Video

Transkrypcja

Układ Słoneczny

Nasz dom w kosmosie Żyjemy w spokojnej części Drogi Mlecznej

Naszym domem jest Układ Słoneczny

Twór w wieku 4,5 miliarda lat, pędzi wokół centrum galaktyki

z prędkością 200 000 km/h i robi jedno okrążenie

w ciągu 250 milionów lat.

Nasza gwiazda, Słońce

jest w centrum Układu Słoneczego. Okrąża je osiem planet,

biliony asteroid i komet oraz kilka planet karłowatych

Osiem planet dzieli się na cztery planety podobne do naszej:

Merkury, Wenus, Ziemia i Mars

oraz cztery gazowe olbrzymy: Jowisz, Saturn,

Uran i Neptun. Merkury jest najmniejszą i najlżejszą planetą.

Merkury jest najmniejszą i najlżejszą planetą.

Rok na Merkurym jest krótszy niż dzień, co prowadzi do ogromnych wahań temperatury.

Rok na Merkurym jest krótszy niż dzień, co prowadzi do ogromnych wahań temperatury.

Merkury nie ma atmosfery ani księżyca.

Wenus jest jednym z najjaśniejszych obiektów w Układzie Słonecznym

i zdecydowanie najgorętszą planetą, ciśnienie atmosferyczne jest tam 92 razy większe niż na Ziemi.

i zdecydowanie najgorętszą planetą, ciśnienie atmosferyczne jest tam 92 razy większe niż na Ziemi.

Niekontrolowany efekt cieplarniany powoduje, że temperatura na Wenus nigdy nie spada

poniżej 437 stopni Celsjusza.

Wenus także nie posiada księzyca.

Ziemia jest naszym domem,

a także jedyną planetą, na której temperatura osiąga umiarkowane wartości, co pozwala na istnienie dużych ilości wody w stanie ciekłym.

a także jedyną planetą, na której temperatura osiąga umiarkowane wartości, co pozwala na istnienie dużych ilości wody w stanie ciekłym.

Co więcej, to jak dotąd jedyne miejsce, w którym z pewnością istnieje życie.

Ziemia ma jeden księżyc. Mars jest drugą najmniejszą planetą w Układzie Słonecznym,

Mars jest drugą najmniejszą planetą w Układzie Słonecznym,

jego masa ledwie wystarcza na utrzymanie cienkiej warstwy atmosfery.

Olympus Mons, położony na Marsie, to najwyższa góra w Układzie Słonecznym,

ponad trzy razy wyższa od Mount Everest.

Mars ma dwa małe księżyce.

Jowisz jest największą planetą w Układzie Słonecznym, ma też największą masę.

Składa się głównie z wodoru i helu.

Tworzą się na nim największe i najpotężniejsze burze, o jakich wiemy.

Jego największa burza, Wielka Czerwona Plama,

jest trzy razy większa od Ziemi.

Jowisz posiada 67 księżyców. Saturn jest drugą co do wielkości planetą i odznacza się

najmniejszą gęstością ze wszystkich planet.

W odpowiednio dużej wannie Saturn mógłby unosić się w wodzie.

Saturn znany jest również z rozległego, dobrze widocznego systemu pierścieni. Posiada 62 księżyce.

Uran jest trzecią co do wielkości planetą

oraz jednym z najzimniejszych. Jest również najmniejszym

ze wszystkich gazowych olbrzymów. Niezwykłą cechą Urana

jest wychylenie osi obrotu do boku, w odróżnieniu od pozostałych siedmiu planet.

Uran ma 27 księżyców. Neptun to ostatnia planeta w Układzie Słonecznym,

jest podobny do Urana. Znajduje się tak daleko od Słońca,

że jeden rok na Neptunie trwa 164 ziemskie lata.

Największa prędkość wiatru, jaką kiedykolwiek zaobserwowano,

miała miejsce podczas burzy na Neptunie, wynosiła prawie 2100 km/h.

Neptun ma 14 księżyców.

Kiedy porównamy ze sobą rozmiary planet, różnice staną się jeszcze bardziej widoczne.

Jowisz jest liderem pod względem rozmiaru i masy.

Z kolei mały Merkury

jest mniejszy nawet od jednego z księżyców Jowisza - Ganimedesa.

Jowisz jest tak ogromny że sam stanowi 70%

masy wszystkich planet i ma ogromny wpływ na swoje otoczenie.

Dla Ziemi to błogosławieństwo, ponieważ Jowisz przyciąga większość wielkich asteroid,

Dla Ziemi to błogosławieństwo, ponieważ Jowisz przyciąga większość wielkich asteroid,

które mogłyby zakończyć życie na Ziemi.

Ale nawet Jowisz jest karłem w porównaniu z naszą gwiazdą - Słońcem.

Nazwanie go “ogromnym” nie wystarczającym określeniem.

Stanowi 99,86% masy w Układzie Słonecznym.

W większości składa się z wodoru i helu,

mniej niż 2% to cięższe pierwiastki, takie jak tlen i żelazo.

W każdej sekundzie w jądrze Słońca dochodzi do fuzji 620 milionów ton wodoru,

energia powstała w tym procesie wystarczyłaby ludzkości na lata.

Nie tylko planety orbitują Słońce.

Biliony asteroid i komet także krążą wokół niego

Większość z nich jest skupiona w dwóch pasach asteroid:

głównym pasie asteroid pomiędzy Marsem a Jowiszem.

oraz Pasie Kuipera na granicy układu Słonecznego.

Te pasy są domem dla niezliczonych obiektów, niektóre z nich są wielkości drobinek kurzu,

inne są rozmiaru planet karłowatych.

Najlepiej poznanym obiektem z głównego pasa asteroid jest Ceres.

Najlepiej poznanymi obiektami z Pasa Kuipera są Pluton,

Makemake i Haumea.

Zazwyczaj opisujemy pas asteroid jako gęste skupisko ciał, które ciągle się ze sobą zderzają.

Ale w rzeczywistości asteroidy są rozmieszczone na obszarze

tak wielkim,

że trudno jest nawet zobaczyć dwie asteroidy jednocześnie.

Pomimo tego, że składają się z miliardów obiektów,

pasy asteroid są raczej opustoszałe.

Tym niemniej, kolizje wciąż się zdarzają. Masa obu pasów także nie robi wrażenia.

Masa głównego pasa asteroida wynosi nieco mniej niż 4% masy naszego Księżyca,

a masa Pasa Kuipera wynosi pomiędzy 1/25 a 1/10 masy Ziemi.

Pewnego dnia Układ Słoneczny przestanie istnieć. Słońce umrze,

a Merkury, Wenus i być może również Ziemia zostaną zniszczone.

W ciągu 500 milionów lat

temperatura będzie coraz bardziej wzrastać, aż w końcu

stopi się skorupa ziemska. Potem Słońce będzie rosnąć i rosnąć i albo pochłonie Ziemię,

albo przynajmniej zmieni ją w morze lawy.

Kiedy Słońce spali większość swojego paliwa i straci większość swojej masy

skurczy się do białego karła i będzie spokojnie płonąć jeszcze przez kilka miliardów lat,

zanim całkiem nie zgaśnie. A wtedy

życie w Układzie Słonecznym ostatecznie nie będzie już możliwe. Droga Mleczna nawet tego nie zauważy.

Mała część jednego z ramion stanie się tylko odrobinę ciemniejsza

Ludzkość przestanie istnieć

albo opuści Układ Słoneczny

w poszukiwaniu nowego domu.