Video

Transcriptie

Je was onderweg naar huis toen je stierf.

Het was een auto-ongeluk.

Niets opvallends,

maar toch fataal. Het was een pijnloze dood.

De artsen deden hun best je te redden,

maar helaas.

Je lichaam was zo verminkt

dat dit het beste is, geloof me.

En toen ontmoette je mij

Wat is er gebeurd?

Waar ben ik?

‘Je stierf’ zei ik kalm.

Het verbloemen heeft geen zin.

Er was… Er was een vrachtwagen.

En hij was aan het slippen.

Ja.

Ik… Ik ging dood.

Ja.

Maar voel je er niet slecht om.

Iedereen sterft.

Je keek rond je.

Er was niets.

Alleen jij en ik

Wat is deze plek?

Is dit het hiernamaals?

Min of meer.

Bent u God?

Ja, ik ben God.

Mijn kinderen… Mijn vrouw…

Wat is er met ze?

Zullen ze in orde zijn?

‘Dat zie ik graag’ zei ik.

Je bent net dood en je grootste zorg is je familie.

Dat is goed.

Je keek me met fascinatie aan.

Voor jou zag ik er niet uit als God.

Ik zag er gewoon uit als een man, of misschien een vrouw.

Misschien een vaag autoritair figuur.

‘Maak je geen zorgen’ zei ik. Ze zullen zich wel redden.

Je kinderen zullen je herinneren als perfect in alle opzichten.

Ze hadden geen tijd om om je te beginnen minachten

Je vrouw zal om je huilen in het openbaar,

maar zich heimlijk opgelucht voelen.

Om eerlijk te zijn, jullie huwelijk liep op z’n eind,

als het enige troost is.

Ze zal een groot schuldgevoel hebben over haar opgelucht gevoel.

Dus wat gebeurt er nu?

Ga ik naar de hemel?

Of de hel of zo?

Geen van beide.

Je zal gereïncarneerd worden.

Dus de hindoes hadden gelijk.

Alle godsdiensten hebben gelijk op hun eigen manier.

Loop met me mee

Je volgde terwijl we door het niets wandelden.

Waar gaan we?

Nergens in het bijzonder. Het is gewoon leuk om te wandelen tijdens het praten.

Maar wat is het nut dan?

Als ik herboren word, begin ik met een schone lei, toch?

Een baby.

Dus al mijn ervaringen en alles,

alles wat ik in dit leven deed, wat maakt het uit?

Niet helemaal

Jij hebt in je alle kennis

en ervaringen van al je vorige levens.

Je herinnert je ze op dit moment gewoon niet.

Ik stopte met lopen

en nam je bij de schouder.

Jouw ziel is veel prachtiger

grandiozer en gigantischer dan je je kan inbeelden.

Een menselijk brein kan enkel een fractie bevatten van wat je bent.

Het is als je een vinger in een glas water steekt,

om te voelen of het warm of koud is.

Je steekt een klein deel van je zelf in het glas

en als je het eruit haalt ben je alle ervaringen rijker die het heeft gehad.

Je hebt de afgelopen 48 jaar in een mens doorgebracht

Dus heb je je nog niet echt uitgerokken

en de rest van je immense bewustzijn gevoeld.

Als we hier lang genoeg zouden rondhangen

begin je je alles weer te herinneren.

Maar het heeft geen zin om dat te doen tussen elk leven.

Hoeveel keer ben ik dan gereïncarneed?

Veel, heel erg veel.

En in veel soorten levens. Deze keer

zal je een Chinese boerin zijn in het jaar 540.

Wacht, wat?

Je stuurt me terug in de tijd?

Nou eigenlijk, technisch gezien

bestaat tijd zoals jij het kent enkel in jouw universum.

De dingen zijn anders waar ik vandaan kom.

Waar jij vandaan komt?

Ik kom van ergens… Ergens anders.

En er zijn anderen zoals ik.

Ik weet dat je wilt weten hoe het daar is,

maar eerlijk gezegt zou je het niet begrijpen.

‘Oh’, zei je, een beetje teleurgesteld.

Maar wacht, als ik gereïncarneerd word naar andere tijdstippen,

zou ik intertactie gehad kunnen hebben met mijzelf, op een bepaald moment.

Natuurlijk, dat gebeurt de hele tijd.

En met beide levens enkel bewust van hun eigen levensloop,

weet je niet eens dat het gebeurt.

Dus, wat is het nut van al dit?

Ik keek je in de ogen.

Het nut van het leven, de reden dat ik dit hele universum heb geschapen,

is om jou volwassen te laten worden.

Je bedoelt de mensheid? Je wilt dat wij volwassen worden?

Nee, alleen jij.

Ik heb dit hele universum geschapen voor jou.

Met elk nieuw leven groei je en wordt je meer volwassen,

en wordt je een een grotere en betere ziel.

Alleen ik?

Wat met al de rest?

Er is niemand anders. In dit universum zijn er enkel jij en ik.

Je keek me wezenloos aan.

En alle mensen op aarde?

Allemaal jou. Verschillende incarnaties van jou.

Wacht, ik ben iedereen?!

Nu begin je het te begrijpen.

Ik ben iedere mens die ooit geleefd heeft.

Of die ooit zal leven.

Ja.

Ik ben Abraham Lincoln.

En je bent ook John Wilkes Booth.

‘Ik ben Hitler’ zei je geschokt.

En je bent de miljoenen die hij vermoordde.

Ik ben Jezus!

En je bent iedereen die hem volgde.

Je viel stil.

Iedere keer je iemand kwetste,

kwetste je jezelf.

Iedere goede daad je hebt gedaan,

deed je aan jezelf.

Elk blij en verdrietig moment ooit ervaren door welk mens dan ook, was of zal door jou ervaren worden.

Je dacht er lang over na.

Waarom? Waarom zou je al dit doen?

Omdat je op een dag zal worden zoals ik ben.

Omdat dat is wat je bent.

Je bent een van mijn soort. Je bent mijn kind

‘Wauw’ zei je ongelovig.

Je bedoelt dat ik een god ben?

Nee, nog niet. Je bent een foetus, je groeit nog steeds.

Als je elk mensen leven in elke tijd geleefd zal hebben,

zal je genoeg gegroeid zijn om te worden geboren.

‘Dus het hele universum…

Het is gewoon…

een ei

antwoordde ik.

Nu is het tijd voor jou naar je volgende leven te gaan.

En ik stuurde je op pad.