ویدئو

متن

در طی چند سال اخیر،

مواد غذایی ارگانیک به سرعت فراگیر شدن.

با وجود قیمت بالاتر،

خریدن محصولات ارگانیک دارن از یه «جایگزین»

به یه مسئولیت اخلاقی و اجتماعی تبدیل میشن.

فرض بر اینه که مواد غذایی ارگانیک سالمتر،

طبیعی تر و اخلاقی ترن هستن.

ولی اصلا منظور از ارگانیک چیه؟

در این مورد اجماع جهانی وجود نداره،

و نواحی مختلف تعاریف و قوانین مختلفی دارن.

ولی بطور کلی،

مواد غذایی‌ای ارگانیک هستن که بدون استفاده از بذرهای تراریخته،

کودهای مصنوعی،

یا آفت‌کش های مصنوعی کِشت داده میشن.

بجای اینها،

کشاورزان ارگانیک، راه های سنتی تری برای تولید مواد غذایی بکار می برن،

مثل کشت تناوبی،

و استفاده از کودهای ارگانیک

از قبیل کمپوست یا کودهای حیوانی.

اگرچه روشنه که انگیزه از خرید مواد غذایی ارگانیک قابل ستایش هست،

آیا واقعا تاثیری هم داره؟

یا فقط یه روند پرهزینه هست که میشه کنار گذاشت،

بدون احساس گناه؟

آیا مواد غذایی ارگانیک سالمتر هستن؟

یکی از ایده های مرتبط با محصولات کشاورزی ارگانیک

اینه که کشت طبیعی شون

اونها را مغذی تر و سالمتر می کنه.

به درستی،

چندین مطالعه به این یافته رسیدن که مواد غذایی ارگانیک آنتی‌اکسیدان های بیشتری دارن.

گیاهان اونها رو به عنوان یه آفت کش خونگی تولید می کنن.

به نظر میاد که گیاهان ارگانیک مجبورن بیشتر تلاش کنن،

در حالیکه گیاهان معمولی کمک زیادی از انسان دریافت می کنن.

باور بر اینه که آنتی‌اکسیدان ها برای سلامتی فوایدی دارن،

اگرچه دانشمندان هنوز در مورد اثر کلی اونها نظر قطعی ندارن.

هیچ ایده ای نداریم که آیا کمکی به ما می کنن و دقیقا چطوری،

یا اینکه باید چقدر محصولات مرتبط رو خورد تا بدن مقدار معینی جذب کنه.

اما در مورد ادعای مغذی تر بودن محصولات ارگانیک چطور؟

خب، شواهد در این مورد همسو نیستن.

بعضی مطالعات به این یافته رسیدن که

مواد غذایی ارگانیک میتونن اندکی سطح ویتامین C،

و اسیدهای چرب امگا-3 بالاتری داشته باشن.

در حالیکه بقیه مطالعات تفاوت معناداری پیدا نکردن.

درمجموع، بر اساس این شواهد ناهمسو

میشه گفت که فقط تفاوت خیلی کمی از نظر ارزش غذایی وجود داره.

بنابراین، بر پایه علم کنونی،

به نظر نمیرسه که مواد غذایی ارگانیک فواید معناداری برای سلامتی داشته باشن.

ولی چیزی که مطمئنا میدونیم،

اینه که خوردن میوه و سبزیجات بطور کلی برای شما خوبه،

و اکثر ما به اندازه کافی نمی خوریمشون.

خوردن سبزیجات به خودی خود برای سلامتی اهمیت بیشتری داره از اینکه

چطور تولید شدن.

آیا مواد غذایی ارگانیک طبیعی‌تر هستن؟

مردم مواد غذایی ارگانیک رو نه فقط برای ویتامین بیشتر،

بلکه برای اجتناب از مواد سمی میخرن؛

آفت‌کش های و کودهای مصنوعی.

و واقعا چندین مطالعه نشون دادن که

سطح باقیمانده آفت‌کش ها در محصولات ارگانیک کمتره.

اما اینجاست که مسائل پیچیده میشن.

آفت‌کش کمتر به معنای هیچی نیست.

اگرچه در کشاورزی ارگانیک قراره که آفت‌کش ها آخرین گزینه باشن،

اما ممنوع نیستن.

