ไข่ใบหนึ่ง - เรื่องสั้น | Kurzgesagt

🎁Amazon Prime 📖Kindle Unlimited 🎧Audible Plus 🎵Amazon Music Unlimited 🌿iHerb 💰Binance

วิดีโอ

สรุป

คุณตาย…ในตอนที่คุณกำลังกลับบ้าน

มันเป็นอุบัติเหตุรถยนต์

มันเป็นเพียงเรื่องทั่วไป

แต่มันก็เป็นความตายของคุณ

มันเป็นการตายที่ไม่เจ็บปวด

หน่วยเเพทย์ฉุกเฉินพยายามสุดความสามารถในการช่วยคุณแล้ว แต่มันก็ไม่เป็นประโยชน์

ร่างคุณพังยับเยิน

มันดีกว่าแล้วแหละ เชื่อผมเถอะ

และนั่น….ก็เป็นตอนที่คุณได้เจอผม

ชายหนุ่ม: “เกิดอะไรขึ้น?”

“ผมอยู่ที่ไหน?”

“คุณตายไง” ผมพูดออกไปตามตรง

ไม่มีเหตุผลที่ต้องเเต่งคำพูดสวยหรู

ชายหนุ่ม: “มีรถบรรทุกวิ่งมา…”

“เเล้วจู่ๆมันก็ไถล…”

“ใช่”

ชายหนุ่ม “ผม….ผมตายเเล้วงั้นเหรอ?”

“ถูกต้อง”

“เเต่อย่าไปรู้สึกเเย่กับมันเลย ใครๆก็ตายทั้งนั้นแหละ”

คุณมองดูรอบๆ

มัน…ไม่มีอะไรเลย มีแค่…คุณกับผม

ชายหนุ่ม “ที่นี่มันคืออะไรกัน?”

“นี่คือ…โลกหลังความตายเหรอ?”

“ทั้งใช่และไม่”

ชายหนุ่ม “คุณคือ…พระเจ้ารึเปล่า?”

“ใช่ ผมคือพระเจ้า”

ชายหนุ่ม “ลูกๆของผม…ภรรยาผม”

พระเจ้า “พวกเขาทำไมหรือ?”

ชายหนุ่ม “พวกเขาจะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”

พระเจ้า “นั่นเเหละที่ผมอยากได้ยิน” ผมบอก

“สิ่งเเรกที่คุณเป็นห่วงคือครอบครัวของคุณหลังจากความตาย นั่นเป็นเรื่องที่ดีนะ”

คุณมองผมอย่างสนใจ

สำหรับคุณเเล้ว ผมไม่ดูเหมือนพระเจ้าเท่าไหร่นัก

ผมดูเหมือนผู้ชายคนหนึ่ง หรืออาจจะเป็นผู้หญิง

หรือเป็นแค่ตัวตนจางๆที่มีพลัง

“อย่าห่วงเลย” ผมพูด “พวกเขาจะไม่เป็นอะไรหรอก”

“ลูกๆจะจดจำคุณที่ว่าคุณเป็นพ่อที่สมบูรณ์แบบ”

“พวกเขาเติบโตมา โดยไม่มีช่วงเวลาเกลียดคุณเลย”

“ภรรยาคุณ….ภายนอกจะร้องไห้”

“เเต่ก็โล่งใจอยู่ลึกๆ”

“พูดตามตรงนะ ชีวิตเเต่งงานคุณกำลังพังไม่เป็นท่าอยู่”

“ถ้าพอจะเป็นการปลอบใจนะ เธอจะรู้สึกผิดจากความโล่งใจนั้นพอดู”

ชายหนุ่ม “เเล้วยังไงต่อล่ะทีนี้?”

“ผมจะได้ไปสวรรค์”

“หรือนรก อะไรแบบนั้นรึเปล่ารึเปล่า”

พระเจ้า “ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง คุณจะถูกส่งไปเกิดใหม่”

ชายหนุ่ม “งั้นฮินดูก็พูดถูกน่ะสิ”

พระเจ้า “ทุกๆศาสนาก็ถูกต้องในแบบของมันอยู่แล้ว”

“มากับผมหน่อย”

คุณเดินตามพร้อมกับย่างไปบนห้วงอันว่างเปล่า

ชายหนุ่ม “เราจะไปไหนกันเหรอ?”

