Video

Transcriptie

Mensen dromen ervan om de aarde te verlaten en door het heelal te reizen.

Maar daarvoor zijn we te vroeg geboren.

Maar is dat zo?

We kunnen eigenlijk vandaag met die droom beginnen door de bouw van een maanbasis.

We beschikken over de technologie

en NASA en de privésector ramen de kostprijs op 20 tot 40 miljard dollar

gespreid over tien jaar.

Dat is ongeveer evenveel als de kosten voor het ISS

of het Duitse begrotingsoverschot van 2017.

Eigenlijk niet zo’n grote investering.

De resultaten ervan zouden onmetelijk zijn.

De maan is een zandbak om nieuwe technologieën te ontwikkelen

met oneindige grondstoffen.

Er begint een nieuwe ruimtewedloop

en van daaruit kunnen we verder in het zonnestelsel gaan en zelfs nog verder.

We ontwikkelen er nieuwe technologie voor de aarde

en we zouden er allemaal deel van uitmaken.

Waarom doen we het dan niet?

Helaas kan je regeringen moeilijk interesseren voor investeringen

op lange termijn in de toekomst.

We stellen het ons nu gewoon voor.

Als we vandaag beginnen, hoe zouden we een maanbasis bouwen?

Kolonisatie gebeurde in de geschiedenis in fases.

Bijvoorbeeld, in de eerste fase van de ontdekking van de Nieuwe Wereld

sponsorden Europese monarchieën expedities om landen in kaart te brengen, te ontdekken

en hun eigendom te maken.

Ze plantten een vlag, zetten een kamp op, maar bleven niet.

In de tweede fase werden tijdens kleine missies buitenposten en nederzettingen opgericht.

Maar die hingen nog sterk af van hun moederlanden voor voorraad.

Sommige mislukten, andere overleefden en bleven permanent aanwezig.

Pas in de derde fase ontstond er een echte kolonie.

Waar handelaren en arbeiders naar konden emigreren

en nieuwe welvaart en kansen voor zichzelf en hun families creëerden

en veel welvaart terug stuurden naar hun thuislanden.

Als we de maan koloniseren, gaan we ook door dezelfde drie fases.

Dit keer zonder miljoenen onschuldigen te doden.

De maan is geen gastvrije omgeving voor leven.

Een maandag duurt 29 aarddagen

en er is bijna 300 graden verschil tussen zon en schaduw.

Er is geen atmosfeer om ons te beschermen

tegen meteorieten en kosmische straling.

Erger nog, op het maanoppervlak ligt een laag zeer grillig maanstof.

De maan is moeilijk, maar we zijn goed in moeilijke dingen.

In onze eerste fase bewezen onze verkenners dat het mogelijk was.

Dat we een nieuwe wereld kunnen bereiken.

Deze fase begon 60 jaar geleden met de Apollomissies.

Sindsdien hebben satellieten de maan in kaart gebracht

en rovers hebben de samenstelling van het maanoppervlak bestudeerd

op zoek naar water, ijs en metalen.

Fase 1 is ongeveer afgerond.

We hebben alle benodigde kennis voor fase 2.

In fase 2 bouwen astronauten de eerste maanbasis

en dat kan vandaag beginnen.

De eerste kleine maanbasis kan in 10 jaar voltooid worden.

De natie die als eerste zo’n basis bouwt,

zal lijken op de landen die 500 jaar geleden de eerste buitenposten bouwden.

Raketten naar de maan sturen is duur

dus sturen we zo weinig mogelijk.

De basis is licht, niet meer dan een opblaasbare habitat

voor niet meer dan 12 astronauten

en wordt bij een natuurlijke bescherming geplaatst.

De mogelijkheden zijn grotten zoals ondergrondse lavatunnels

of kraters bij de polen waar een dag zes maanden duurt.

Deze astronauten zullen niet lang blijven.

De habitat staat waarschijnlijk leeg tussen missies

omdat zonnepanelen geen elektriciteit tijdens de maannacht kunnen genereren.

Maar ze vormen de basis voor een definitieve menselijke aanwezigheid.

Onze eerste bemanning bestaat uit wetenschappers en ingenieurs

die de samenstelling van de maan bestuderen

en experimenteren om het maanmateriaal te kunnen gebruiken.

Zoals maanijs zuiveren en er water voor consumptie van maken.

En water is niet alleen als drinkwater belangrijk,

maar ook voor experimenten om planten te kweken.

Waterstofcellen slaan energie op tijdens de lange nacht

zodat astronauten langer kunnen blijven.

Nog belangrijker: je kan het in waterstof en zuurstof splitsen, ofwel raketbrandstof.

De wateroogst komt in de maanbaan om daar een depot te bevoorraden

waar missie naar Mars en het uiterste zonnestelsel kunnen tanken.

