกซิเจนซึ่งเปลี่ยนเป็น​​ซิลิกอน

ในที่สุดปฏิกิริยาฟิวชั่นจะเป็นเหล็ก ซึ่งไม่สามารถหลอมรวมเข้าธาตุอื่น

เมื่อการฟิวชั่นหยุด ความดันลดลงอย่างรวดเร็วในการฉายรังสี

ดาวฤกษ์ไม่มีความสมดุลอีกต่อไป

และถ้ามวลสูงกว่า ประมาณ 1.4 เท่าของดวงอาทิตย์

การล่มสลายและภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น

ส่วนแก่นจะยุบตัวลง ความเร็วสูงสุดถึง 70,000 กิโลเมตร/วินาที

ทรุดลงสู่จดศูนย์กลางของดาวฤกษ์

ตอนนี้มีเพียงพื้นฐาน กองกำลังที่อยู่ภายในอะตอม

จะเหลือที่จะต่อสู้ กับการล่มของสลายแรงโน้มถ่วง

กลควอนตัมของอิเล็กตรอนจะเอาชนะ

อิเล็กตรอนและโปรตอน จะรวมเข้านิวตรอน

รวมเป็นหนาแน่นเป็นนิวเคลียส

ชั้นนอกของดาว มีการยุบตัวเข้ามาในแก่น

จึงระเบิดซูเปอร์โนวา

ณ จุด ๆ นี้เรามีดาวนิวตรอน!

มวลของมันคือระหว่าง 1 ถึง 3 ของดวงอาทิตย์

แต่อัดกับวัตถุขนาดประมาณ 25 กิโลเมตร !

มวลเทียบได้กับโลก 500,000 ใบ

มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณของแมนฮัตตัน

หนึ่งลูกบาศก์เซนติเมตรของดาวนิวตรอน

มีมวลเท่ากับก้อนเหล็ก 700 ลูกบาศก์เมตร

นั่นคือมวลประมาณ 1 พันล้านตัน เทียบเป็นมวลของภูเขาเอเวอร์เรส

ในพื้นที่ขนาดของก้อนน้ำตาล

แรงโน้มถ่วงของดาวนิวตรอน เป็นที่ทึ่งเมื่อคุณได้ดู!

หากคุณปล่อยวัตถุ จาก 1 เมตรเหนือพื้นผิว

มันจะกระทบดาวในหนึ่งไมโครวินาที (10^-6) ด้วยความเร่งถึง 7.2 ล้านกิโลเมตร / ชั่วโมง

พื้นผิวเกือบเรียบมาก ด้วยความสูงหรือต่ำไม่เกิน 5 มิลลิเมตร

ด้วยชั้นบรรยากาศที่บางมากด้วยพลาสมาร้อน

อุณหภูมิพื้นผิว คือประมาณ 1 ล้านเคลวิน

เมื่อเทียบกับดวงอาทิตย์ของเราคือ 5,800 เคลวิน

เมื่อลองดูภายในดาวนิวตรอน!

เปลือกเป็นชั้นอย่างมากที่ยาก และมีแนวโน้มมากที่สุดที่ทำ

จากนิวเคลียสของอะตอมเหล็กเป็นตาข่ายกับทะเล ของอิเล็กตรอนที่ไหลผ่าน

ลงไปอีกใกล้ๆ จะมีนิวตรอนมากขึ้นและโปรตอนน้อยลง

จะมีเพียงความหนาแน่นสูงอย่างเหลือเชื่อ จนแยกนิวตรอนไม่ออก

แก่นของดาวนิวตรอน มีความแปลกมากถึงมากที่สุด

เราไม่แน่ใจว่าคุณสมบัติคืออะไร แต่เดาใกล้เคียงที่สุดคือ

นิวตรอนเหลวมาก ที่เป็นสสารเสื่อม

หรือบางอย่างของควาร์กที่หนาแน่นพิเศษ เรียกว่าควาร์ก-กลูออนพลาสมา

แต่นั่นไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ ในวิธีแบบดั้งเดิม

และดังกล่าว เหมือนสภาพแวดล้อมมากที่สุด

ในหลาย ๆ วิธีของดาวนิวตรอน คล้ายกับแก่นอะตอมยักษ์

ความแตกต่างที่สำคัญที่สุด คืออะตอมที่แกนที่จะมีขึ้นด้วย

ปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง และดาวนิวตรอนมีแรงโน้มถ่วง

ถ้าทั้งหมดนี้ ยังไม่มากพอ

ลองมาดูที่ คุณสมบัติอื่น ๆ

ดาวนิวตรอนหมุนอย่างรวดเร็ว หลายครั้งต่อวินาที

และถ้ามีดาวที่อยู่บริเวณใกล้เคียง บางส่วนอาจจะเป็นอาหารของดาวนิวตรอน,

มันสามารถหมุนได้ถึง หลายร้อยครั้งต่อวินาที

เหมือนเดียวกับวัตถุ PSRJ1748-2446ad

มันหมุนที่ประมาณ 252 ล้านกิโลเมตร / ชั่วโมง ( 24 % ของความเร็วแสง )

เร็วมาก จึงทำให้มีรูปร่างค่อนข้างแปลก

เราเรียกวัตถ​​ุเหล่านี้ว่า พัลซาร์ เพราะพวกปล่อยสัญญาณวิทยุที่แข็งแกร่ง

และสนามแม่เหล็กของดาวนิวตรอน

คือประมาณ 8 ล้านล้านครั้ง แข็งแกร่งกว่าสนามแม่เหล็กของโลก

จึงแข็งแกร่งที่อะตอมได้รับบิดงอ เมื่อเข้าไปมีอิทธิพล

เอาล่ะ ผมคิดว่าเรามีจุดข้าม

ดาวนิวตรอนเป็นบ้างก็เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์

แต่ยังมีอีกมาก ของวัตถุที่เจ๋งที่สุดในจักรวาล

หวังว่าวันหนึ่ง เราจะส่งยานอวกาศ เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งนี้

และใช้เวลาบางส่วนเก็บภาพ!

แต่เราไม่ควรใกล้ชิดเกินไป!

คำบรรยายต้นฉบับโดย Amara.org แปลและเรียบเรียงโดย KhunchaychamForyou