พระเจ้า “ไม่ใช่ที่ไหนเป็นพิเศษหรอก มันรู้สึกดีที่ได้เดินไปคุยไป”

ชายหนุ่ม “งั้น…มันเพื่ออะไรกัน?”

“พอผมเกิดใหม่ ผมก็เหมือนกับล้างไพ่ใช่ไหม?”

“เป็นเด็กทารก..”

“‘งั้นประสบการณ์เเละทุกๆอย่าง”

“ทุกอย่างที่ผมทำในชีวิตนี้ไม่มีความหมายอะไรเลยน่ะสิ”

พระเจ้า “ไม่เชิงนะ”

“ภายในตัวคุณ มันมีความรู้และประสบการณ์ทั้งหมดจากชีวิตก่อนๆอยู่”

“เพียงเเค่ตอนนี้คุณยังนึกไม่ออกเท่านั้นเอง”

ผมหยุดเดินและโอบไหล่คุณไว้

“วิญญาณคุณน่ะเป็นสิ่งมหัศจรรย์ งดงามและยิ่งใหญ่กว่าที่คุณจะจินตนาการได้”

“จิตของมนุษย์สามารถบรรจุได้เพียงเสี้ยวเดียวของสิ่งที่คุณเป็น”

“มันเหมือนกับที่คุณเอานิ้วจุ่มลงไปในเเก้วน้ำ”

“เพื่อจะได้รู้ว่ามันร้อนหรือเย็นนั่นเเหละ”

“คุณหย่อนเสี้ยวนึงของตัวคุณลงไปในพาชนะ”

“แล้วพอเอากลับขึ้นมา คุณก็ได้รับประสบการณ์ทั้งหมดกลับมาด้วย”

“คุณได้เป็นมนุษย์มาตลอด 48 ปีที่ผ่านมานี้”

“เพราะงั้นคุณยังไม่ได้ขยายตัวออกไปรู้สึกถึงสติสัปชัญญะทั้งหมด”

“ถ้าเรายังอยู่ที่นี่นานพอ”

“คุณจะเริ่มจำทุกๆอย่างได้เอง”

“เเต่มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้คุณทำเเบบนั้นทุกครั้งระหว่างเเต่ละชีวิตของคุณหรอกนะ”

“ผมได้เกิดใหม่มากี่รอบแล้วกันเเน่?”

“โอ้ เยอะแยะมากมาย”

“และในชีวิตต่างๆหลายแบบ”

“คราวนี้คุณจะได้ไปเกิดเป็นหญิงชาวบ้าน ชาวจีนคริสต์ศักราชที่ 540”

“เดี๋ยวนะ?”

“คุณส่งผมย้อนเวลากลับไปงั้นเหรอ?”

“ก็นะ ตามหลักเเล้ว”

“คำว่า เวลา ที่คุณรู้จักน่ะ มันมีอยู่เเค่ในจักรวาลของคุณเท่านั้นเเหละ”

“หลายๆอย่างมันต่างออกไปในที่ๆผมจากมา”

“ที่ๆ…คุณจากมา?”

อ้อ เเน่นอน ผมมาจากที่ที่หนึ่ง ที่ที่มันต่างออกไป

“เเละก็ยังมีตัวตนอื่นๆเหมือนผมอยู่”

“ผมรู้นะ ว่าคุณอยากรู้ ว่ามันเป็นยังไงที่นั่น”

“เเต่จริงๆนะ คุณคงไม่เข้าใจหรอก”

“อืม” คุณตอบรับ รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

“เเต่เดี๋ยวนะ”

“ถ้าผมกลับไปเกิดใหม่ในช่วงเวลาอื่น”

“ผมก็อาจได้คุยกับตัวเองได้ในบางช่วงเวลานี่”

“เเน่นอนๆ เกิดขึ้นประจำอยู่เเล้ว”

“เเละทั้งสองชีวิตต่างก็รับรู้เเต่ช่วงชีวิตของตัวเอง”

“คุณไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่ามันเกิดขึ้น”

“เเล้ว…ทั้งหมดนั่นมันเพื่ออะไรกันล่ะ?”

