Video

Transkripte

A ekziston një kufijë, që nuk do ta kalojmë kurre?

A ka vende që nuk do t’i arrijmë kurrë, pavarësisht sa mundohemi?

Në të vërtete ka.

Edhe me teknologjinë e trillimeve shkencore, ne jemi te ngjit në nje ishull e universit.

Si mund të jetë? Dhe sa larg mund të shkojmë?

Ne jetojmë në një krah të qetë të Rrugës së Qumështit (galaksija jone); Një galaktikë spirale me madhësi mesatare,

• me gjatësinë rreth njëqind mijë vjet dritë -

që e konsiston milliarda yje, mjegullnajë, materie e erret, vrimat e zeza, yjet neutrona,

dhe planeta, me një vrimë të zezë supermasive në qendrën galaktike.

Nga larg, galaktika jonë duket e dendur, por në realitet, ajo përbëhet kryesisht nga hapësira e thatë.

Me teknologjinë tonë të tanishme, dërgimi i një njeriu në yllin më të afërt do të zgjaste mijëra vjet.

Pra, galaktika jonë është goxha e madhe.

Rruga e Qumështit nuk është vetëm, sidoqofte.

Së bashku me galaktiken Andromeda, dhe më shumë se pesëdhjetë galaktika xhuxh,

merr pjesë në “Grupin Lokal”

Një rajon i hapësirës me diametër rreth dhjetë milion vjet dritë.

Është një nga qindra grupe galaktike në superlustra i Laniakeas,

i cili në vetvete është vetëm një nga miliona superlustra,

që përbëjne universin e vëzhguar.

Tani, le të supozojmë për një moment, se kemi një të ardhme të lavdishme;

njerëzimi bëhet një civilizim tipi tre,

nuk fshihet nga alienet,

dhe zhvillon udhëtimin ndëryjor, bazuar në të kuptuarit e tanishëm të fizikës.

Në këtë skenar më të mirë, sa larg mund të shkonim?

Dëri në Grupin Lokal.

Grupi Lokal është struktura më e madhe që njerëzimi do të jetë ndonjëherë pjesë e saj.

Ndërsa është sigurish i madh, Grupi Lokal është vetëm 0,00000000001% të

universit të vëzhguar.

Paramendoni këtë numër per nje moment.

Ne jemi të kufizuar në njëqind miliardë e një përqind, të universit të vëzhquar.

Fakti i thjeshtë që në të vërtetë ekziston një kufi për ne, dhe se ekziston

aq shumë univers, sa nuk do të mund të prekim kurrë, është një lloj frikësimi.

Pse nuk mund të shkojmë më tej?

Epo, të gjitha kanë të bëjnë me natyrën e asgjëje.

Asgjë, ose hapësirë te thatë. nuk është e thatë, por ka energji të brendshme për vete;

të ashtuquajturat “fluktuatione kuantike”.

Në shkallën më të vogël, ekziston veprim i vazhdueshëm, grimcat dhe anti-grimcat

duke u shfaqur, dhë pastaj asgjësojnë veten e tyre.

Ju mund ta imagjinoni këtë vakum kuantik si një tenxhere që vlon

më rajone të dendura, dhe më rajone ma pak të dendura.

Tani, le të kthehemi trembëdhjetë pikë tetë miliardë vjet më parë, kur pëlhura e hapësirës

përbëhej nga asgjë.

Menjëherë pas Big Bang, në një ngjarje të njohur si inflacioni kozmik, universi i vëzhgueshëm

u zgjerua nga madhësia e një mermeri, deri në triliona kilometra, në fraksione të sekondës.

Kjo shtrirje e papritur e universit ishte kaq e shpejtë dhe ekstreme,

se të gjitha ato fluktuatione kuantike ishin shtrirë gjithashtu,

dhe distancat nënatomike u bënë distanca galaktike

me rajone të dendura dhe më rajone ma pak të dendura.

Pas inflacionit, graviteti filloi të tërhiqte gjithçka përsëri.

Në shkallën më të madhe, zgjerimi ishte shumë i shpejtë dhe i fuqishëm

për të qenë në gjendje për të kapërcyer, por në shkallë më të vogla graviteti doli fitimtar

kështu, me kalimin e kohës, rajonet më të dendura të universit

u shndërrua në grupe galaktikesh, si ajo në të cilën jetojmë sot

Vetëm gjërat brenda rajonit tonë - Grupin Lokal - janë të lidhura me ne me anë të gravitetit

Por prisni pak, çfarë është problemi atëherë?

