جنگ تمام شده است؟ - یک تناقض توضیح داده شده است. | Kurzgesagt

🎁Amazon Prime 📖Kindle Unlimited 🎧Audible Plus 🎵Amazon Music Unlimited 🌿iHerb 💰Binance

ویدئو

متن

خشونت

خشونت و جنگ

وحشی‌گری‌های بیرحمانه‌ی داعش ادامه داره

روس‌ها به اوکراین تـجاوز می‌کنن

و فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها

همچنان با هم درحال نبردند

آیا این وقایع آزرده‌ت می‌کنند؟

خب…

خب… بهتره که نکنن!

چون اگه به آمار و ارقام نگاه کنی

بنظر میاد که دوران جنگ و خونریزی داره به پایان می‌رسه

درحالیکه جمعیت جهان به بالاترین میزان خودش رسیده

بنظر می‌رسه که ما در صلح‌آمیزترین دوره از تاریخ بشر زندگی می‌کنیم!

ولی این چطور ممکنه؟

(موسیقی)

از سپتامبر ۲۰۱۴

۴ درگیری در دنیا درجریان بودند

که باعث کشته شدن دست‌کم ده هزار نفر

از ژانویه سال گذشته (۲۰۱۳) شدند،

۹ درگیری که بیش از هزار نفر

و ۱۳ مورد دیگر

که از ژانویه ۲۰۱۳ بیش از صد کشته داده‌اند

چندان هم صلح‌آمیز بنظر نمیاد

ولی به یک نکته باید توجه کرد

هیچ یک از این درگیری‌ها

جنگ بین دو کشور محسوب نمی‌شوند

بلکه یا جنگ داخلی هستند

و یا ناآرامی‌های منطقه‌ای

هرچند جنگ‌های داخلی فاجعه‌بار هستند

و رنج‌ها و خرابی‌های فراوانی به بار میارن

ولی اثرات مخرب آنها

معمولاً بسیار کمتر از جنگ‌های بین کشورها و قدرتهاست

وقتی دو کشور درگیر جنگ می‌شوند

می‌تونن نیروهای نظامی بیشتری رو وارد معرکه کنند

ضمن اینکه همه امکانات و منابع کشور

و تقریباً تمام مردم کشور رو در اختیار دارند

پس چرا جنگ‌های بین کشورها به جنگ‌های داخلی تبدیل شدند؟

بخش زیادی از این تغییر مربوط میشه به

استعـمـارگری و جـنـگ سـرد

با پایان دوران جنگ سرد،

یکی از محرکان اصلی نبردهای مسلحانه نیز از بین رفت

ولی تجزیه‌ی دیکتاتوری‌های کمونیستی منطقه

اختلافات کهنه و یا جدیدی رو بوجود آوردند

و باعث ایجاد تنش بین کشورهای استقلال یافته شدند

که غالباً به جنگ داخلی منجر شدند

مهمتر از اون

در سال ۱۹۴۵ میلادی

تقریباً تمام آفریقا، بخش وسیعی از آسیا

و مناطقی از آمریکای لاتین

تحت استعمار بودند

تا سال ۱۹۹۰ میلادی

تمامی این مستعمرات -به جز چند جزیره- مستقل شده بودند

اما …!