اکثر آفت‌کش های ارگانیک مواد سمی طبیعی هستن،

مثل روغن سبزیجات،

صابون ِ خاکستر داغ،

گوگرد یا سولفات مس (کات کبود).

اما ترکیبات مصنوعی هم وجود داره.

تفاوت بین آفت‌کش های ارگانیک و معمولی چیه؟

در واقع خیلی تفاوتی ندارن.

آفت‌کش های ارگانیک

لزوما خطر کمتری از آفت‌کش های معمولی ندارن.

چیزی که سمی باشه، بهرحال سمیه،

و فرقی نمی کنه که مصنوعی باشه،

یا از طبیعت استخراج شده.

در واقع،

بطور خاص در مورد مس سولفات که

اغلب برای سیب های ارگانیک استفاده میشه،

گزینه آفت‌کش ارگانیک

در حقیقت برای انسان مضرتره.

میزان سمی بودن هر ماده ای

به درصد وجود ماده سمی

و میزان در معرض قرار گرفتن شما بستگی داره –

نه اینکه طبیعی هست یا نیست.

اخیرا تعدادی مطالعه انجام شده

که بررسی کنن سطحی که در حال حاضر در معرض آفت‌کش ها هستیم،

چه اثرات درازمدتی روی سلامتی داره.

مطالعه 2018 در فرانسه

«هیچوقت نخوردن مواد غذایی ارگانیک» رو با

«خطر بالاتر ابتلا به برخی سرطانها» مرتبط دونست.

البته این مطالعه مورد انتقادات زیادی قرار گرفت.

داوطلبان این مطالعه، عادتهای غذایی شون رو خودشون گزارش میدادن،

در حالیکه که هیج تست واقعی برای سطح آفت‌کش ها در بدنشون انجام نگرفت.

چیزی که اوضاع رو پیچیده تر کرد،

مطالعه ای بود که سال 2018 در دانمارک انجام شد،

و به این نتیجه رسید که خطر آفت‌کش ها برای یک بزرگسال

معادل هست با نوشیدن یک لیوان شراب در هر سه ماه.

آفت‌کش های موجود در سبزیجاتتون

چیزی نیست که بخواد شما رو از خواب بندازه.

با این وجود،

همچنان باید خواهان استانداردهای سختگیرانه روی مواد غذایی مون باشیم.

در ایالات متحده و اتحادیه اروپا، همه آفت‌کش ها به شدت نظارت میشن

و مورد آزمایش قرار می گیرن.

هر ساله،

هزاران نمونه تصادفی از مواد غذایی مورد آزمایش غربالگری میزان آفت‌کشها قرار می گیرن.

اکثریت بالای نمونه ها یا هیچ باقیمانده ای ندارن،

یا حاوی کسری از سطح قابل قبول برای آفت‌کش ها هستن.

در حال حاضر،

آلودگی باکتریایی یا قارچی

بسیار خطر بالاتری داره.

و از این نظر،

خطر برابره،

چه ارگانیک و چه معمولی.

آیا مواد غذایی ارگانیک برای محیط زیست بهترن؟

یک فرامطالعه در سال 2017،

کشاورزی ارگانیک رو با جزئیات بررسی کرد.

اونا مواد غذایی ارگانیک و معمولی رو از

بیش از 700 منبع مختلف تولیدی مورد آنالیز قرار دادن،

و تاثیر محیط زیستی شون رو در حوزه‌های مختلف مثل تولید گازهای گلخانه ای،

مصرف انرژی،

و مساحت زمین مورد نیاز تحلیل کردن.

نتیجه؟

هیچ کدوم از روشهای تولید برتری روشنی برای محیط زیست ندارن.

سیستم های ارگانیک در مقایسه با معمولی ها انرژی کمتری مصرف می کنن،

ولی میزان یکسانی گازهای گلخانه ای تولید می کنن.

مزارع ارگانیک آفت‌کش های کمتری به کار میبرن،

ولی برای تولید مقدار یکسانی از محصول، به زمین خیلی بیشتری نیاز دارن.

این نتایج ناهمسو همچنین در گزارشی

توسط آژانس غذای سوئد هم دیده میشد.

