Βίντεο

Αποσπάσματα

Είσαι το σώμα σου;

Λοιπόν, στο περίπου, έτσι;

Υπάρχει κάποιο σημείο πέρα από το οποίο αυτό παύει να είναι αλήθεια;

Πόσο από τον εαυτό σου μπορεις να αφαιρέσεις, μεχρι να σταματήσεις να είσαι εσυ;

Ακόμη, βγάζει αυτή η ερώτηση νόημα;

Η φυσική σου ύπαρξη είναι κύτταρα

τρισεκατομύρια απο αυτά, τουλάχιστον δεκα φορές περισσότερα απο τα αστέρια στον Γαλαξία

Το κύτταρο έιναι ένας ζωντανός οργανισμός,

μια μηχανή φτιαγμένη απο μέχρι και 50,000 διαφορετικές πρωτεΐνες

Δεν έχει συνείδηση, θέληση ούτε σκοπό, απλά υπάρχει.

Παρόλαυτα όμως έχει μια σχετική αυτονομία.

Μαζί τα κύτταρα σου απαρτίζουν μεγάλες δομές, για δουλείες οπως:

Να ετοιμάζουν φαγητό, να συλλέγουν πρώτες ύλες,

να μεταφέρουν πράγματα, να ελέγχουν το περιβάλλον τους κτλ.

Αν αφαιρέσεις κύτταρα απο το σώμα σου και τα τοποθετήσεις στο κατάλληλο περιβάλλον

Θα συνεχίσουν να είναι ζωντανά για λίγο

Επομένως τα κύτταρα σου μπορούν να υπάρχουν χωρίς εσένα,

αλλά εσύ δεν μπορείς να υπαρξεις χωρίς αυτά

Εάν πάρουμε όλα τα κύτταρα σου

θα σταματήσεις να υπάρχεις ως οντότητα.

Υπάρχει μια γραμμή πέρα από την οποία μια στοίβα από τα κύτταρά σου σταματά να είναι εσύ;

Για παράδειγμα άμα δωρίσεις ένα όργανο,

δισεκατομμύρια από το κύτταρα σου θα συνεχίσουν να ζουν στο σώμα κάποιου άλλου.

Αυτο σημαίνει οτι ένα κομμάτι του εαυτού σου έχει γίνει κομμάτι κάποιου άλλου;

Ή κρατά αυτό το άλλο σώμα ένα δικό σου κομμάτι ζωντανό;

Ας φανταστούμε ενα πείραμα,

Εσύ και ένας άγνωστος άνθρωπος απο το δρόμο ανταλλάσετε κύτταρα,

ένα καθε φορά, το σώμα σου παίρνει ενα δικό του και αντίστροφα,

σε ποιό σημείο ‘‘αυτός’’ θα γίνει ‘‘εσύ’’;

Θα γίνει ποτε; Ή είναι αυτός ένας πολύ αργός και αηδιαστικός τρόπος τηλεμεταφοράς;

Ας το κάνουμε πιο περίπλοκο.

Η στατική εικόνα του εαυτού μας είναι κάτι το αθεμελίωτο.

Σχεδόν ολα τα κύτταρα σου πεθαίνουν κατα τηνδιάρκεια της ζωης σου

250 εκατομμύρια εχουν πεθάνει απο την αρχή αυτού του βίντεο.

Κάπου μεταξύ ενός και τριών εκατομμυρίων ανά δευτερόλεπτο

Κάθε 7 χρόνια τα περισσότερα απο τα κυτταρά σου αντικαθιστούνται τουλάχιστον μια φορά

Κάθε φορά που αλλάζει η δομή των κυττάρων σου

είσαι λίγο διαφορετικός, αρα ενα κομμάτι σου πεθάινει συνεχώς

Αμα έισαι αρκετά τυχερός να γεράσεις,

θα έχεις ανακυκλώσει περίπου ένα τετράκις εκατομμύρια κύτταρα.

Αρα αυτό που θεωρείς ‘‘εγω’’ είναι στ’ αλήθεια ένα στιγμιότυπο.

Αλλα κάποιες φορές τα κύτταρα είναι χαλασμένα και δεν θέλουν να πεθάνουν.

Αμφισβητώντας την ίδια την φύση της ενότητας του σώματός μας.

Τα ονομάζουμε καρκίνο

Ματαιώνουν το βιολογικό-κοινωνικό συμβόλαιο και γίνονται ουσιαστικά αθάνατα.

Ο καρκίνος δεν είναι ενας ξένος επιδρομέας, είναι ενα κομμάτι σου που βάζει την επιβίωση του πανω απο την δική σου

Αλλά μπορεί επίσης να πεις ότι ο καρκίνος είναι μια άλλη οντότητα μέσα μας, που προσπαθεί να επιβιώσει.

Μπορούμε να τον κατηγορήσουμε γι’ αυτό;

Μια ανατριχιαστική ιστορία κυττάρων είναι αυτή της Χενριέτα Λακς.

Μια νεαρή ασθενής που πέθανε το 1951.

