Βίντεο

Αποσπάσματα

Από τις αφιλόξενες ερήμους, μέχρι μοναχικά νησιά και τα ψηλότερα βουνά,

οπουδήποτε υπάρχει χώρος, ο άνθρωπος εξαπλώνεται.

Οπότε, δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι ήδη προετοιμαζόμαστε

να πατήσουμε στον Άρη,

και να δημιουργήσουμε την πρώτη μόνιμη αποικία εκτός της Γης–

ίσως ακόμα και να γαιοποιήσουμε έναν άλλον πλανήτη, ώστε να μετατραπεί σε ένα δεύτερο γαλάζιο σπίτι.

Αλλά περιμένετε,

πριν μπορέσουμε να προχωρήσουμε στις όμορφες μελλοντικές υποθέσεις,

πρώτα πρέπει να ολοκληρώσουμε τη δεύτερη φάση μίας αποίκισης:

δημιουργώντας ένα ήμι-μόνιμο καταφύγιο

ώστε να προετοιμάσουμε το έδαφος για μια πιο εκτεταμένη ανθρώπινη παρουσία.

Αλλά η διαδικασία θα ήταν φρικτή.

Ακόμα και για ένα επεκτατικό είδος όπως είμαστε εμείς, το Αρειανό περιβάλλον είναι ακραίο.

Εκ πρώτης όψεως, ο Άρης μοιάζει γνωστός–

πόλοι καλυμμένοι από πάγο, μεγάλες σε έκταση κοιλάδες,

νερό σε υγρή μορφή υπογείως,

και διάρκεια μέρας ελάχιστα μεγαλύτερη από αυτή της Γης.

Το ιδανικό μέρος για εμάς να επισκεφτούμε.

Δυστυχώς, ο Άρης είναι στην πραγματικότητα μία παγωμένη, ραδιενεργή έρημος

της οποίας το έδαφος είναι δηλητηριώδες και είναι αδύνατο να αναπνεύσεις.

Ο Άρης είναι απαίσιος.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θες να πας εκεί.

Οι πρωτοπόροι θα κάνουν την δύσκολη δουλειά στον Άρη και θα έχουν μία αγχώδη ζωή,

γεμάτη με υπέρ-προκλητικά προβλήματα

που δεν θα έχουν αντιμετωπίσει προηγουμένως.

Αλλά υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτή τη δουλειά

και διαθέτουμε την τεχνολογία να κάνουμε κάτι τέτοιο εφικτό για εκείνους.

Για αυτό το βίντεο, θα υποθέσουμε πως έχουν προηγηθεί άλλες αποστολές στον Άρη

για να ανιχνεύσουν ένα ιδανικό μέρος όπου θα κτιστεί ένα καταφύγιο,

θα αποθηκεύσουν πόρους και εξοπλισμό,

και θα υπάρχει ήδη μια βάση στη Σελήνη

που θα λειτουργεί ως κεντρικό σημείο των αποστολών προς τον Άρη.

Η πρώτη μεγάλη πρόκληση για το καταφύγιό μας,

είναι το γεγονός ότι ο Άρης είναι πολύ φτωχός σε αποθέματα ενέργειας.

Αυτό εξαιτίας της απόστασης του από τον Ήλιο,

ώστε η ηλιακή ενέργεια στον Άρη έχει μόνο το 40% της αποδοτικότητας αυτής στη Γη.

Ακόμα, αυτό το αδύναμο ηλιακό φως πολυ συχνά είναι αφανές για μέρες

λόγω ισχυρών αμμοθυελλών.

Η ηλιακή ενέργεια το πιθανότερο από μόνη την δεν θα είναι αρκετή.

Εναλλακτικές, όπως η αιολική και γεωθερμική ενέργεια είναι επίσης αδύναμες

εφόσον δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ατμόσφαιρα και το εσωτερικό του Άρη είναι υπερβολικά κρύο.

Αρχικά, η πυρηνική τεχνολογία ίσως είναι η μόνη επιλογή.

