Video

Transcriptie

Microben zijn overal:

op je telefoon,

in je waterfles,

op je handen voordat je ze wast,

op je handen nadat je ze gewassen hebt

en letterlijk ook overal op jou.

Microben zijn altijd alom tegenwoordig en we kunnen er niets aan doen.

Miljoenen jaren geleden sloten we dus een pact:

wij geven ze eten en onderdak

en in ruil werken ze voor ons.

Maar hoe meer we over deze samenwerking te weten komen,

hoe meer het op een koude oorlog lijkt.

Een mensenleven start steriel in de baarmoeder.

Als we geboren worden en door het geboortekanaal reizen,

bedekken miljarden bacteriën van onze moeder elk deel van ons lichaam.

Dit is een essentieel onderdeel van de menselijke gezondheid.

Kinderen die met een keizersnede ter wereld komen,

krijgen vaker astma, afweerstoornissen en zelfs leukemie

Ons lichaam aanvaardt de invasie van micro-organismen niet alleen, maar verwelkomen ze ook.

In de loop van miljoenen jaren, hebben we samengewerkt om het beste van onze relatie te maken.

Moedermelk bijvoorbeeld,

bevat speciale suikers die bedoeld zijn voor voedsel en ondersteuning van

bepaalde groepen van microben,

om te werken als lokmiddel voor anderen,

En om het immuunsysteem te helpen moduleren.

Het duurt tot twee jaar voordat een gezonde microbengemeenschap gevormd is.

Elke mens heeft zijn eigen, unieke microbioom

van bacteriën, virussen, schimmels en andere organismen.

We hebben drie categorieën gasten op en in ons lichaam.

1. stille passagiers die hun ding doen en beleefd genegeerd worden.

Met hun aanwezigheid nemen ze plaats in en houden agressievere indringers in toom.

2. gasten die ons beschadigen maar met wie we hebben leren omgaan.

Bijvoorbeeld bacteriën die letterlijk zuur aanmaken dat onze tanden smelt als we niet genoeg poetsen.

Zij willen zoveel plaats innemen als ze maar kunnen en dat willen we niet.

We kunnen echter niet volledig van ze afraken

3. vriendelijke kereltjes die ons lichaam in de buurt wil hebben.

De meeste ervan zijn een gemeenschap

van 380.000 miljard bacteriën uit tot 5.000 verschillende soorten die in onze darmen leven.

Deze micro-organismen in de darmen helpen ons om voedsel te verteren

en extra calorieën uit dingen te halen die we zelf niet kunnen verteren.

Helaas zijn onze darmen een perfect doel voor indringers

dus worden ze bewaakt door een agressief leger, ons immuunsysteem.

Om hier te overleven evolueerde ons microbioom samen met ons

om met ons lichaam te kunnen communiceren.

Het belangrijkste deel daarvan is aan het lichaam vragen om ze niet te doden.

Ze hebben echter ook een echte motivatie om onze darmen gezond te houden.

Zo produceren sommige een stof om het immuunsysteem te helpen leren

en andere stimuleren de darmcellen om sneller te regeneren.

In de afgelopen jaren is er echter bewijs gekomen dat de invloed van ons darmmicrobioom veel, veel verdergaat.

Het praat zelf misschien direct met onze hersenen.

We hebben een paar vreemde dingen waargenomen.

90% van de serotonine, een belangrijke grondstof voor zenuwcellen

produceert ons lichaam in de darmen.

Sommige wetenschappers vermoeden dat het microbioom dat doet

om met de nervus vagus te communiceren, de informatiesnelweg van ons zenuwstelsel.

Andere voorbeelden zijn bacteriën die immuuncellen in de darmen stimuleren

zodat ze een soort alarmsignaal naar de hersenen sturen.

Hier activeert het immuuncellen die het brein helpen om van wonden te herstellen.

Omdat de hersenen beslissen wat we eten,

heeft het microbioom belang bij gezonde hersenen.