Συνήθως τα κύτταρα επιζούν μόνο μερικές μέρες στο εργαστήριο, κάνοντας την έρευνα πολύ δύσκολη

Τα καρκινικά κύτταρα της Χενριέτας ηταν αθάνατα,

Στις δεκαετίες πολλαπλασιάστηκαν πολλές φορές και χρησιμοποιήθηκαν για αμέτρητες έρευνες, σώζοντας άπειρες ζωες.

Τα κύτταρα της είναι ακόμα ζωντανά, και συνολικά έχουν μεγαλώσει σε τουλάχιστον 20 τόνους βιομάζας

Αρα υπάρχουν ζωντανά κομμάτια σε όλο τον κόσμο, απο κάποιον που θεωρείται νεκρός εδω και δεκαετίες.

Πόσο απο την Χενριέτα είναι μέσα σε αυτά τα κύτταρα;

Τι κάνει ενα απο τα κύτταρα σου ‘‘εσενα’’;

Ίσως η πληροφορία που εμπεριέχει, το DNA σου.

Μεχρι πρόσφατα, θεωρείτο οτι όλα τα κύτταρα σου περιέχουν ουσιαστικά τον ίδιο γενετικό κώδικα.

Αλλα αυτό τελικά έιναι λάθος.

To γονιδίωμα σας είναι κινητό, αλλάζει στο χρόνο, μέσω μεταλλάξεων και περιβαλλοντικών επιδράσεων

Αυτό είναι ιδιαιτέρως η περίπτωση στον εγκεφαλό σας

Σύμφωνα με πρόσφατες ανακαλύψεις, ενας νευρώνας στον εγκέφαλο ενός ενήλικα εχει περισσότερες απο,

1000 μεταλλάξεις στο γενετικό του κώδικα, που δεν είναι παρόντες στα γειτονικά κύτταρα

Αλλά πόσο από ‘‘εσένα’’ είναι το DNA σου;

Περίπου το 8% του ανθρωπίνου γονιδιώματος αποτελείται από ιούς που προσέβαλαν τους προγόνους μας και ενώθηκαν μαζί μας.

Τα μιτοχόνδρια, τα εργοστάσια ενέργειας των κυττάρων,

κάποτε ηταν βακτήρια που ενώθηκαν με τους προγόνους των κυττάρων σας

Έχουν ακόμη το δικό τους DNA, ένα κοινό κύτταρο έχει εκατοντάδες από αυτά.

Εκατοντάδες μικρά πράγματα που δεν είναι ακριβώς ανθρώπινα, αλλά κατά κάποιον τρόπο είναι.

Είναι συγκεχυμένο!

Aς γυρίσουμε λίγο πίσω,

Γνωρίζουμε ότι είσαι φτιαγμένος από τρισεκατομμύρια μικρά πράγματα που είναι φτιαγμένα από περισσότερα μικρά πράγματα που συνεχώς αλλάζουν.

Μαζί όλα αυτά τα μικρά πράγματα δεν είναι ‘‘στατικά’’ αλλα ‘‘δυναμικά’’

Η σύνθεση και η κατάσταση τους αλλάζει συνεχώς,

άρα μπορεί να είμαστε ένα αυτοσυντηρούμενο μοτίβο, χωρίς ξεκάθαρα όρια,

που απέκτησε επίγνωση σε κάποιο σημείο, και τώρα έχει την ικανότητα να σκέφτεται για τον εαυτό του στο χώρο και το χρόνο

αλλά να υπάρχει πραγματικά μόνο σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή.

Απο που ξεκίνησε αυτό το μοτίβο;

Με την σύλληψη σου;

Οταν προέκυψε ο πρώτος άνθρωπος;

Όταν η ζωή πρωτοξεκίνησε να κατακτά τον μικρό μας πλανήτη;

Ή οταν τα στοιχεία που κάνουν το σώμα σου σφυρηλατίθηκαν σε ένα αστέρι.

Οι ανθρώπινοι μας εγκέφαλοι εξελίχθηκαν να αντιμετωπίζουν απόλυτες καταστάσεις.

Τα ασαφή όρια που ορίζουν την πραγματικότητα είναι δύσκολο να κατανοηθούν.

Ίσως ιδέες όπως η αρχή και το τέλος, η ζωή και ο θάνατος, εγώ κι εσύ να μην είναι απόλυτες

αλλά ιδέες που ανήκουν σε ένα εύγλωττο μοτίβο, ένα μοτίβο που έχει χαθεί σε τούτο το παράξενο αλλά όμορφο σύμπαν.

Το πρόβλημα του ποιοι είμαστε δεν είναι μόνο ένα ερώτημα για εμάς, αλλά και ένα ερώτημα για το μυαλό μας.

Όπως ακριβώς τα κύτταρα μπορούν να διαχωριστούν απο εμας, ετσι μπορούν και τα ημισφαίρια μας

Εξακολουθώντας να είναι στο κρανίο μας.

Κάνε κλίκ εδώ για να επισκεφθείς το κανάλι μου και να παρακολουθήσεις το επόμενο κομμάτι.

Τώρα πήγαινε να παρακολουθήσεις το βίντεο του C.G.P. Grey και αν δεν είσαι ακόμη συνδρομητής στο κανάλι του πραγματικά πρέπει να το αλλάξεις αυτό.