Από τη στιγμή που τα ραδιενεργά στοιχεία που περιέχει ο Άρης δεν είναι εύκολα προσβάσιμα,

τα πυρηνικά καύσιμα μαζί με τον αντιδραστήρα πρέπει να έρθουν από τη Γη.

Αν το παγιώσουμε, θα μπορούσε να τροφοδοτεί ενεργειακά το μικρό μας καταφύγιο για τα πρώτα χρόνια.

Δυστυχώς, όλη αυτή η ενέργεια δεν θα είναι πολύ χρήσιμη εάν δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε.

Η ατμόσφαιρα του Άρη έχει το 1% της πυκνότητας της Γήινης,

και αποτελείται κυρίως από CO2 (διοξείδιο του άνθρακα).

Έτσι, τώρα οι κατοικίες θα πρέπει να συμπυκνωθούν και να γεμιστούν με τεχνητή ατμόσφαιρα

αποτελούμενη από άζωτο και οξυγόνο–

Το οποίο μας οδηγεί σε περισσότερα προβλήματα.

Οι γωνίες και τα επίπεδα τοιχώματα είναι αδύναμα σημεία

οπότε οι κατοικίες θα πρέπει να είναι στρογγυλοποιημένες με λεία σχήματα

για να αντέχουν το σοκ από τη μεγάλη διαφορά πίεσης μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού.

Τα αεροφράγματα θα πρέπει να είναι εξαιρετικά αεροστεγή και να δουλεύουν τέλεια κάθε φορά.

Χωρίς μία ενισχυμένη μαγνητόσφαιρα ή πυκνή ατμόσφαιρα,

η μισή ακτινοβολία ερχόμενη από το διάστημα θα φτάνει ως το έδαφος.

Ένας άνθρωπος στην επιφάνεια θα ήταν εκτεθειμένος σε ακτινοβολία 50 φορές πιο ισχυρή από αυτή στη Γη.

Τρία χρόνια στην επιφάνεια του Άρη ξεπερνούν το όριο ακτινοβολίας

που επιβάλλει η NASA στους αστροναύτες σε ολόκληρη την καριέρα τους.

Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο σημαντικά.

Για να το αποφύγουμε αυτό, θα μπορούσαμε να ενισχύσουμε τις κατοικίες με ένα παχύ στρώμα παγωμένου CO2,

το οποίο μπορεί να συλλεχθεί κατευθείαν από την ατμόσφαιρα.

Καλύπτοντας τον ξηρό πάγο με ένα μέτρο χώμα, θα ενίσχυε ακόμα περισσότερο το επίπεδο προστασίας.

Δυστυχώς, αυτό σημαίνει σχεδόν καθόλου παράθυρα.

Στο εσωτερικό, οι περισσότεροι χώροι διαβίωσης θα είναι σήραγγες χωρίς παράθυρα.

Στο εξωτερικό, θα μοιάζουν με αναχώματα ταφής.

Όλα αυτά και πάλι δεν θα εμποδίζουν όλη την ακτινοβολία,

αλλά θα την μειώσουν τόσο, ώστε να είναι βιώσιμη για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Ωστόσο, δεν θα προστατεύει οποιονδήποτε ρισκάρει έξω από αυτό.

Έτσι τηλεχειριζόμενα ρομπότ θα χρησιμοποιούνται για εργασίες ρουτίνας στην επιφάνεια,

όσο το πλήρωμά μας μένει μέσα.

Το να μείνουν μέσα είναι καλή ιδέα και για άλλο λόγο:

Αρειανή σκόνη.

Είναι πολύ πιο λεπτή από την Γήινη σκόνη,

οπότε μπορεί να εισχωρήσει στον εξοπλισμό ή τα ηλεκτρονικά των μηχανών μας.

Επειδή επίσης είναι πολύ ξηρή, είναι ηλεκτροστατικά φορτισμένη:

κολλάει παντού, όπως στις διαστημικές στολές.

Θα είναι αδύνατο να αποφύγουμε τη μεταφορά μεγάλου ποσού Αρειανής σκόνης στο εσωτερικό της κατοικίας μας,

και στο εσωτερικό των πνευμόνων του πληρώματος.