Pse nuk mund të udhëtojmë nga rajoni ynë, në rajonin tjetër?

Këtu, energjia e errët e bën gjithçka të ndërlikuar.

Rreth gjashtë miliardë vjet më parë, energjia e errët mori përsipër.

Në thelb është një forcë ose efekt i padukshëm, që shkakton

dhe shpejton zgjerimin e universit.

Ne nuk e dimë pse, ose çfarë është energjia e errët, por mund t’i vëzhgojmë qartë efektet e saj.

Në universin e hershëm, kishte pika më të mëdha dhe të ftohta rreth Grupin Lokal,

që u rritën në grupe me mijëra galaktika.

Ne jemi të rrethuar nga shumë sende, por asnjë nga ato struktura dhe galaktika

jashtë Grupin Lokal janë të lidhura me ne me gravitet

Pra, sa më shumë qe zgjerohet universi, aq më i madh është distanca midis

na dhe rajoni tjetër gravitacional bëhet.

Me kalimin e kohës, energjia e errët do të largojë pjesën tjetër të universit larg nesh,

duke bërë që të gjitha grupimet e tjera, galaktikat dhe grupet të bëhen përfundimisht të paarritshme.

Grupi tjetër galaktik është tashmë miliona vjet dritë larg,

por të gjithë po largohen prej nesh, me shpejtësi që nuk mund të shpresojmë kurrë të përshtatmi.

Ne mund të largoheshim nga Grupin Lokal, dhe pastaj të fluturonim nëpër hapësirën ndërgalaktike

në errësirë, por kurrë nuk do të arrinim askund.

Ndërsa ne do të bëhemi gjithnjë e më të bllokuar, Grupin Lokal do të lidhet më fort,

dhe bashkohen së bashku për të formuar një galaktikë gjigande eliptike, me emrin unoriginal, “Qumësht-dromeda”

në disa miliardë vjet.

Por bëhet edhe më dëshpëruese;

në një moment, galaktikat jashtë Grupin Lokal, do të jenë aq larg,

se do të jenë shumë të dobëta për tu zbuluar, dhe ato pak fotone që na bëjnë ato,

do të zhvendoset në gjatësi të tilla valësh të gjata, saqë ato do të jenë të padukshme.

Sapo të ndodhë kjo, asnjë informacion jashtë Grupin Lokal nuk do të jetë në gjendje të na arrijë.

Universi do të tërhiqet nga pamja.

Do të duket e errët dhe e zbrazët në të gjitha drejtimet, përgjithmonë.

Një qenie qe lind në të ardhmen e largët në Qumesht-dromeda,

do të mendojë se nuk ka asgjë përveç galaktikës së vet në të gjithë universin.

Kur ata shikojnë shumë në hapësirë ​​te thatë, gjithçka që ata do të shohin është vetëm më shumë zbrazëti dhe errësirë.

ata nuk do të jenë në gjendje të shohin rrezatimin e sfondit kozmik,

dhe ata nuk do të jenë në gjendje të mësojnë për Big Bang

Ata nuk do të kenë asnjë mënyrë të dinë atë që dimë sot;

natyra e universit në zgjerim, ku filloi dhe si do të përfundojë.

Ata do të mendojnë se universi është statik dhe i përjetshëm.

Qumesht-dromeda do të jetë një ishull në errësirë, ngadalë duke u errësuar dhe më i errët.

Por akoma, me triliona yjet e tij, Grupin Lokal është padyshim

mjaft e madhe për njerëzimin.

Në fund të fundit, ne ende nuk e kemi kuptuar se si ta lëmë sistemin tonë diellor,

dhe ne kemi miliarda vjet për të eksploruar galaktikën tonë.

Ne kemi fatin e pabesueshëm që të ekzistojmë në momentin e përsosur në kohë për të parë,

jo vetëm e ardhmja jonë, por edhe e kaluara jonë më e largët.

Sado i izoluar dhe i largët sa është Grupin Lokal, ne mund të perceptojmë të gjithë universin,

madhështore dhe spektakolare, siç është tani.

Ndiqni blogun e tij të astronomisë këtu.

Mund të na mbështetni direkt në Patreon ose të merrni këtu Kurzgesagt.

Me të vërtetë ndihmon.

Është e mrekullueshme që ju keni shikuar deri më tani, kështu që ne kemi bërë një listë dëgjimi për ju për më shumë gjëra universi.