مگه امروز فعالیتهای شرکتهای چندملیتی در جهان سوم

دست کمی از استعمار داره؟

بگذارید نگاهی به کنگو بندازیم

کنگو در ۱۸۸۵ میلادی تحت استعمار قرار گرفت

توسط پادشاه بلژیک

سرزمینی که ۸۰ برابر بلژیک وسعت داشت

خشونتی که بر بومیان اون منطقه اعمال شد

و تاراج سیستماتیک و بیرحمانه

باعث از بین رفتن نیمی از جمعیت تا پایان ۱۹۰۸ شد

حدود ۱۰ میلیون نفر از کنگویی‌ها اعدام شدند

و یا از گرسنگی مردند

میلیونها نفر به طور فجیع کشته و یا مرعوب شدند

غارت اقتصادی همچنان اولویت اول باقی موند

و بیگاری تا پایان زمامداری بلژیک (۱۹۶۰) هرگز متوقف نشد

و البته هنوز زمان زیادی از اون تاریخ نگذشته

بنابراین نـه،

استعمارگری

بسیار بدتر از سرمایه‌داری سودجوی امروزی بوده

و تنها ۲ نسل پیش خاتمه یافته

بیشتر درگیری‌هایی که امروز درجریانند

در مناطقی واقع هستند که ۶۰ سال پیش

تحت کنترل بیگانه بوده‌اند

ولی همه چیز داره بهتر میشه

تا سال ۱۹۸۹ میلادی

معمولاً یکی از طرفین جنگهای داخلی پیروز نبرد بود

در حالیکه امروز پیروزی به ندرت اتفاق می‌افته

در همین حال

پایان درگیری با مذاکره از ۱۰٪ به ۴۰٪ رسیده

باقی دنیا چطور؟

چرا کشورها دیگر به هم حمله نمی‌کنند؟

۴ دلیل اصلی وجود داره

اول

گسترش مردم‌سالاری

گذار پیوسته‌ از یکه‌سالاری به مردم‌سالاری

نظام‌های مردم‌سالار به ندرت با هم درگیر می‌شوند

از بین تمامی جنگهای بین کشورها از سال ۱۹۰۰ به بعد

تعداد کمی بین دموکراسی‌ها بوده‌اند

دوم

جهانی‌سازی

دیگر مانند گذشته، جنگ به صرفه‌ترین راه

برای رسیدن به اهداف اقتصادی نیست

امروزه هزینه خریدن منابع در بازارهای جهانی

از هزینه توسل به زور ارزان تره

آدمهای سایر کشورها

بصورت زنده ارزشمندترند تا مرده!

و این به هرحال نکته جالبیه

سوم

جنگ دیگه مال قرن بیستم بود !

تا پیش از جنگ جهانی اول

مبارزه به عنوان بخش جدانشدنی از بشریت دیده میشد

و همچنین به عنوان یک ابزار ارزشمند برای رسیدن به هدف

در مواقعی که دیپلماسی به بن‌بست می‌رسید!

امروز ما قوانینی داریم

تا رفتار پرخاشگرانه را غیر قانونی بشماریم

و استفاده از نیروی نظامی رو تنها به منظور دفاع

و یا تحت رهبری شورای امنیت سازمان ملل مجاز می‌شمره

هرچند این قوانین هنوز کمی ناکارآمدند

ولی بازهم خیلی مشکله که بدون مخالفت و نارضایتی

بشه خلاف این عمل کرد

ضمن اینکه ما یک دادگاه بین‌المللی در لاهه

برای بررسی جرائم جنگی داریم

و این ابتکار خیلی نویی محسوب میشه

چهارم

مرزها تقریباً تثبیت شده‌اند

پس از جنگ جهانی دوم

جنگ به قصد تصرف خاتمه یافت

و اکثر کشورها متعهد شدند

که مرزهای بین‌المللی را به رسمیت بشناسند

و حاکمیت سایر کشورها را محترم بشمرند

اما آیا همه اینها حاکی از یک وضعیت نابسامانه

و یا ما در مسیر صلح پایدار هستیم؟

واقعیت اینه که

هنوز نمی‌دونیم

برای محاسبه‌ی یک میانگین تاریخی

به یک نمونه به اندازه کافی بزرگ نیاز داریم

چیزی مثل یک یا دو جنگ بزرگ در هر قرن

هنوز از جنگ جهانی دوم زمان کافی نگذشته

تا بتونیم احتمال منتفی نبودن جنگ رو محاسبه کنیم

اگر در ۷۵ سال آینده هیچ جنگ بزرگی رخ نده

می‌تونیم واقعاً مطمئن باشیم

که بشریت در حال تحوله

خب می‌بینید که جنگ ممکنه پایان یافته باشه

بله، هنوز شاهد تنش‌هایی در جاهای زیادی هستیم

ولی در مجموع

اوضاع داره بهتر میشه

و ما می‌تونیم بهترش بکنیم

با صحبت از صلح و دموکراسی

زیرنویس توسط جامعه Amara.org