Για να το κάνω χειρότερο, το χώμα του Άρη είναι γεμάτο τοξικά υπερχλωρικά άλατα.

Συνεχής έκθεση μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Αυτό το πρόβλημα μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί.

Για παράδειγμα, οι διαστημικές στολές, μπορούν να φτιαχτούν έτσι ώστε ποτέ στην πραγματικότητα να εισέρχονται στη βάση,

αλλά να μένει προσκολλημένη στο εξωτερικό της κατοικίας.

Εντάξει, τέλεια.

Τώρα είμαστε ασφαλείς εφόσον έχουμε καλύψει τους ανθρώπους ως προς την ενέργεια και τον αέρα,

και τους έχουμε προστατεύσει από καρκίνο, χρειαζόμαστε μόνο να τους ταΐσουμε.

Το νερό είναι εύκολο να παραχθεί αν μία εγκατάσταση τοποθετηθεί κοντά στους πόλους του Άρη

με τα παχιά τους στρώματα από πάγο.

Η καλλιέργεια φαγητού είναι μία πρόκληση διαφορετικού τύπου όμως.

Τα χώματα του Άρη είναι αλκαλικά

και τους λείπουν κρίσιμες ενώσεις αζώτου, τις οποίες χρειάζονται τα φυτά για να αναπτυχθούν.

Προτού μπορέσουμε να μεγαλώσουμε οτιδήποτε, πρέπει να απολυμάνουμε το χώμα,

κάτι που είναι δύσκολο και ακριβό.

Μετά, το χώμα μπορεί να γονιμοποιηθεί χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα βιολογικά απόβλητα.

Όλα αυτά θα πάρουν πολύ χρόνο και απαιτούνται μεγάλα ποσά ενέργειας.

Οπότε ίσως χρησιμοποιήσουμε την ενυδρειοπονία για να εκτρέφουμε ψάρια και φυτά μαζί–

Κάνοντας την διατροφή των αστροναυτών πιο ποικίλη και πιο νόστιμη ταυτόχρονα.

Αυτό θα είναι μία σημαντική ψυχολογική ώθηση για το καταπονημένο μας πλήρωμα.

Όλα αυτά όμως δεν λύνουν ένα θεμελιώδες πρόβλημα:

Ο Άρης έχει μόνο το 38% της βαρύτητας της Γης στην επιφάνειά του,

κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει χαλάρωση των μυών, απώλεια οστικής μάζας και καρδιαγγειακά προβλήματα.

Ενώ αυτό μπορεί να επιλυθεί μελλοντικά εγκαθιδρύοντας περιστρεφόμενους χώρους διαβίωσης,

για τώρα, το πλήρωμα πρέπει να ζήσει στη χαμηλή βαρύτητα

και να γυμνάζεται πολύ για να επιβραδύνει τη φθορά.

Τα πληρώματα, πιθανότατα, θα πρέπει να περιστρέφονται κάθε λίγα χρόνια,

αφότου έχουν μείνει εσώκλειστα σε στενά δωμάτια χωρίς παράθυρα.

Με τα ίδια άτομα να έχουν την ίδια ρουτίνα καθημερινά

με ελάχιστη επικοινωνία από τον έξω κόσμο,

και έχοντας πολλά για να ανησυχούν.

Σαν τους επιστήμονες της Ανταρκτικής και το προσωπικό των υποβρυχίων,

θα υποστούν έντονη ψυχολογική έρευνα

για να βεβαιωθούμε πως είναι πνευματικά ανθεκτικοί αρκετά, ώστε να διαχειριστούν αυτό τον τρόπο ζωής για αρκετά χρόνια.

Η διασφάλιση της πρώτης αληθινής υποδομής στον Άρη θα έχει υπερβολική φορολογική εργασία

ως προς το ότι μία ομάδα πολύ αποφασισμένη και ικανή μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο.

Ευτυχώς, έχουμε αρκετούς από αυτούς στη Γη.

Και να τη!

