Ο θάνατος των μελισσών εξηγείται - παράσιτα, δηλητήρια και άνθρωποι. | Kurzgesagt

🎁Amazon Prime 📖Kindle Unlimited 🎧Audible Plus 🎵Amazon Music Unlimited 🌿iHerb 💰Binance

Βίντεο

Αποσπάσματα

Η ανθρώπινη κοινωνία είναι εξαιρετικά πολύπλοκη και εύθραυστη,

χτισμένη πάνω σε διάφορους πυλώνες.

Ένας από αυτούς είναι η μέλισσα.

Ένα στα τρία γεύματα που τρώμε φτιάχνεται χάρις τις μέλισσες.

Είναι τόσο σημαντικές που, αν όλες οι μέλισσες πεθάνουν,

χιλιάδες φυτά θα ακολουθήσουν,

κι αυτό θα οδηγούσε σε εκατομμύρια ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα κατά τα επόμενα έτη.

Συν τοις άλλοις, οι μέλισσες έχουν ένα τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο.

Η αξία του δολαρίου των φυτών που γονιμοποιούνται από αυτές κάθε χρόνο

είναι περίπου 265 δισεκατομμύρια δολάρια.

Τρόφιμα που εμείς θεωρούμε δεδομένα δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτές,

ή θα υπήρχε μια μαζική μείωση στην παραγωγικότητα.

Τρόφιμα όπως μήλα, κρεμμύδια, κολοκύθες, καθώς και φυτά που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των ζώων

τα οποία είναι εξαιρετικά σημαντικά για το γάλα και το κρέας τους.

Ο Αϊνστάιν αναφέρεται συχνά πως έχει πει ότι

“Αν οι μέλισσες πεθαίνουν, οι άνθρωποι θα ακολουθήσουν μερικά χρόνια αργότερα.”

Στην πραγματικότητα, μάλλον δεν το είπε ο ίδιος,

αλλά ίσως να υπάρχει κάποια αλήθεια στη δήλωση.

Είναι ανησυχητικό, αλλά οι μέλισσες έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται.

Εκατομμύρια κυψέλες μελισσών έχουν πεθάνει τα τελευταία χρόνια.

Οι μελισσοκόμοι σε όλο τον κόσμο έχουν δει μια ετήσια απώλεια 30-90% στις αποικίες τους.

Στις ΗΠΑ μόνο, οι μέλισσες μειώνονται σταθερά.

Από 5 εκατομμύρια κυψέλες το 1988 σε 2,5 εκατομμύρια σήμερα.

Από το 2006, ένα φαινόμενο που ονομάζεται «Διαταραχή Κατάρρευσης Αποικιών»

έχει επηρεάσει τις μέλισσες σε πολλές χώρες.

Και δεν είμαστε κι απολύτως σίγουροι τι είναι αυτό που το προκαλεί.

Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είναι αρκετά σοβαρό.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, οι μέλισσες έχουν δεχθεί εισβολή πολύ επικίνδυνων εχθρών.

Παράσιτα κατευθείαν από ταινία τρόμου, όπως τα Acarapis Woodi,

μικροσκοπικά ακάρεα (=αραχνίδια) που μολύνουν την τραχεία, που είναι οι σωλήνες αναπνοής, των μελισσών.

Εδώ, γεννούν τα αυγά τους, τα οποία και ταΐζονται από τα υγρά των θυμάτων τους,

αποδυναμώνοντας τους σημαντικά και περνώντας όλη τους τη ζωή μέσα στις μέλισσες.

Ή τα Varroa Destructor, ένα ταιριαστό όνομα επειδή μπορούν να αναπαραχθούν μόνο

μέσα σε μια κυψελη μελισσών και είναι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς των μελισσών.

Το θηλυκό άκαρι εισέρχεται σε ένα κύτταρο που έχει μέσα αυγό μέλισσας και γεννά τα αυγά του στην προνύμφη μέλισσα

πριν να γίνει αυτή προχρυσαλίδα και

πριν η κυψέλη να καλύψει το κύτταρο με κερί καλύψεως.

