Video

Transkrypcja

Używanie broni jądrowych na filmach to niezła zabawa.

Wysadzanie różnych rzeczy daje niesamowitą frajdę,

i przerażającą fascynację rzeczami, takimi jak kule ognia, fale uderzeniowe i promieniowanie.

i chociaż pomaga to zobrazować sobie naszą destrukcyjną moc,

nie jest to najlepszy sposób zrozumienia prawdziwego znaczenia broni jądrowej

Ten film nie jest o olbrzymich stosach dynamitu, czy o tym jak jasny jest wybuch. Broń jądrowa jest o tobie.

Dlatego nawiązaliśmy współpracę z Czerwonym Krzyżem i Ruchem Czerwonego Półksiężyca,

aby zgłębić, co naprawdę stałoby się, gdyby do wybuchu jądrowego doszło w dużym mieście dzisiaj.

Nie wojna jądrowa. Tylko jedna eksplozja.

Zaczynamy naszą historię w centrum dużego miasta.

Ludzie idą do pracy, uczą się na egzaminy, są zamyśleni i zajęci codziennym życiem.

Wtedy broń jądrowa zostaje zdetonowana i czas się zatrzymuje.

Pierwsza faza wybuchu trwa mniej niż sekundę.

W milisekundę kula plazmy gorętszej od Słońca pojawia się staje się kulą ognia mającą ponad 2 kilometry średnicy.

W zasięgu tej kuli, każdy po prostu znika.

Pomyśl o wodzie kapiącej na rozgrzaną patelnię.

Krótki syk i nie ma nic.

Większość budynków, samochodów, drzew, tandetnych rzeźb i ludzi…

… wszyscy wyparowali.

Najpierw, błysk: intensywne tsunami światła, zalewa miasto natychmiast.

Jeśli akurat masz głowę skierowaną w kierunku wybuchu,

ślepniesz na kilka godzin.

Ciepło tego światła tworzy impuls termiczny,

tak wysokoenergetyczny i gorący, że spala wszystko nawet do 13 kilometrów od miejsca detonacji.

To znaczy, że wszystko na obszarze 500 kilometrów kwadratowych, co może się zapalić, zaczyna płonąć.

Plastik, drewno, ubrania, włosy i skóra.

Jeśli akurat jesteś w zasięgu impulsu termalnego, w jednym momencie idziesz do pracy,

w następnym, płoniesz.

Teraz rozpoczyna się druga faza.

Dzieje się w przeciągu kilku sekund.

Większość ludzi teraz zauważy, że coś jest nie tak,

ale jest już za późno dla setek tysięcy.

Po błysku przychodzi fala uderzeniowa.

Temperatura i promieniowanie kuli ognia tworzy bąbel ogromnie gorącego i supersprężonego powietrza dookoła siebie,

które teraz gwałtownie się rozszerza.

Szybciej niż prędkość dźwięku,

tworząc wiatr silniejszy od huraganów i tornad.

Ludzka infrastruktura nie ma szans z jej mocą.

Większość dużych budynków w zasięgu kilometra od kuli ognia jest zrównana z ziemią.

Tylko zbrojony beton jest zdolny do częściowego oparcia się ciśnieniu.

W okolicznych parkach, gdzie emeryci dokarmiają kaczki,

drzewa czernieją i tlą się od gorąca, sekundę przed tym jak łamią się jak wykałaczki.

Jeśli jesteś na zewnątrz, zostajesz porwany jak kurz przez trąbę powietrzną.

Fala uderzeniowa słabnie podczas rozchodzenia się,

jednak wciąż, 175 kilometrów kwadratowych domów zawala się, jakby były zrobione z kart,

więżąc dziesiątki tysięcy ludzi, którzy nie mieli wcale czasu zareagować.

Stacje benzynowe wybuchają i ogień rozprzestrzenia się przez gruzowiska.

Grzyb atomowy, złożony z pozostałości kuli ognia, pyłu i popiołu,

wznosi się kilometrami w niebo przez następne kilka minut i rzuca ponury cień na ruiny miasta.

To gwałtownie wciąga świeże powietrze z otaczającego go miasta,

niszcząc więcej budynków i dostarczając obfite ilości tlenu.

Zależy od miasta co będzie dalej.

Jeśli jest wystarczająco paliwa, pożary mogą zamienić się w ognistą burzę, która pali rumowisko, wszystkich uwięzionych

i ludzi próbujących uciec przed zniszczeniem.

Do 21 kilometrów od wybuchu, ludzie tacy jak ty, biegną do okien zrobić zdjęcia grzyba atomowego

nieświadomi faktu że fala uderzeniowa nadal leci w ich kierunku.

by roztrzaskać ich okna i stworzyć zamieć ostrych kawałków szkła.

Trzecia faza rozpoczyna się w kolejnych godzinach i dniach.

Jesteśmy przywykli do myślenia, że pomoc nadejdzie niezależnie jaka katastrofa.

Tym razem jest inaczej: wybuch jądrowy jest jak każda naturalna katastrofa jednocześnie.

Setki tysięcy lub milionów osób ma poważne obrażenia:

rany szarpane, połamane kości, ostre poparzenia.

