ویدئو

متن

سامانه خورشیدی، خانه ی ما در فضا

ما در بخش صلح آمیز سامانه خورشیدی زندگی میکنیم

خانه ی ما در سامانه خورشیدی،

یک ساختار چهار و نیم میلیارد ساله،

با سرعت دویست هزار کیلومتر بر ساعت، هر دویست و پنجاه میلیون سال یک بار دور مرکز کهکشانی میچرخد

ستاره ی ما، خورشید مرکز سامانه خورشیدی است

هشت سیاره و

تریلیارد ها سیارک، دنباله دارها و چند سیاره کوتوله به دور آن میچرخند

هشت سیاره به چهار سیاره مانند سیاره ما یعنی

عطارد،زهره،زمین و مریخ

و چهار غول گازی به نام های مشتری،زحل،نپتون و اورانوس تقسیم میشود

عطارد کوچکترین و سبکترین سیاره است

یک سال در عطارد، ز یک روزِ آن کوتاه تر است و این امر باعث به وجود آمدن

نوسانات عظیم در دمای این سیاره میشود

عطارد قمر و اتمسفر ندارد

زهره یکی از درخشان ترین اجسام سامانه خورسیدی است و با اختلاف

گرم ترین سیاره است با فشار اتمسفریکی که

نود و دو برابر فشار اتمسفریک زمین است

اثر گلخانه ای اتمسفر زهره باعث میشود که

دمای زهره هیچوقت به زیر چهارصد و سی و هفت درجه سیلیسیوس نرسد

زهره هم قمر ندارد

زمین خانه ما و تنها سیاره ای است

با دمایی که به اندازه کافی معتدل است تا اجازه به حضور آب به صورت مایع را بدهد

علاوه بر این تنها مکان شناخته شده ای است که زندگی در آن جریان دارد

زمین یک قمر دارد

مریخ دومین سیاره کوچک در سامانه خورشیدی است

و به اندازه کافی حجیم برای حفظ یک جو بسیار نازک

کوه الپوس که بر آن واقع است بلند ترین کوه سامانه خورشیدی است

بیشتر از سه برابر بلند تر از کوه اورست

مریخ دو ماه کوچک دارد

مشتری بزرگترین و حجیم ترین سیاره منظومه شمسی است

بیشتر از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده

و تئاتری برای بزرگترین و قوی ترین طوفان ها است

بزرگترین طوفان آن،لکه سرخ بزرگ، سه برابر زمین است

مشتری شصت و هفت قمر دارد

زحل دومین سیاره بزرگ و دارای کمترین چگالی درمیان

همه سیارات است

اگر شما یک وان حمام به اندازه کافی بزرگ داشتید،زحل در آن شناور میشد

زحل همچنین به خاطر سیستم حلقه های گسترده و بسیار قابل مشاهده خود مشهور است

زحل شصت و دو قمر دارد

اورانوس سومین سیاره عظیم و یکی از سرد ترین سیاره ها است

در بین غول های گازی کوچک ترین سیاره است

ویژگی خاص اورانوس این است محور چرخش آن

بر خلاف سیارات دیگر به صورت افقی است

و دارای بیست و هفت قمر است

نپتون آخرین سیاره سامانه خورشیدی و شبیه به اورانوس است

به اندازه ای دور افتاده است که هر سال آن برابر صد و شصت و چهار سال زمینی است

بالاترین سرعت باد اندازه گیری شده در یک طوفان در نپتون بوده

با سرعتی تقریبا برابر دوهزار و صد کیلومتر بر ساعت

نپتون چهارده قمر دارد

اگر اندازه سیارا را مقایسه کنیم

تفاوت میان آنها واضح تر میشود

مشتری در وزن و اندازه صدر نشین است

از طرف دیگر، عطارد

کوچکتر از گانیمد، یکی از قمر های مشتری است

مشتری به قدری حجیم است که به تنهایی هفتاد درصد

حجم سیارات دیگر را تشکیل میدهد و تاثیر قابل توجهی بر محیط اطرافش دارد

این یک موهبت برای زمین است چون مشتری

اکثر سیارک های خطرناک و بزرگ که میتوانند به حیات بر روی زمین پایان دهند را سمت خود میکشد

ولی حتی مشتری در مقایسه با خورشید یک کوتوله است

اندازه آن غیرقابل وصف است

99.86درصد از حجم سامانه خورشیدی ما را تشکیل میدهد

اکثرا از هیدروژن و هلیم تشکیل شده و

تنها کمتر دو درصد از آن از عناصر سنگین مانند اکسیژن و آهن تشکیل شده است

در هسته خود، خورشید با همجوشی هسته ای در هر ثانیه ششصد و بیست تن هیدروژن میسوزاند

و انرژی کافی برای سالها مصرف انسان ها را تولید میکند

اما تنها این هشت سیاره به دور خورشید نمیچرخند

تریلیون ها سیارک و دنباله دار هم به دور آن میچرخند

بیشتر آنها در دو کمربند متمرکز شده اند:ِ

کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری

و کمربند کویپر در لبه سامانه خورشیدی

این کمربندها خانه ی تعداد بیشماری اجسام مختلف آسمانی هستند

برخی به اندازه زرات گرد و غبار و برخی به اندازه سیارات های کوتوله

شناخته شده ترین جسم کمربند سیارکی سِرِس و

شناخته شده ترین اجسام کمربند کویپر، پلوتو و ماکی ماکی و هائومیا هستند

معمولا ما کمربند سیارکی را اینگونه تعریف میکنیم:ِ

یک مجموعه چگال که اجزای آن دائما درحال برخورد به هم هستند

ولی در حقیقت، سیارکها در محلی پخش شده اند که

به طور غیرقابل وصفی بزرگ است و حتی دیدن دو سیارک در آن به طور همزمان بسیار دشوار است

برخلاف میلیاردها جسم موجود در آنها

کمربند های سیارکی مکان های نسبتا خالی ای هستند

و با این وجود همچنان برخورد های زیادی اتفاق میافتد

:جرم هر دو کمربند نیز ناامید کننده است

کمربند سیارکی تنها چیزی کمتر از چهار درصد جرم ماه را دارد، و

جرم کمربند کویپر بین یک دهم تا یک بیست و پنجم زمین است

روزی سامانه خورشیدی از بین میرود

خورشید میمیرد،عطارد،زهره و شاید حتی زمین هم نابود میشوند

طی پانصد میلیون سال بعد خورشید گرمتر و گرمتر میشود و زمانی میرسد که

پوسته زمین را ذوب میکند

،و بعد خورشید بزرگ و بزرگتر میشود و در نهایت زمین را میبلعد

یا حداقل آن را به دریایی از گدازه تبدیل میکند

،وقتی خورشید بیشتر سوختش را استفاده و بیشتر حجم خود را از دست داده است

،کوچک میشود و به یک کوتوله سفید تبدیل میشود و به آرامی برای چند بیلیون سال دیگر هم میسوزد

.قبل از اینکه به طور کامل خاموش شود

بعد، بالاخره، زندگی در سامانه خورشیدی غیرممکن میشود

ولی کهکشان راه شیری حتی متوجه این تغییر نمیشود

بخش کوچکی ازیکی از بازوهایش فقط کمی تاریک تر میشود

،و انسان ها یا از بین میروند، یا اینکه از سامانه خورشیدی برای یافتن خانه ای جدید

.خارج می شوند

Subtitles by M.C.h