Hier ontluikt een nieuw veld in de wetenschap

en we begrijpen bijna hoe deze complexe systemen in ons lichaam op elkaar inwerken

Maar we beginnen in te zien

hoe sterk ons microbioom ons en ons gedrag beïnvloedt.

Neem bijvoorbeeld depressie.

Gezonde ratten, die microben uit de darmen van depressieve mensen kregen

begonnen gedrag te vertonen dat op angst leek.

en symptomen die op depressie lijken.

En begin 2017 verbond een onderzoek het microbioom met intelligentie

door een bepaalde opstelling bacteriën in pasgeborenen

met beter motorische en taalvaardigheid te verbinden.

Maar het zou ook ons dagelijkse leven beïnvloeden.

Testen met fruitvliegjes toonden aan

dat hun microbioom beïnvloedde naar welk soort voedsel ze snakten.

Dat zou betekenen dat microben je brein kunnen vertellen

welk voedsel je ze moet geven.

Dit is echter geen eenrichtingsverkeer.

De oorsprong van ons microbioom stamt van onze moeder

maar de ontwikkeling en verandering ervan bepaalt ons eetpatroon.

De organismen in onze darmen voeden zich met verschillende dingen:

sommige houden van vezels en bladgroente

andere gaan voor suikers en zetmelen

en sommige houden van vettige frieten en boter.

Onze darmen zijn zoals een tuin

waarin wij constant beslissen wat groeit en bloeit.

Als we gezond eten, dan kweken we bacteriën die van gezond eten houden.

Als we veel fastfood eten, dan kweken we bacteriën die van fastfood houden.

Het leven is hard, we kunnen dus in een vicieuze cirkel vast komen te zitten.

Je beleeft eens een stressperiode en eet veel hamburgers en frieten en pizza.

Dat is fantastisch voor fastfoodbacteriën

ze vermenigvuldigen maar en nemen de plaats in van bacteriën die van groente houden.

Slechter is echter dat ze de hersenen signalen sturen om dat te blijven doen.

Zo wil je meer fastfood

wat meer fastfoodbacteriën kweekt

wat je naar fastfood doet snakken, enzovoort.

Dat soort zelfversterkende cirkel zou een grote rol in obesitas kunnen spelen.

Maar het is belangrijk om te benadrukken dat jij dat proces kan tegengaan

en het omkeren door gezond te eten en meer gezonde bacteriën te kweken.

Ons microbioom is naast gewichtstoename ook gelinkt aan ernstige ziektes

zoals autisme, schizofrenie en kanker.

Een van de vroegste symptomen van de ziekte van Parkinson is darmproblemen.

Als je lichaam door schadelijke bacteriën overrompeld wordt

dan is er vaak maar één oplossing.

Je haalt een leger van goeden.

Dat is heel gemakkelijk.

Je transplanteert gewoon wat gezonde ontlasting.

Dat doe je door de ontlasting van een gezonde persoon in jouw darmen te brengen.

Deze methode wordt al gebruikt om diarree te genezen.

Dat wordt veroorzaakt als C. Difficilebacteriën het darmmicrobioom overnemen.

We weten echter gewoon nog niet genoeg over het complexe samenspel.

Zo genas een transplantatie van een obese donor de diarree van een vrouw

maar versterkte later haar obesitas.

Dat zorgde voor wat ophef en een ander onderzoek probeerde het effect om te keren.

Ontlastingstransplantatie van slanke naar obese mensen

gaf hun een diverser microbioom en maakte ze minder gevoelig voor insuline.

Beide dingen gebeuren ook als mensen gewicht verliezen.

We moeten nog veel meer aan wetenschap doen

om echt te begrijpen hoe bacteriën ons ziek of gezond maken.

Maar of we het nu graag hebben of niet

we hebben ons microbioom nodig en het heeft ons nodig.

We zullen nooit onze lichamen voor onszelf hebben.

Maar we hebben een machtige bondgenoot gekregen

als we de vrede maar kunnen bewaren.