ویدئو
متن
بازی کردن با سلاح های اتمی توی بازی ها خیلی باحاله
یک حس عمیق و عالی در نابود کردن چیزها وجود داره
و جذابیت وحشتناک همراهش،مثل آتش بازی،صدای حاصل از انفجار،تشعشعات هسته ای
در حالی‌که قدرت تخریب خود را به شکل چشم انداز می‌بینیم.
این بهترین راه برای درک آثار مخرب و واقعی سلاح های اتمی نیست
این ویدیو راجع به شهری بر روی تپه‌ای از TNTنیست،یا اینکه مقدار تابش یک انفجار چقدر است.سلاح های اتمی مربوط به شما است.
ما باید با سازمان صلیب سرخ و سازمان های امدادی همکاری
و بحث کنیم در مورد اینکه چه میشود اگر واقعاً بمب اتمی در یک کلان شهر امروزی منفجر شود
نه فقط جنگ هسته ای بلکه انفجار هسته‌ای
داستانمون رو در مرکز یک کلان شهر شروع می‌کنیم
مردم دارند میروند سرکار،برخی برای امتحان خود مطالعه می‌کنند،غرق در تفکرات و زندگی روتین خود هستند
دقیقا در همین نقطه بمب اتم منفجر میشود و زمان متوقف
مرحله اول انفجار تنها در کسری از ثانیه رخ می‌دهد
در یک هزارم‌ثانیه توپی عظیم از گاز پلاسما داغ تر از خورشید نمایان میشود و به مانند توپ آتش رشد می‌کند(به عرض 2 کیلومتر)
به وسیله این توپ همه از بین میروند
به مانند ریختن آب برروی یک ماهیتابه بسیار داغ
صدای جلزولز، و دیگر هیچ
ساختمان‌ها،ماشینها،درختان مجسمه ها و مردم
همگی به گاز تبدیل میشوند.(می‌سوزند و تبخیر میشوند)
ابتدا نور:یک سونامی بسیار شدید و قوی از نور کل شهر را در کسری از زمان می‌روبد
اگر کله‌ی شما در امتداد انفجار باشد
کمتر از چند ساعت کور خواهید شد
گرمای حاصل از نور باعث گداخت و گرمای جهنده میشود
که پر انرژی و سوزان است و هرآنچه تا شعاع 13 کیلومتری باشد را می‌سوزاند
به این معنی که هرچیزی در این 500کیلومتر مربع قابلیت سوختن داشته باشد شروع به سوختن می‌کند
پلاستیک،چوب،پارچه،مو،پوست
اگر پالس گرمایشی درلحظه‌ای که در مسیر رفتن به سر کار خود هستید به شما برخورد کند
در لحظه بعدی در جهنمی از آتش قرار دارید
اکنون فاز دوم آغاز میشود:
در کمتر از چند ثانیه
بیشتر مردم متوجه میشوند که اتفاق عجیبی افتاده(شرایط روال نیست)
در حالی‌که برای صدها هزار نفر خیلی دیرشده است
نور به دنبال صدای مهیب و ترسناک می‌آید
گرما و تابش حاصل از انفجار هسته ای،یک حباب به شدت سوزان و فشرده هوا می‌سازد
و این زمان انتشار انفجار است
سریع تر از سرعت صوت
بادی قوی تر از توفان و گردباد می‌سازد
هیچ زیرساختی برای چنین فاجعه‌ای وجودندارد
بیشتر ساخـــتمان ها بوسیله توده آتشیـن تخریب و صاف میشوند
تنهـا بتون مسلح با فولاد میتواند تا حدی در برابر فشار مقاومت کند
در پارک های اطراف جایی که بازنشستگان به اردک ها غذا می‌دهند
درختان سیاه و ذوب میشوند بخاطر گرما قبل از اینکه همانند خلال دندان بشکنند
اگر شما در خیابان باشید همانند گرد و خاک در توفان جابجا و پرت می‌شوید
هرچه از مرکز انفجار فاصله می‌گیریم تشعشعات هستــه‌ای ضعیفتر میشوند