Μία μικρή βάση στον Άρη που θα επιβιώσει για τουλάχιστον μερικές δεκαετίες–

όσο προμηθεύεται τακτικά πόρους,

κομμάτια, πυρηνικό καύσιμο και πληρώματα από τη Γη.

Δυστυχώς, τη Γη και τον Άρη χωρίζουν εκατομμύρια χιλιόμετρα

και οι περίοδοι τροχιάς αφήνουν μόνο ένα μικρό περιθώριο για ταξίδια κάθε δύο χρόνια.

Αν υπάρξει ένα επείγον περιστατικό στην αποικία,

η Γη δεν θα είναι έτοιμη να βοηθήσει μέχρι το επόμενο ταξιδιώτικο “παράθυρο” ανοίξει.

Η βοήθεια μπορεί να φτάσει σε έναν πλανήτη γεμάτο πτώματα.

Η σύνθεση του Άρη θα είναι η δυσκολότερη πρόκληση που έχουμε ποτέ αντιμετωπίσει.

Θα είναι φρικτή η εργασία για την εξασφάλιση της υποδομής που χρειαζόμαστε.

Αλλά είμαστε επίμονοι και μας αρέσουν οι δύσκολες προκλήσεις.

Αν διασχίσουμε την δεύτερη φάση αποίκισης, οτιδήποτε είναι πιθανό.

Πόλεις να φωτίζουν στο σκοτάδι της Αρειανής νύκτας,

ένα κεντρικό σημείο για ταξίδια μεταξύ των πλανητών,

βιομηχανίες να τοποθετούνται σε τροχιά

γαιοποιώνοντας ένα πραγματικό πολύ-πλανητικό μέλλον.

Το να πάμε στον Άρη είναι δύσκολο αλλά αξίζει.

Και αν είμαστε τυχεροί, ίσως βρισκόμαστε τριγύρω αρκετά ώστε να το δούμε να συμβαίνει

και να επικροτούμε τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν εκείνες τις προκλήσεις

για το συμφέρον όλων μας.

Το να ξεπερνάμε σύνθετα ζητήματα είναι από τα καλύτερα συναισθήματα.

Ειδικά αν δεν χρειάζεται να το κάνεις ο ίδιος.

Οι φίλοι μας από το Brilliant μπορούν να σε βοηθήσουν με αυτό το κομμάτι!

Το Brilliant είναι μία ιστοσελίδα επίλυσης προβλημάτων με πρακτική προσέγγιση.

Αντί να ρίχνεσαι σε ζόρικες υποθέσεις,

σε βοηθούν να τα ξεμπλέξεις κομμάτι-κομμάτι και να καταλήξεις σε ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα.

Με αυτόν τον τρόπο, η επιστήμη γίνεται κάτι που πραγματικά κάνεις ενεργητικά και δεν ακούς μόνο για αυτό.

Με το Brilliant μπορείς να δοκιμάσεις

ντουζίνες ενδιαφέρουσες σειρές μαθημάτων και θεμάτων,

σαν για την ηλιακή ενέργεια, την βαρύτητα και την αστρονομία.

Αν επισκεφθείς το brilliant.org/nutshell ή πατήσεις τον σύνδεσμο στην περιγραφή,

μπορείς να εγγραφείς δωρεάν και να μάθεις πράγματα όλων των ειδών.

Και σαν πρόσθετο για τους θεατές του Kurzgesagt,

τα πρώτα 688 άτομα θα πάρουν 20% έκπτωση από την ετήσια συνδρομή τους ως μέλη!

Με το Brilliant, θα τελειώσεις την μέρα σου έχοντας γίνει λίγο πιο έξυπνος.

Και χωρίς να αντιμετωπίσεις Αρειανή σκόνη.

Στο υποσχόμαστε!

Δεν μπορείς να λάβεις αρκετά για τον Άρη?

Φτιάξαμε επίσης μία αφίσα για αυτό.

Μπορείς να μάθεις περισσότερα για τις κακουχίες της Αρειανής αποικίας

ή απλά κοίτα τα ωραία χρώματα.

Πήγαινε να το πάρεις από εδώ! (Σύνδεσμος στην περιγραφή)