Je kunt dingen veel gemakkelijker en goedkoper

van de maan dan van de aarde krijgen

Mars koloniseren betekent misschien bij de maan beginnen.

Maar dit is nog geen echte kolonie.

De basis wordt verlaten als er geen geld meer komt.

Willen we onze basis naar fase 3 leiden, naar een echte kolonie

moet ze zelfvoorzienend worden door export naar de aarde.

Nu komen er privéaannemers

die met maangrondstoffen en ondersteunend materiaal rijk willen worden.

Als je raketbrandstof goedkoper in de ruimte kan produceren

waarmee kunnen ze nog rijk worden?

Door zeldzame metalen te ontginnen die bij hopen in kraters

en de maanregoliet zitten.

Helium-3 ontginnen is een veelbelovende optie

een isotoop voor nucleaire fusiereactoren in de toekomst

wat het Chinese maanprogramma onderzoekt.

Toekomstige kolonisten kunnen het helium-3 naar de aarde exporteren

en zorgen zo bij ons voor goedkope en schone fusie-energie.

Asteroïden kunnen in de maanbaan gebracht worden en ontgonnen worden.

Met export naar de aarde komt de kolonie volledig in fase 3

en is zelfvoorzienend en productief.

Onze kolonie zal maanmateriaal voor bouwprojecten gebruiken bij verdere groei.

Gelukkig bevat maanbodem al het nodige voor beton.

Robotmijnmachines kunnen het maanstof voor organische moleculen zeven

en enorme structuren bouwen die niet vanaf de aarde gelanceerd kunnen worden.

Verdere ontwikkelingen in 3D-printen zorgen voor al de andere noden.

Het is moeilijk om te zeggen wanneer de kolonie zelfvoorzienend wordt.

Alles groeit geleidelijk, industrie vervangt experimenten,

de bevolking loopt op tot honderden

en dat zijn niet enkel wetenschappers.

Er wonen ook ingenieurs, piloten en aannemers van diverse landen en bedrijven.

Twee van hen zorgen voor een doorbraak.

Geen wetenschappelijke, maar een sociale.

Zij zullen het eerste buitenaardse kind krijgen.

Doorheen de geschiedenis betekende het eerste kind

dat de kolonie definitief wortel had geschoten.

De maan is niet enkel de werkplaats van wetenschappers en ingenieurs

maar ook een plaats om een gezin te stichten.

Na deze overgang groeit de kolonie snel.

Er komen meer habitats, scholen en boerderijen voor de groeiende bevolking.

Bij verdere groei komen er steeds nieuwe technologieën

om de kolonie te onderhouden.

Ze kunnen gewassen ontwikkelen die efficiënt CO² recycleren

of heel weinig water nodig hebben.

Ze kunnen manieren ontdekken om al hun afval te recycleren.

Dat is waardevolle technologie voor de aarde.

Ze kunnen zelfs de eerste ruimtelift bouwen.

Met een ruimtelift kunnen ruimtetuigen, astronauten en grondstoffen

uit de maanbaan worden gebracht zonder raket.

De maan kan een economisch knooppunt van onvoorstelbare grootte worden.

Wie de maan zal bezitten, valt nu moeilijk te zeggen.

Neemt de eerste maanmens de nationaliteit van zijn ouders aan

of smelt een nieuwe generatie samen tot een nieuwe maanmaatschappij?

En zodra de verdragen die het bezit van de maan verbieden

uiteindelijk worden herschreven,

krijgen de kolonisten dan inspraak?

Zullen ze zich onafhankelijk van de aarde verklaren?

De maan is hoe dan ook de perfecte zandbak om ruimtekolonisatie te leren,

het perfecte project om naties samen te brengen

en de enige manier om onze soort te laten voortbestaan

bij een tragisch gebeurtenis op aarde.

Als we ooit de Melkweg willen koloniseren,

dan moeten we ergens beginnen.

Waarom dus daar niet beginnen?

Waarom nu niet beginnen?

Helaas kan je nu niet op een raket naar de maan springen

maar je kan interessante dingen leren over de ruimte en ons universum.

Daar kunnen we je zelfs mee helpen.

Kurzgesagt en Brilliant werken samen aan een zesdelige serie

over onze favoriete onderwerpen over wetenschap en de ruimte.

Kurzgesagt werkt al een tijdje samen met Brilliant

en we vinden hun werk fantastisch.

Samengevat: op Brilliant leer je wetenschap en wiskunde met een directe aanpak.

Je lost zelf puzzels op en leert zo concepten te begrijpen

in plaats van enkel feiten van buiten te leren.

Als je meer zoals een wetenschapper wil denken,

ga naar brilliant.org/nutshell en registreer je gratis.

De eerste 688 mensen die de link gebruiken,

krijgen 20% korting op hun premium jaarabonnement

en steunen ook onze samenwerking met Brilliant.