اما بااین حال در حدود 175 کیلومتر مربع از خانه ها تخریب میشوند
صدها هزارنفر از مردم گرفتار میشوند(محبوس میشوند)بدون اینکه زمانی برای واکنش داشته باشند
ایستگاه‌های گاز منفجر میشوند و آتش سوزی به سراسر آواره ها میرسد
ابر قارچی از باقی‌مانده انفجارهسته‌ای تشکیل میشود گرد و خاک و خاکستر
کیلومترها به آسمان می‌رود. چند دقیقه ی بعد سایه‌ای سیاه و تاریک کل شهر ویران شده را می‌پوشاند
این ابر خشمگین هوای تازه اطراف شهر را به سمت خود می‌کشد
ساختمان های بیشتری را تخریب و اکسیژن بیشتری را تطمیع می‌کند
این که دیگر چه اتفاقاتی بی‌افتد به شهر بستگی دارد
اگر سوخت کافی وجودداشته باشد آتش میتواند به توفان آتشی بدل شود که سنگ را نیز ذوب کند همگی در آن زندانی میشوند
و مردم تلاش می‌کنند که از این ویرانی بگریزند
21کیلومتر دورتر از محل انفجار مردمی شبیه شما با عجله به سمت پنجره ها می‌آیند تا از ابرقارچی عکس بگیرند
غافل از اینکه تشعشعات هسته ای به سمت انها در حــــــــال حرکت است
با هدف شکستن پنجره ها و ساخــت طوفـانی از شیشه های تیز
فازسوم در ساعات و روزها اتی شروع میشود
ما همیشه توقع کمک رسانی را داریم ابعاد فاجعه برای‌مان مهم نیست
امّـا اینبار فرق می‌کند:انفجارهسته‌ای ابتدا مانند سایر وقایع طبیعی بنظر میرسد
صدها هزار یا میلیون ها نفر از مردم با صدمات جدی
پارگی ماهیچه‌ها،شکستگی استخوانها،سوختگی های شدید وجود دارند
کمتر از چندساعت بیش از هزاران نفر از انها به علت آسیب دیدگی شدید خواهند مُرد
تعداد بیشماری از مردم در ساختمان های آواره مشابه زلزله محبوس میشوند یا بعلت برخورد نور نابیـــــــنایی
حاصل از برخورد موج انفجار و ناتوانی فرار از خیابان های مسدود شده به وسیله آواره ها
آنــها وحشت زده و متعجب هستند،نمی‌دانند که چه اتفاقی برایشان افتاده و چرا اینگونه شده
بیمارستان‌ها مانند سایر ساختمان ها با سطح زمین تراز شده اند (تخریب شده اند)
و بیشتر پزشک‌ها و متخصص ها
مثل دیگران مرده و یا اسیب دیده اند.
بازماندگان خوش شانس بوده اند که در تونل های مترو یا در جایی که سوزانده و اسیب نبینند بوده اند
و هنــــوز آسیب جدی ندیده اند
بسته به نوع بمب اتمی،جایی که منفجر شده و حتی آب و هوا
باران سیاه ترسناک شروع میشود
خاکستر رادیواکتیو و غبار به سمت شهر سرازیر میشود و همه‌کس و همه‌چیز را دربر می‌گیرد
تشعشعات نامرئی آسیب رسان و ترسناک رادیواکتیو نمایان میشود
هر نفسی که کشیده میشود سمی را باخود به ریه بازماندگان حمل می‌کند
طی روزهای آینده مردمی که در معرض تشعشعات قرار گرفته اند می‌میرند
هیج کمکی وجود نخواهد داشت برای ساعت ها یا حتی چندین روز
هنگامی که تمام زیرساخت از بین رفته است هیچ کمکی کارساز نیست
جاده ها مسدود،ریل قطارها منحرف و تخریب شده اند،باند فرودگاه ها بوسیله اواره های سنگی مسدود شده است
هیج برق و آب
و راه ارتباطی و هیچ فروشگاهی برای ذخیره آذوقه و لوازم نیست
