วิดีโอ

สรุป

คุณคือร่างกาย?

ก็ทำนองนั้น?

แต่ว่า มันก็ไม่เชิง

คุณจะตัดส่วนไหนออกเท่าไหร่ จนมันไม่ได้เรียกว่าเป็นคุณ

แล้วคำถามนี้มันเพี้ยนรึเปล่าเนี่ย

ความมีอยู่ทางกายภาพของคุณคือเซลล์ ล้านล้านเซลล์

อย่างน้อยมากกว่าสิบเท่า ของดาวในทางช้างเผือก

เซลล์มีชีวิต, เป็นกลไกที่ประกอบขึ้น มีโปรตีนมากกว่าห้าหมื่นชนิด

มันไม่มีจิตสำนึก ไม่มีความตั้งใจ ไม่มีจุดมุ่งหมาย; มันเป็นเช่นนั้น

แต่มันเป็นมันเฉพาะตัว

รวมกันเข้า เซลล์คุณก่อตัวเป็นโครงสร้างขนาดใหญ่ เพื่อทำงานเช่นเตรียมสารอาหาร

รวบรวมทรัพยากร ขนส่งสิ่งต่างๆ

ตรวจสภาพแวดล้อม และอีกมากมาย

ถ้าคุณแยกเซลล์ออกมาจากร่างกาย และเอาไว้ในสภาพที่เหมาะสม

มันยังคงจะมีชีวิตได้สักพัก

ดังนั้นเซลล์มันอยู่ได้ด้วยตัวมันเอง แต่คุณอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน

ถ้าเราเอาเซลล์คุณออกมาทั้งหมด มันก็จะไม่มีคุณอีกต่อไป

มันมีเส้นแบ่งมั้ย ว่าเอาเซลล์ออกมามากแค่ไหนถึงจะไม่มีคุณอีกต่อไป

อย่างเช่น ถ้าคุณบริจาคอวัยวะ เซลล์ของคุณที่เอาออกไป

ก็จะไปมีชีวิตในร่างกายคนอื่น

นี่ไม่ได้แปลว่า บางส่วนของคุณกลายเป็นคนอื่นหรือ?

หรือว่า ร่างกายคนอื่น ทำให้เซลล์คุณยังมีชีวิต?

ลองจินตนาการถึงการทดลอง:

คุณและใครคนหนึ่งจากข้างถนน แลกเปลี่ยนเซลล์

แต่ละครั้ง ร่างกายคุณ ได้รับเซลล์มาหนึ่งเซลล์

ร่างกายเขาได้รับ เซลล์ของคุณมาหนึ่งเซลล์

ถึงตอนไหนที่ร่างกายเขากลายเป็นคุณ?

จะเป็นไปได้ไหม หรือว่านี่เป็นเพียงการเทเลพอร์ตคุณอย่างช้าๆ?

ทำให้มันซับซ้อนขึ้นอีกดีกว่า!

การคิดถึงตัวเราเองว่าเป็น เป็นสิ่งที่คงที่มันไม่น่าจะใช้ได้

เพราะเซลล์เกือบทั้งหมดของคุณต้องตายไป ในระหว่างที่คุณมีชีวิต

250 ล้านเซลล์ต้องตายไป ตั้งแต่ตอนแรกเริ่มวีดีโอนี้

ประมาณ 1-3 ล้านเซลล์ต่อวินาที

ในคาบเวลา 7 ปี เซลล์ส่วนมากของคุณ ถูกแทนที่ไปทั้งหมด

ทุกครั้งที่เซลล์คุณมีการเปลี่ยนแปลงไป คุณแตกต่างจากเดิมเล็กน้อย

ดังนั้น ส่วนต่างๆ ของคุณตายลงตลอดเวลา

ถ้าคุณโชคดีพอที่กลายเป็นคนแก่

คุณอาจจะผลัดเปลี่ยนเซลล์เป็นวงจร ไปมากถึงล้านพันล้านเซลล์

แล้วคุณจะคิดว่าคุณคืออะไร เหมือนเป็นเพียงแค่ภาพถ่ายเร็ว (snapshot)

บางครั้ง เซลล์ก็เสียหายผิดเพี้ยนไป และไม่ได้ต้องการที่จะตาย

กังขาถึงธรรมชาติ ของเอกภาพในร่างกายเรา

เราเรีกมันว่ามะเร็ง มันยกเลิก สัญญาทางชีวภาพกับเซลล์อื่น

และกลายเป็นอมตะ แบบว่าไม่ยอมตาย

มะเร็งไม่ได้เป็นผู้รุกรานจากภายนอก

มันเป็นส่วนหนึ่งของคุณ มันเห็นความอยู่รอดของมันเองอยู่เหนือร่างกายคุณ

แต่คุณก็อาจเถียงได้ว่า เซลล์มะเร็งกลายเป็นสิ่งอื่นในร่างกายคุณ

เป็นเหมือนสิ่งมีชวิตหนึ่งที่ต้องการ ที่เจริญเติบโตและอยู่รอด

เราจะไปโทษมันได้ยังไงกัน?

เรื่องเล่าเกี่ยวกับเซลล์ของ Henrietta Lacks,

คนไข้เด็กโรคมะเร็งที่เสียชีวิตในปี 1951.