مواد غذایی ارگانیک و معمولی در اکثر جنبه ها یکسان بودن.

بزرگترین تفاوت، یکی در میزان زمین مورد استفاده بود،

و در این مورد به روشنی کشاورزی معمول برنده بود،

و دیگری هزینه های ناشی از سموم (اقتصاد سم شناسی)

که اینجا کشاورزی ارگانیک برتری واضحی داشت.

پس مطابق این نتایج،

کشاورزی معمول

در وقع اندکی تاثیر کمتری روی محیط زیست

در مقایسه با کشاورزی ارگانیک داره.

حرف آخر اینه که

تا جایی که اطلاع داریم، مواد غذایی ارگانیک نسبت به

مواد غذایی معمولی برتری ندارن.

اما کشاورزی ارگانیک در حوزه وسیع تری تاثیر داره.

تقاضا پیوسته در حال افزایشه،

و درگیری درمورد چگونگی فراهم کردن عرضه به بازار

میتونه به روشهای تولیدی منجر بشه که پایداری (در درازمدت) کمتری از سایر روشها دارن.

برای مثال، اسپانیا،

تُن ها از سبزیجات معمولی تولید می کنه و همچنین سبزیجات ارگانیک

به منظور صادرات،

در مساحت های وسیعی از گلخانه ها که انرژی زیادی مصرف می کنن،

و اثرات محیط زیستی دیگه ای هم دارن،

مثل تولید بسیار بیشتر گازهای گلخانه ای.

و از اونجایی که تقاضای فزاینده نمی تونه با تولیدات داخلی پوشش داده بشه،

تجارت جهانی و همچنین مواد غذایی ارگانیک در حال افزایشن.

با پیچیده و پیچیده تر شدن زنجیره های تامین،

اگه بخوایم انواع مواد غذایی به صورت ارگانیک هم در دسترس باشن،

حصول اطمینان از رعایت استانداردهای ارگانیک

و نظارتها بسیار دشوار میشن.

این مسئله به مواردی کلاهبرداری منجر شده،

که به مواد غذایی معمولی برچسب ارگانیک زدن

و به قیمت ارگانیک فروخته شدن.

اما مقایسه مواد غذایی ارگانیک و معمولی

یک بحث صرفا عینی نیست.

ارگانیک بودن فقط یک روش تولید نیست.

برای بسیاری، یه ایدئولوژیه.

خریدن مواد غذایی ارگانیک، احساس ِ انجام کار درست رو داره.

مردم دلشون میخواد که برای سلامتی خودشون و بچه هاشون

و همچنین کره زمین، کار درست رو انجام بدن.

ولی غریزه ما که ارگانیک رو به معنای خوب بدونیم،

و معمولی رو به معنای بد،

میتونه مانع انتخاب منطقی ترین تصمیم بشه.

راه حل اینه که روشهای ارگانیک

و معمول کشاورزی رو آشتی‌ناپذیر نبینیم.

هر کدوم نقاط مثبت و منفی خودشون رو دارن،

و بهترین راه برای تولید بهینه مواد غذایی سالم

ترکیبی از خصوصیات مثبت هر دو روش خواهد بود.

و…

در مورد خرید شخصی تون،

اینکه چه مواد غذایی باید بخرین

بسته به اینه که چه انتظاری ازشون دارید.

اگه به سادگی میخواین تغذیه سالم داشته باشین،

باید میوه و سبزیجات بیشتری بخرین، از هر نوعی که باشه،

نه لزوما ارگانیک.

اگه دغدغه شما محیط زیسته،

خریدن مواد غذایی ارگانیک کمکی به این معضل نمی کنه.

آسون ترین انتخاب، خریدن مواد غذایی تولید شده در نزدیکی شماست

که تو فصلشون باشه.

اساسا،

مواد غذایی فصلی هستن که ارگانیکِ واقعی ان.

در جمع بندی،

برچسب ارگانیک، نشانگر روش تولیده،

نه یک گواهی امنیتی

یا یه گلوله نقره ای در رژیم غذایی تون.

اینکه چی میخورین،

بسیار مهمتره از اینکه چطور تولید شدن.