Η αυγά εκκολάπτονται και τα μικρά ακάρεα και οι μητέρες τους ταΐζονται από την αναπτυσσόμενη μέλισσα

στην ασφάλεια του καλυμμένου κυττάρου.

Η μέλισσα κανονικά δεν σκοτώνεται σε αυτό το στάδιο, μόνο αποδυναμώνεται,

έτσι εξακολουθεί να έχει αρκετή δύναμη ώστε να μασήσει το κερί καλύψεως

και να απελευθερωθεί από το κελί.

Καθώς το κάνει, απελευθερώνει τη μητέρα άκαρι και τους νέους της απογόνους από το κύτταρο,

και αυτοί είναι ελεύθεροι να εξαπλωθούν σε όλη την κυψέλη,

ξεκινώντας την διαδικασία ξανά από την αρχή σε έναν κύκλο περίπου 10 ημερών.

Ο αριθμός τους αυξάνεται με ραγδαία πρόοδο, και μετά από μερικούς μήνες,

αυτό μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση μιας ολόκληρης κυψέλης.

Τα έξω από τα κύτταρα, ενήλικα ακάρεα, επίσης ρουφάνε τα σωματικά υγρά των μελισσών

και τις αποδυναμώνουν σημαντικά.

Για να κάνουν τα πράγματα χειρότερα, μπορούν επίσης να μεταδίδουν ιούς που βλάπτουν τις μέλισσες ακόμη περισσότερο

και μπορούν να οδηγήσουν σε γενετικές ανωμαλίες, όπως άχρηστα φτερά.

Αλλά υπάρχουν και άλλες απειλές, όπως οι ιοί και οι μύκητες.

Υπό κανονικές συνθήκες, αυτά τα φαινόμενα πρέπει να είναι διαχειρίσιμα

και δεν αρκούν για να εξηγήσουμε

το φρικτό ποσό των πεθαμένων μελισσών.

Κατά τα τελευταία χρόνια, νέα εντομοκτόνα έχουν εισαχθεί

που είναι θανατηφόρα για τις μέλισσες.

Τα νεονικοτινοειδή, μια χημική οικογένεια παρόμοια με τη νικοτίνη,

εγκρίθηκαν στις αρχές του 1990 ως εναλλακτική λύση στις χημικές ουσίες όπως το DDT.

Χτυπούν τα έντομα βλάπτοντας το νευρικό τους σύστημα.

Σήμερα, είναι τα πιο ευρέως χρησιμοποιημένα εντομοκτόνα στον κόσμο.

Συνολικά, οι πωλήσεις τους έφτασαν τα 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2008,

που αντιπροσωπεύουν το 24% της παγκόσμιας αγοράς εντομοκτόνων.

Το 2013, τα νεονικοτινοειδή χρησιμοποιήθηκαν στις ΗΠΑ για περίπου 95% των καλλιεργειών καλαμποκιού και ελαιοκράμβης,

καθώς επίσης και για τη συντριπτική πλειοψηφία φρούτων και λαχανικών,

όπως μήλα, κεράσια, ροδάκινα, πορτοκάλια, μούρα, πράσινα λαχανικά, ντομάτες, πατάτες,

σπόροι δημητριακών, ρύζι, ξηροί καρποί, σταφύλια και πολλά άλλα.

Μέλισσες έρχονται σε επαφή με την τοξίνη

ενώ συλλέγουν γύρη ή μέσω του μολυσμένου νερού,

φέρνοντας συχνά τις τοξίνες στην κυψέλη,

όπου μπορεί να συσσωρεύονται και σιγά-σιγά να σκοτώσουν όλη την αποικία.

Οι τοξίνες βλάπτουν τις μέλισσες με διάφορους φρικτούς τρόπους.

Σε αρκετά υψηλές δόσεις, οδηγούν γρήγορα σε σπασμούς, παράλυση και θάνατο.