W kolejnych minutach i godzinach, kolejne tysiące zginie z powodu tych obrażeń.

Niezliczona ilość ludzi jest uwięziona w zawalonych budynkach, jak po trzęsieniu ziemi, lub oślepionych błyskiem wybuchu,

ogłuszeni przez falę uderzeniową i niezdolni do ucieczki przez ulice pokryte gruzem.

Są przerażeni, zdezorientowani oraz nieświadomi, co się im stało i dlaczego.

Najprawdopodobniej, wiele szpitali zostało zrównanych z ziemią razem z innymi budynkami,

i większość pracowników służby zdrowia albo nie żyje albo jest poszkodowana

tak jak wszyscy inni.

Ocalali mający szczęście być w tunelach metra lub stać we właściwych miejscach, aby nie być spalonym i zranionym

nie całkiem umknęli jeszcze zagrożeniu.

Zależnie od typu broni, gdzie wybuchła, a nawet od pogody,

okropny czarny deszcz może zacząć padać,

razem z radioaktywnym popiołem i pyłem opada na miasto, pokrywając wszystko i wszystkich.

Niewidzialny, złośliwy, cichy horror promieniowania zaczyna działać.

Każdy oddech dostarcza truciznę do płuc ocalałych.

W kolejnych dniach, osoby, które otrzymały najwyższe dawki promieniowania umrą.

Nie będzie pomocy, nie przez następne godziny, a może nawet dni.

Cywilizacja nie działa, gdy dochodzi do całkowitego upadku infrastruktury.

Drogi są zablokowane, tory pokrzywione, pasy startowe zagruzowane.

Brak wody, brak elektryczności.

Brak łączności, brak sklepów, w których można by uzupełnić zapasy.

Pomoc z sąsiednich miast będzie miała kłopoty z dotarciem do miejsca klęski,

a nawet jeśli by się im udało, skażenie promieniotwórcze spowoduje, że zbliżenie będzie zbyt ryzykowne.

Po ataku jądrowym, jesteś zdany sam na siebie.

Więc powoli ludzie opuszczają gruzowisko na piechote

skażeni opadem radioaktywnym, niosąc rzeczy które im jeszcze zostały.

Są wolni, cierpiący, straumatyzowani i wszyscy potrzebują jedzenia, wody i leczenia jak najszybciej.

Zniszczenia spowodowane bronią jądrową nie kończą się, kiedy pożary się wypalą, a dym opadnie.

Okoliczne szpitale są niedoposażone na katastrofę takiej skali

i przeciążone dziesiątkami lub setkami tysięcy pacjentów z ciężkimi obrażeniami.

W kolejnych tygodniach, miesiącach i latach,

wielu z tych, którzy przetrwali, umrze z powodu nowotworów, takich jak białaczka.

Powodem, dla którego żaden rząd nie chce, abyś myślał o tym wszystkim jest brak możliwej humanitarnej odpowiedzi na wybuch jądrowy.

Nie ma żadnej możliwości, aby od razu udzielić pomoc ofiarom ataku nuklearnego.

To nie huragan, pożar, trzęsienie ziemi czy wypadek nuklearny.

Jest to wszystkim powyższym, ale gorszym.

Żaden kraj na świecie nie jest przygotowany żeby sobie z tym poradzić.

Świat zmienił się w ciągu ostatnich kilku lat, z rządzącymi,

wyraźnie i publicznie grożącym wzajemnie bronią jądrową.

Wielu ekspertów sądzi, że groźba ataku jądrowego jest większa niż była przez dekady.

Rządy mówią swoim obywatelom, że to dobrze, że mamy taką broń,

ale źle, gdy ktokolwiek inny ją ma.

Że w jakiś sposób konieczne jest grożenie innym masową destrukcją, byśmy my byli bezpieczni.

Ale czujesz się przez to bezpieczny?

Wystarczy tylko, aby mała grupa ludzi u władzy oszalała, albo zdradziła, mały błąd albo zwykłe nieporozumienie

może wyzwolić katastrofę na niewyobrażalną skalę.

Wysadzanie rzeczy w filmikach jest zabawne.

Wysadzanie rzeczy w prawdziwym życiu, nie za bardzo.

Jest jednak na to sposób!

Wyeliminowanie wszystkich broni jądrowych i przysięgniecie by nigdy nie zbudować ich ponownie.

W 2017 roku prawie 2/3 wszystkich krajów na świecie,

wspieranych przez setki organizacji społecznych oraz przez Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca,

zgodziło się zakazać i wyeliminować całą broń jądrową.

Nie chodzi o to, kto ma broń jądrową, a kto nie. To broń sama w sobie jest problemem.

Jest ona głęboko niemoralna i jest zagrożeniem dla istnienia nas wszystkich.

Nieważne z jakiego kraju pochodzisz lub po jakiej politycznej stronie jesteś,

musimy żądać, aby zniknęła na zawsze.

To nie wydarzy się bez nacisku.

Jeśli chcesz być jego częścią, są rzeczy, które osobiście możesz zrobić:

Odwiedź “notonukes.org”, aby dowiedzieć się więcej o broni jądrowej, i co możesz zrobić w tej sprawie.

KWAK