Video

Transkrypcja

Początek wszystkiego - Wielki Wybuch

Pomysł, że wszechświat nagle się narodził i nie jest nieskończony

Do połowy XIX wieku, większość naukowców myślała, że wszechświat jest nieskończony i bezwieczny.

Do czasu aż teoria względności Einsteina dała nam lepsze zrozumienie grawitacji i Edward Hubble odkrył, że galaktyki oddalają się od siebie w sposób pasujący do poprzednich przewidywań.

W 1964 przypadkowo odkryte zostało kosmiczne promieniowanie tła, relikwia wczesnego wszechświata,

Które z resztą zaobserwowanych dowodów sprawiły, że Wielki Wybuch stał się zaakceptowaną teorią naukową.

Od tamtego czasu, ulepszona technologia, jak teleskop Hubble’a, dały nam lepszy obraz Wielkiego Wybuchu i struktury kosmosu.

Niedawne obserwacje sugerują, że poszerzanie się wszechświata przyspiesza.

Ale jak działał Wielki Wybuch?

Jak coś może powstać z niczego?

Zobaczmy co wiemy.

Na teraz możemy zignorować początkową część.

Na początek, Wielki Wybuch nie był eksplozją.

To była przestrzeń, rozszerzająca się wszędzie, naraz.

Wszechświat zaczął od bardzo, bardzo małego rozmiaru i szybko rozszerzył się do rozmiaru piłki futbolowej.

Wszechświat nie poszerzał się w jakąś formę, przestrzeń poszerzała się sama w siebie.

Wszechświat nie może rozszerzyć się w coś, bo nie ma granic. Z definicji nie ma czegoś takiego, jak zewnątrz wszechświata, bo wszechświat to wszystko co istnieje.

W tym gorącym i gęstym środowisku, energia ukazywała się w formie cząsteczek istniejących przez najmniejsze odstępy czasu.

Z gluonów utworzone zostały pary kwarków, które niszczyły się nawzajem, prawdopodobnie tworząc kolejne gluony.

Te znajdywały inne krótkotrwałe kwarki z którymi mogły wejść w interakcję, tworząc nowe pary kwarków i więcej gluonów.

Materia i energia nie były tylko teoretycznie równe sobie, było tak gorąco, że były praktycznie tym samym.

Około tego czasu, materia wygrała z antymaterią.

Dzisiaj mamy prawie całkowicie materię i prawie brak antymaterii.

W jakiś sposób miliard i jedna cząsteczka materii została utworzona na jeden miliard cząsteczek antymaterii.

Zamiast jednej masywnej sił we wszechświecie, było teraz wiele wyrafinowanych jej wersji, działających pod różnymi prawami.

W tym czasie, średnica wszechświata wynosiła miliard kilometrów.

Co doprowadziło do zmniejszenia temperatury.

Cykl rodzenia się kwarków i ich konwersji na energię nagle się zatrzymał.

Od teraz działamy z tym co mamy.

Kwarki zaczęły tworzyć nowe cząsteczki.

Hadrony - jak protony i neutrony.

Istnieje wiele kombinacji kwarków, które mogą utworzyć różne hadrony, ale niewiele z nich jest dość stabilnych, aby istnieć przez dłuższy czas.

Proszę, doceń to, że do tej pory minęła tylko jedna sekunda od początku wszystkiego.

Wszechświat, który dorósł do 100 miliardów jest teraz wystarczająco chłodny, aby neutrony rozłożyły się na protony i uformowały pierwszy atom - wodór.

Wyobraź sobie wszechświat, jako ekstremalnie gorącą zupę, o temperaturze 10 milardów stopni Celsjusza wypełnioną niezliczonymi cząsteczkami i energią.

Przez kolejne kilka minut, rzeczy ochłodziły się i uspokoiły bardzo szybko.

Atomy powstały z hadronów i elektronów, tworząc stabilne i elektrycznie obojętne otoczenie.

Niektórzy nazywają ten okres “Ciemnym Wiekiem”, ponieważ nie było gwiazd, a gaz wodorowy nie pozwalał poruszać się widocznemu światłu.

Ale jakie jest znaczenie widocznego światła, jeśli nie ma jeszcze czegoś żywego z oczami?

Po milionach lat, gaz wodorowy skupił się w różnych miejscach przez działanie grawitacji, co spowodowało formowanie się gwiazd i galaktyk.

Ich promieniowanie rozłożyło stabilny gaz wodorowy na plazmę, która do dzisiaj wypełnia wszechświat i przepuszcza widoczne światło.

W końcu było światło.

Ok, ale co z częścią o której nie rozmawialiśmy?

Co stało się zaraz na początku?

Ta część może być definiowana jako wielki wybuch.

Nie wiemy co się tutaj wydarzyło.

W tym miejscu, nasze przyrządy psują się.

Naturalne prawa przestają mieć sens.

Czas sam w sobie staje się dziwny.

Aby zrozumieć co stało się tutaj, musimy mieć teorię, która łączy teorię względności Einsteina i Mechanikę Kwantową.

Coś nad czym pracuje wielu naukowców.

Ale to pozostawia nas z wieloma pytaniami bez odpowiedzi.

Czy były wszechświaty przed naszym? Czy to pierwszy i ostatni wszechświat? Co rozpoczęło Wielki Wybuch, czy zdażył się naturalnie, bazując na prawach, których jeszcze nie rozumiemy?

Nie wiemy i być może nigdy nie będziemy wiedzieć.

Ale co wiemy, to że wszechświat który znamy zaczął się tutaj i narodził cząsteczki, galaktyki, gwiazdy, Ziemię i ciebie.

Skoro my wszyscy składamy się z martwych gwiazd, nie jesteśmy oddzielni od wszechświata.

Jesteśmy jego częścią.

Można nawet powiedzieć, że jesteśmy sposobem wszechświata na doświadczanie samego siebie.

Więc doświadczajmy go dalej, dopóki nie będziemy mieli więcej pytań.

Subtitles by the Amara.org community