Video

Transcriptie

Drie redenen waarom we zouden moeten stoppen met kernenergie.

Een: Nucleaire proliferatie

Nucleaire technologie maakte oorspronkelijk een gewelddadige opkomst

Slechts één jaar na de eerste testexplosie in 1944,

werden twee steden vernietigd door slechts twee afzonderlijke bommen.

Daarna kwam langzaam reactortechnologie op

als een manier om electriciteit te genereren,

maar het heeft altijd een nauwe band gehad met nucleaire wapens.

Het is bijna onmogelijk nucleaire wapens te ontwikkelen

zonder toegang tot reactortechnologie.

Het Nucleaire Non-Proliferatie Verdrag heeft in feite als doel

om reactortechnologie te verspreiden zonder ook nucleaire wapens te verspreiden

met beperkt succes.

In 40 jaar hebben 5 landen hun eigen wapens ontwikkeld

met de hulp van reactortechnologie.

Het is gewoonweg erg moeilijk om het verschil te zien tussen

het stiekem ontwikkelen van wapens en vreedzaam gebruik van nucleaire energie

In de jaren ‘70 verkochten de nucleaire landen vrolijk hun vreedzame technologie

aan kleinere landen, die toen hun eigen wapens ontwikkelden.

De weg naar nucleaire wapens is altijd bezaaid met vreedzame reactoren.

Twee: nucleair afval en vervuiling.

Gebruikte nucleaire brandstof is niet alleen radioactief, maar bevat ook

zeer giftige chemische elementen zoals plutonium.

Het verliest zijn schadelijkheid slechts langzaam, gedurende tienduizenden jaren.

Er bestaat ook een proces dat ‘hergebruik’ heet,

het winnen van plutonium uit kernafval.

Het kan op twee manieren gebruikt worden:

voor het bouwen van wapens of als nieuwe brandstof.

Maar het wordt bijna niet als brandstof gebruikt, want we hebben

niet de juiste reactoren daarvoor.

Één milligram is dodelijk; enkele kilogrammen zijn genoeg voor een bom; en zelfs

een onopvallend land als Duitsland heeft letterlijk tonnen liggen van dit spul,

gewoon omdat ‘hergebruik’ destijds als een goed idee klonk.

En waar gaat al dit afval naartoe?

Nadat dumpen in de oceaan verboden werd, probeerde men het te begraven -

maar we kunnen geen plek vinden waar het met zekerheid veilig blijft liggen

voor een periode van tienduizenden jaren.

Meer dan 30 landen hebben samen bijna 400 reactoren,

met honderdduizenden tonnen kernafval

en er is er slechts één die serieus bezig is met het openen

van een permanente civiele opslag van afval: het kleine Finland.

Drie: ongelukken en rampen.

Na 60 jaar gebruik van kernenergie, zijn er 7 grote ongelukken geweest

in reactoren of instellingen met kernafval.

Drie daarvan zijn grotendeels beperkt, maar de andere vier hebben

flink wat radioactieve stoffen verspreid.

In 1957, 1987 en 2011 werden grote stukken land in Rusland, de Ukraïne en Japan

voor tientallen jaren ongeschikt voor menselijke bewoning.

Het aantal doden is nog steeds niet bepaald, maar het gaat waarschijnlijk om duizenden

Deze rampen vonden plaats in kernreactoren van erg verschillende typen

in erg verschillende landen, tientallen jaren apart.

Met deze getallen vragen we ons af,

“Is 10% van de globale energiebehoefte

om de 30 jaar een ramp waard?

Zou 30% nog een Fukushima of Chernobyl waard zijn

waar dan ook op aarde, om de 10 jaar?

Welk gebied moet besmet raken voordat we zeggen ‘hier stoppen we’?

Waar ligt de grens?”

Dus, moeten we kernenergie gebruiken?

De risico’s kunnen de voordelen overschaduwen en misschien

moeten we stoppen en deze technologie laten voor wat het is.

Als je de andere kant van deze discussie wil horen

of een introductie over kernenergie, klik dan hier.