کمک رسانی شهر های اطراف به منطقه فاجعه بسیار دشوار خواهد بود
حتی اگر بتوانند نزدیک منطقه فاجعه شوند وجود آلودگی هسته‌ای خطر نزدیک شدن را خیلی زیاد می‌کند
بعد از حمله هسته‌ای،تنها خودت هستی و خودت
قدم به قدم مردم از زیر اواره ها بیرون می‌آیند
مردمی آلوده به رادیواکتیو،باقی‌مانده چیزی که دارند را حمل می‌کنند
آنها کند و ضعیف شده‌اند،درد می‌کشند و آسیب دیده‌اند،به آب و غذا و درمان‌پزشکی نیاز دارند
آسیب حاصل از انفجار اتمی با اتمام آتش‌سوزی و دود حاصل از ان تمام نمی‌شود
بیمارستان های شهر های اطراف امکانات لازم برای فاجعه‌ای به این عظمت را ندارند
بعلاوه ناامیدی ده‌ها یا صدها هزار نفر از مریضانی با بیماری های جدی
طی هفته ها و ماه‌های آتی تعداد
زیادی از بازماندگان به سرطان هایی مانند لوکیمیا(نوعی سرطان خون) مبتلا میشوند
علت اینکه هیچ دولتی نمیخواهد شما به هیچ کدارم از این موارد فکر نکنید این است که هیج پاسخ بشر دوستانه ای برای حمله های اتمی نیست
به هیج طریقی نمی‌توان به قربانیان فجایع اتمی کمک کرد
بحث طـــــــوفان،آتش سوزی،زلزله یا حادثه اتمی نیست
همه این حوادث یکبار اتفاق افتاده‌اند،بدتراینکه
هیچ دولت یا حکومتی برروی کره زمین در آنها نقش نداشته است
در سال های گذشته دنیا تغییر کرده است
رهبران بزرگ دنیا صراحتاً و علنی یک‌دیگر را با سلاح های اتمی تهدید می‌کنند
تعداد زیادی از کارشناس ها معتقدند خطر و عواقب حمله هسته ای بیش از ده‌ها است
دولت‌ها بــه شهروندان خود می‌گویند:این بسیار خوب است که ما سلاح اتمی داریم
اما این بد میشود وقتی دیگران نیز آنرا داشته باشند
به دلایلی لازم است دیگر کشورهارا با سلاح کشتار جمعی تهدید کنیم تا خودمان درامان باشیم
امــــّا آیا این موضوع به شما احساس امنیت می‌دهد؟
فقط لازم است یک گروه کوچک از مردم با قدرت دیوانه یا سرکش شوند، یک سوء تفاهم کوچک یا یک سوء تفاهم ساده
برای رهاشدن یک فاجعه غیرقابل تصور کافی‌است
منفجرکردن توی ویدیوها باحاله
منفجر کردن چیزها در زندگی واقعی،نه زیاد
یک راه حل وجود دارد
از بین بردن تمامی سلاح های هسته ای و پایبند به عهدنامه هرگز نساختن آن
درسال 2017، تقریباً دو سوم کشور های دنیا
با حمایت صدها نفر از سازمان‌های جامعه مدنی و سازمان صلیب سرخ جهانی و سازمان های امدادی،
پذیرفتند که سلاح های اتمی را ممنوع و از بین ببرند
این موضوع در مورد این که چه کشوری سلاح اتمی دارد و چه کشوری ندارد نیست، مسئله خود سلاح های اتمی است
اینها از اساس کاملا غلط و یک تهدید برای همه ماست
مهم نیست اهل کدام کشور هستید،مهم نیست چه دیدگاه سیاسی‌‌ای دارید
همه باید درخواست بدهیم که این سلاح ها نابود شوند
این موضوع بدون پافشاری اتفاق نمی‌افتد
اگر می‌خواهید بخشی از این پافشاری باشید، راه هایی باهمکاری شخصی شما وجود دارد
برای دریافت اطلاعات بیشتر درمورد بمب های اتمی و کمک هایی که شما میتوانید بکنید به وب‌سایت " notonukes.org " مراجعه کنید.