Αλλά ακόμη και σε μικρές δόσεις, μπορούν να είναι μοιραίες.

Μπορούν να οδηγήσουν τις μέλισσες στο να ξεχάσουν πώς να περιηγηθούν στον κόσμο,

έτσι οι μέλισσες πετάνε μακριά, χάνονται, και πεθαίνουν μόνες τους, χωρισμένες από τις κυψέλες τους.

Εάν αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά, η κυψέλη μπορεί να χάσει την ικανότητά της να διατηρείται μόνη της.

Γνωρίζουμε ότι τα νεονικοτινοειδή είναι επιβλαβή για τις μέλισσες

και ότι πρέπει επειγόντως να βρεθεί μια εναλλακτική λύση σε αυτό,

αλλά υπάρχουν δισεκατομμύρια δολάρια που πρέπει να δαπανηθούν για να γίνει κάτι.

Μελέτες που χρηματοδοτούνται από τη χημική βιομηχανία, φαίνεται μαγικά να αποδείκνείουν

μια πολύ χαμηλότερη τοξικότητα για τις μέλισσες, σε σύγκριση με εκείνη παρουσιάζεται από ανεξάρτητους επιστήμονες.

Υπάρχουν ακόμα περισσότεροι παράγοντες που συμβάλλουν στην εξαφάνιση των μελισσών,

όπως πολύ γενετική ομοιομορφία, περικοπές μονοκαλλιεργειών,

κακή διατροφή λόγω του υπερπληθυσμού, στρες εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων,

και άλλα φυτοφάρμακα.

Κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες από μόνος του είναι ένα μείζον πρόβλημα για τις μέλισσες,

αλλά μαζί, πιθανώς ευθύνονται για τη «Διαταραχή Κατάρρευσης Αποικιών».

Με τα παράσιτα να αυξάνουν το παιχνίδι τους τις τελευταίες δεκαετίες,

οι μέλισσες αγωνίζονται πλέον για την επιβίωση.

Θα ήταν καταστροφή αν έχαναν αυτόν τον αγώνα.

Αυτό είναι ένα αίνιγμα που πρέπει να λύσουμε αν θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε

με σχετική αφθονία και ποικιλομορφία τροφίμων.

Η ανθρωπότητα είναι βαθιά διασυνδεδεμένη με τη Γη και τις άλλες μορφές ζωής σε αυτήν,

ακόμη και αν προσποιούμαστε ότι δεν είμαστε.

Πρέπει να φροντίζουμε καλύτερα το περιβάλλον μας,

αν όχι για να διατηρήσουμε την ομορφιά της φύσης, τότε τουλάχιστον για να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας.

Αυτό το βίντεο υποστηρίζεται από την “Αυστραλιανή Ακαδημία Επιστημών”,

το οποίο προωθεί και υποστηρίζει την αριστεία στην επιστήμη.

Δείτε περισσότερα στο “nova.org.au”

Ήταν υπέροχο το να συνεργαστούμε μαζί τους, οπότε πάτε να ελέγξετε τη σελίδα τους.

Τα βίντεο μας δημιουργούνται επίσης και με την δική σας υποστήριξη.

Πρόσφατα, περάσαμε ένα σημαντικό ορόσημο,

το οποίο θα είναι και ο λόγος που θα υπάρξει ένα πρόσθετο βίντεο τον Ιούλιο.

Αν θέλετε να μας στηρίξετε και να γίνετε μέρος της “Kurzgesagt Bird Army”,

ελέγξτε την “Patreon” σελίδα μας!

Πρόσφατα, το κανάλι του YouTube “Field Day” μας έδωσε την ευκαιρία

να κάνουμε κάτι διαφορετικό: ένα σύντομο βίντεο σχετικά με το “Game of Thrones”.

Πηγαίνετε να το δείτε στο κανάλι τους!

Υπότιτλοι από τον Achill Stergs.