ผมมองเข้าไปในตาคุณ

“ความหมายของชีวิต” เหตุผลที่ผมสร้างจักรวาลนี้ขึ้นมา ก็เพื่อให้คุณเรียนรู้"

“คุณหมายถึงมนุษยชาติ?”

“คุณอยากให้เราเติบโตขึ้นเหรอ?”

พระเจ้า “ไม่ เเค่คุณเท่านั้น ผมสร้างจักรวาลนี้ เพื่อคุณ”

“ทุกๆชีวิตที่คุณได้โตขึ้นหรือเป็นผู้ใหญ่”

“คุณก็ได้รับปัญญาที่ยิ่งใหญ่มากยิ่งขึ้น”

“เเค่ผมเนี่ยนะ?”

“แล้วคนอื่นๆล่ะ?”

พระเจ้า “มันไม่มีคนอื่นหรอกนะ”

“ในจักรวาลนี้ มันมีเเค่คุณกับผมเท่านั้นแหละ”

คุณจ้องมองอย่างว่างเปล่ามาที่ผม

“เเต่ทุกๆคนบนโลก…”

พระเจ้า “ก็คุณไง คุณที่เกิดใหม่ในอีกชีวิต”

“เดี๋ยวนะ ผมคือ…ทุกคนงั้นเหรอ!?”

พระเจ้า “คุณเริ่มเข้าใจแล้วสินะ”

“ผมคือมนุษย์ทุกๆคนที่เคยมีชีวิตอยู่?”

พระเจ้า “หรือกำลังจะมี….. ใช่เเล้ว”

“งั้นผมก็เป็น อับบราฮัม ลินคอน งั้นเหรอ?”

พระเจ้า “แล้วคุณก็เป็นจอห์น วิลค์ส บูทด้วยนะ”

“ผมคือฮิตเลอร์!?”

คุณพูดอย่างตะลึงงัน

พระเจ้า “และคุณก็เป็นอีกนับล้านที่ถูกเขาฆ่า”

“ผมเป็นพระเยซูเหรอ?”

พระเจ้า “และก็เป็นสาวกทุกคนที่เดินตามคำสอนของเขาด้วย”

คุณได้เเต่นิ่งเงียบ

“ทุกๆครั้งที่คุณทำร้ายใครบางคน”

“คุณก็คือทำร้ายตัวคุณเอง”

“ทุกๆน้ำใจที่คุณให้”

“คุณก็ให้กับตัวคุณเอง”

“ทุกๆความสุข และความทุกข์ทั้งหมดที่มนุษย์ทุกคนเคยสัมผัส”

“ต่างก็เป็นคุณทั้งนั้นที่สัมผัสมัน”

คุณครุ่นคิดอยู่เป็นเวลานาน

“ทำไมกัน?”

“ทำไมถึงทำทั้งหมดนี่”

“เพื่อที่ซักวัน จะให้คุณจะกลายมาเป็นแบบผม”

“เพราะว่านั่นคือสิ่งที่คุณเป็น”

“คุณคือตัวตนเฉกเช่นเดียวกันกับผม…. "

“คุณคือลูกของผม!”

“ว้าว” คุณโพลงอย่างไม่เชื่อหู

“คุณหมายถึง…ผมเป็นพระเจ้างั้นเหรอ?”

“ไม่หรอก ยังไม่ใช่ คุณยังเป็นตัวอ่อน”

“คุณยังเติบโตอยู่ จนเมื่อคุณได้ใช้ชีวิตของมนุษย์ทุกคน”

“ในทุกๆช่วงเวลา คุณจะเติบโตพอที่จะได้กำเนิด”

“งั้น….ทั้งจักรวาลนี่”

“เป็นเพียงเเค่…”

“ไข่ใบหนึ่ง” ผมตอบ

“ทีนี้ก็ได้เวลาที่คุณจะได้ไปต่ออีกชีวิตเเล้วละนะ”

และผมก็ส่งคุณไปตามทางของคุณ