Video

Transcriptie

Het leven is fundamenteel verschillend van dode objecten, of toch niet?

De natuurkundige Erwin Schrödinger definieerde het leven alsvolgt:

Levende dingen voorkomen verval naar chaos en balans.

Wat betekent dit?

Laten we doen alsof jouw download map het universum voorstelt.

Het begon ordelijk en werd chaotischer met de tijd.

Door energie te investeren, kun je orde creëren en het opschonen.

Dit is wat levende dingen doen.

Maar wat is het leven?

Elk levend ding op deze planeet bestaat uit cellen.

Eigenlijk is een cel een op proteïne gebaseerde robot die te klein is om iets te voelen of te ervaren.

Het heeft de eigenschappen die we toeschrijven aan het leven:

Het heeft een wand die de cel afschermt van zijn omgeving, en zo orde creëert.

Het reguleert zichzelf en behoudt een constante staat;

het eet dingen om in leven te blijven;

het groeit en ontwikkelt zich;

het reageert op de omgeving;

en het ondergaat het proces van evolutie;

en het maakt meer van zichzelf.

Maar van alle delen die een cel maken, is geen enkele levend.

Spul reageert chemisch met ander spul en vormt zo reacties

die andere reacties teweegbrengen, die wederom andere reacties starten.

In elke levende cel, elke seconde, vinden miljoenen chemische reacties plaats,

samen vormen ze een complex orkest.

Één cel kan enkele duizenden verschillende types proteïnes maken:

sommige zijn simpele, andere complexe micromachines.

Stel je een auto voor die 100 kilometer per uur rijdt, terwijl het zichzelf constant verbouwt

met spullen die je verzamelt van de straat.

Dit is wat cellen doen.

Maar geen enkel deel van de cel leeft; alles is dode materie

onderhevig aan de wetten van het universum.

Is het leven daarom een opeenhoping van deze reactie processen die plaatsvinden?

Uiteindelijk sterft elk levend ding.

Het doel van het hele proces is dit te voorkomen door middel van het produceren van nieuwe wezens.

en hiermee bedoelen wij, DNA.

Het leven is, kort gezegd, een heleboel spul dat genetische informatie ronddraagt.

Elk leven ding is onderhevig aan het proces van evolutie;

en het DNA dat het beste levende ding ontwikkelt, blijft in het spel.

Dus, is DNA het leven dan?

Als je DNA uit zijn omhulsel haalt is het zeker een erg complex molecuul,

maar het kan zelf niks doen.

Dit is het punt waar virussen het allemaal nóg ingewikkelder maken.

Zij zijn niet meer dan slierten RNA of DNA in een klein omhulsel

en ze hebben cellen nodig om iets te kunnen doen.

Men is niet zeker of zij levend of dood zijn.

Toch zijn er 225,000,000 kubieke meter aan virussen op de Aarde.

Het maakt hen niks uit wat wij van denken over hen.

Er zijn zelfs virussen die dode cellen binnendringen en deze weer tot leven wekken

zodoende kunnen zij een gastheer zijn voor de virussen, wat onderscheid maken nóg lastiger maakt.

Of mitochondriën.

Zijn zijn de energiecentrales van de meest complexe cellen en

waren voorheen vrij levende bacteriën die een symbiose met grotere cellen aangingen.

Ze hebben nog steeds hun eigen DNA en kunnen zichzelf delen, maar

ze zijn niet meer levend; ze zijn dood.

Kortom, ze hebben hun eigen leven geruild voor het overleven van hun DNA,

wat betekent dat levende dingen kunnen evolueren in dode dingen, zolang het voordelig is

voor hun genetische code.

Dus, misschien is het leven informatie dat erin slaagt om zijn bestaan te garanderen.

Maar hoe zit het met AI (kunstmatige intelligentie)?

Volgens onze gangbare definities zijn we dichtbij het creëren van kunstmatige intelligentie

in computers.

Het is slechts een kwestie van tijd voordat onze technologie dit punt bereikt.

En dit is geen ‘science fiction’,

hier werken veel slimme mensen actief aan.

Je zou al kunnen stellen dat computervirussen leven.

Hm, oké. Dus wat is het leven dan?

Dingen, processen, DNA, informatie?

Dit is snel verwarrend geworden.

Één ding is zeker:

het idee dat het leven fundamenteel verschilt van niet-levende dingen

omdat ze beschikken over een soort van niet fysieke eigenschap

of onderhevig zijn aan andere principes dan levenloze objecten

blijkt niet te kloppen.

Voor Charles Darwin dachten mensen een onderscheid te maken tussen hen

en andere levende dingen, er was iets magisch aan ons wat ons speciaal maakte.

Toen we moesten accepteren dat wij als elk ander levend wezen zijn, een product van evolutie,

maakten we een ander onderscheiding.

Maar, hoe meer we leren over wat computers kunnen doen en hoe het leven werkt,

hoe dichterbij we komen bij de eerste machine die past in onze omschrijving van het leven,

en hoe meer ons zelfbeeld weer in gevaar komt.

En dit zal vroeg of laat gebeuren.

En hier is nog een andere vraag voor jou:

als alles in het universum gemaakt is uit dezelfde materie,

betekent dit dan dat alles in het universum dood is

of dat alles in het universum leeft?

Dat het slechts een kwestie van complexiteit is?

Betekent dit dat we nooit dood zullen gaan,

omdat we in eerste instantie nooit leefde?

Zijn leven en dood een irrelevante vraag en hebben we dat alleen nog niet opgemerkt?

Is het mogelijk dat we meer deel uitmaken van het universum om ons heen dan we dachten?

Kijk niet naar ons; wij hebben geen antwoorden voor je.

Slechts vragen voor jou om over na te denken.

Uiteindelijk geeft het nadenken over vragen als deze ons het gevoel te leven

en het geeft ons wat geruststelling.

Subtitles by Koen Kwakkenbos.