ปกติแล้ว เซลล์จะอยู่รอด ในห้องแลปได้เป็นเวลาแค่สองสามวัน

ทำให้การทำลองทำได้ยาก

เซลล์มะเร็งของ Henrietta มันไม่ตาย

เป็นเวลาหลายสิบปี มันแบ่งตัว ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

และใช้ในโครงการวิจัยนับไม่ถ้วน ช่วยเหลือชีวิตไว้มากมาย

เซลล์มะเร็งของ Henrietta ยังคงมีชีวิตอยู่ และทั้งหมดรวมๆ กันก็

คิดเป็นอย่างน้อย 20 ตันเลยทีเดียว

ดังนั้น มีส่วนที่มีชีวิตอยู่ไปทั่วโลก จากร่างกายใครบางคนที่ถูกมองว่า

ตายไปแล้วหลายสิบปี

แล้วจะมีความเป็น Henrietta มากแค่ไหนกันในเซลล์พวกนี้

อะไรทำให้เซลล์คุณ กลายเป็นคุณ?

บางที อาจเป็นข้องมูลที่อยู่ใน DNA ของคุณ?

จนกระทั่งไม่นานนี้ เชื่อกันว่า ทุกเซลล์ในร่างกายคุณ

มีรหัสพันธุกรรมเหมือนๆกัน

กลายเป็นว่ามันผิด!

จีโนมของคุณเปลี่ยนแปลง เมื่อเวลาผ่านไป

ผ่านการกลายพันธุ์ และอิทธิพลจากสิ่งแวดล้อม

โดยเฉพาะ สมองของคุณ

ตามที่ได้ค้นพบเมื่อไม่นานนี้ หนึ่งเซลล์ประสาทในสมองผู้ใหญ่

มีการกลายพันธุ์มากกว่าหนึ่งพันครั้ง ในรหัสพันธุกรรมซึ่งไม่พบในเซลล์ที่อยู่รอบๆ มัน

แต่ว่า จริงๆ แล้ว มีตัวคุณมากแค่ไหนใน DNA ของคุณ?

ราว 8% ของจีโนมมนุษย์ ประกอบด้วยส่วนของไวรัสหลายชนิด

ซึ่งบรรพบุรุษของเราเคยติดเชื้อและหลอมรวมมาจนสู่เรา

ไมโตคอนเดรีย โรงไฟฟ้าของเซลล์ ครั้งหนึ่งคือแบคทีเรีย

ที่หลอมรวมเข้ามาในบรรพบุรษของเซลล์เรา มันยังคงมี DNA ของมันเอง

เซลล์ทั่วไปมีมันเป็นร้อยๆ

สิ่งนี้ที่ไม่ใช่มนุษย์ซะทีเดียว แต่ก็ยังคงอยู่ในเซลล์เรา

มันงงๆ สับสนดีแท้ มาย้อนกลับไปซักหน่อย

เรารู้ว่าคุณประกอบขึ้นด้วย เจ้าสิ่งเล็กๆ เหล่านี้เป็นล้านล้าน

ซึ่งเกิดจากสิ่งนี้เอง ที่ยังเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ

รวมๆกันแล้ว สิ่งเล็กๆเหล่านี้ ไม่ได้คงที่แต่ว่าเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

มีองค์ประกอบและเงื่อนไขคือ การเปลี่ยนแปลง

ดังนั้น ตัวเราคงเป็นแบบแผนที่สานต่อตัวเอง โดยไม่มีขอบเขตที่ชัดเจน

ที่มีจิตสำนึกรู้ตัวตนได้ ณ จุดหนึ่ง และมีความสามารถ

ที่จะคิดถึงตัวตนของตัวเอง ผ่านทางเวลาและที่ว่าง

แต่ว่าแท้จริงแล้วคงอยู่ ที่ใน ปัจจุบันขณะนี้

เมื่อใดกันที่แบบแผนนี้เริ่มต้น:

ด้วยความนึกคิด เมื่อมนุษย์คนแรกเกิดขึ้น

เมื่อชีวิตเริ่มต้นขึ้น เอาชนะโลกเล็กๆ ของเรา

หรือ เมื่อธาตุที่ประกอบเป็นร่างกายคุณ กลายเป็นดวงดาว?

สมองของมนุษย์เราวิวัฒนาการไปแล้ว เพื่อทำความเข้าใจกับความจริง

ขอบเขตที่กำกวม ทำให้ความจริงยากที่จะรับรู้

บางที ไอเดียการเริ่มต้นและจุดจบ ชีวิตและความตาย คุณและฉัน

มันไม่ได้สมบูรณ์ แต่ไอเดีย ที่ว่าเป็นแบบแผนที่เปลี่ยนแปลงไป;

แบบแผนหนึ่งที่สูญสิ้นไป ในจักรวาลที่แปลกและสวยงาม

ปัญหาว่า เราคือใคร ไม่ได้เพียงแค่

เป็นคำถามเกี่ยวกับเราเอง แต่ยังคงเป็นคำถามเกี่ยวกับจิตใจเรา

เพียงแค่เซลล์เราแบ่งได้ แยกออกจากเรา ไม่ได้แปลว่าสมองเราทุกคน

จะสามารถแบ่งได้และแยกออกจากตัวเรา ขณะที่ยังคงอยู่ในกะโหลก

คลิกไปที่ช่องของฉัน และดูส่วนถัดไป

โอเค, ไปดูที่ วิดีโอของ CGP Grey

สมัครสมาชิกช่องของเขากันได้เลย… บรยายไทยโดย Paufa Phanachet,ytuaeb sciencemath

บรยายไทยโดย Paufa Phanachet,ytuaeb sciencemath

คำบรรยายโดยชุมชน Amara.org